Ο ΟΡΚΟΣ ΠΟΥ ΔΡΑΠΕΤΕΥΣΕ 

                                                             ΚΕΦΑΛΑΙΟ 83

Ανοιξε τα ματια του και για λιγα δευτερολεπτα προσπαθησε να συνειδητοποιησει που ακριβως βρισκοταν. Χρειαστηκε ελαχιστο χρονο μεχρι να διωξει την θολουρα που κυριαρχουσε παντου στην σκεψη του. Σηκωθηκε μ' ενα θριαμβευτικο χαμογελο ζωγραφισμενο στα χειλη του και κοιταξε τριγυρω. Το Υπερτατο Τριγωνο του Αρνητικου Συμπαντος ζουσε ακομα μεσα στην απορια και την εκπληξη βλεποντας τον να επιστρεφει κυριολεκτικα απο τους νεκρους.

-'Τι υπεροχη αισθηση' μουρμουρισε 'τι πραγματικα υπεροχη αισθηση ειναι αυτη' προσθεσε. 

-'Εισαι ο πρωτος που τα καταφερνει' ψελλισε καποια στιγμη ο Κεμ Αναχ. 'Οποια και να ειναι αυτη η αισθηση κανεις δεν μπορει να την νοιωσει εκτος απο σενα' συμπληρωσε.

Ο Μετγκον γυρισε και κοιταξε τις τρεις ομιχλες που τον παρακολουθουσαν με δεος.

-'Αυτο τ' αλλαζει ολα' ειπε. 'Εχω πια οτι χρειαζομαι κι εσεις δεν ειστε μερος αυτων των αναγκων. Η δουλεια μου εδω τελειωσε, τωρα πρεπει να πραγματοποιησω αυτο που εχω ορκιστει. Η μοιρα σας, οπως και η μοιρα αυτου εδω του μερους, μου ειναι πια παντελως αδιαφορη'.

             =======================================

Η απλη σκεψη ηταν αρκετη για να βρεθει σε κλασμα δευτερολεπτου στο σκαφος του. Ενοιωθε απιστευτες δυναμεις να τον πλημμυριζουν, απλα δεν γνωριζε ακομα πως θα μπορουσε να τις τιθασευσει και να χρησιμοποιησει προς οφελος του. Ηταν σιγουρος πως μεχρι την τελικη μαχη θα ηταν ετοιμος, η εσωτερικη του συνειδηση λειτουργουσε πολυ πιο γοργα απο ποτε. Αναρωτηθηκε που να βρισκονταν οι αντιπαλοι του κι αυτοματα σαν να ξεδιπλωθηκε ενας χαρτης μεσα στο μυαλο του απεκτησε εικονα. Οι συμμαχοι του στον Αγκελ πολιορκουνταν απο αντιπαλους ενω ο κυριος εχθρος του, ο Ορκοφυλακας, ταξιδευε προς τον Initio. Η αντιστροφη μετρηση ειχε ξεκινησει, πολυ συντομα ολα θα ξεκαθαριζαν. Εριξε μια ματια προς τον πλανητη που ετοιμαζοταν να εγκαταλειψει. Δεν γνωριζε το μελλον, αν υπηρχε καποιο, των τριων ομιχλων καθως και ολων εκεινων που ειχαν αποτυχει πριν απ' αυτον. Ειχε φτασει σε σημειο που δεν ειχε νοημα ν' ασχοληθει πια με μεμονωμενα γεγονοτα και περιστατικα, ολα θα συναντουσαν την μοιρα τους οταν θ' αλλαζε τα παντα σ' εκεινο το συμπαν συμφωνα με τις επιθυμιες του.

            =========================================

Συζητουσε κατι με τον Ελλερυ οταν η φωνη, δυνατη και καθαρη, αντηχησε στο μυαλο του. Δεν αιφνιδιαστηκε, το περιμενε, ηταν ετοιμος εν αντιθεσει με τον Ελλερυ και την Ρισανι.

-'Βλεπω πως ερχεσαι για μενα διαδοχε μου' ειπε η φωνη. 'Ωραια, παρα πολυ ωραια. Εχεις ακομα στην ιδιοκτησια σου το τελευταιο αντικειμενο που χρειαζομαι. Παρεδωσε μου το οικοιοθελως και σου υποσχομαι πως κανεις απο τους τρεις σας δεν θα παθει κατι'.

Ο Ελλερυ και η Ρισανι εμειναν με ανοιχτο το στομα βλεποντας τον Ορκοφυλακα να μιλαει μονος του. Ενα νευμα του ηταν αρκετο για να κανουν απολυτη ησυχια.

-'Το ξερεις πως δεν μπορω να κανω κατι τετοιο' ειπε ο τελευταιος. 'Εσυ πρεπει ν' αναθεωρησεις ολα αυτα που θελεις, δεν οδηγει πουθενα αυτο, το ξερεις'.

-'Φοβαμαι πως ματαια κουβεντιαζουμε' ειπε ξανα η φωνη. 'Δεν υπαρχει τιποτα που να μπορεις να κανεις για να εμποδισεις το αναποφευκτο. Ας γινει οπως το θελεις λοιπον'.

Ο Ορκοφυλακας εμεινε για λιγο σιωπηλος και μετα απαντησε.

                  =================================

-'Στο μεγαλυτερο φεγγαρι του Μαρεκ' ειπε στο τελος. 'Θα συναντηθουμε εκει'.

-'Ειμαι σιγουρος πως κατι κρυβεις πισω απ' αυτην την επιλογη αλλα δεν εχει απολυτως καμια σημασια. Στο φεγγαρι του Μαρεκ η οπουδηποτε αλλου, δεν αλλαζει κατι. Θα εχετε ολοι μια τελευταια ευκαιρια να δηλωσετε υποταγη η ν' αφανιστειτε για παντα'.

Οσο αποτομα εμφανιστηκε η φωνη αλλο τοσο αποτομα εξαφανιστηκε.

-'Τι ηταν ολο αυτο' ? ρωτησε ο Ελλερυ. 

-'Ο Μετγκον' απαντησε ο Ορκοφυλακας. 'Επεζησε και τωρα ειναι πιο δυνατος απο ποτε. Τον ακουγα τοσο καθαρα λες και βρισκοταν εδω, μαζι μας'.

-'Και' ? εκανε η Ρισανι.

-'Εχουμε συναντηση μαζι του στο μεγαλυτερο φεγγαρι του Μαρεκ' ειπε ενω παραλληλα τοποθετουσε τις συντεταγμενες του προορισμου στο συστημα πλοηγησης.

-'Η ωρα που περιμεναμε ηρθε λοιπον' εκανε ο Ελλερυ φανερα προβληματισμενος.

                    =================================

-'Πιστευεις πραγματικα πως εχουμε ελπιδες' ? ρωτησε η Ρισανι.

-'Δεν ξερω, εχει αποκτησει δυναμεις περαν του αναμενομενου, κατι που θα κανει το εργο μας ακομα πιο δυσκολο' απαντησε ο Ορκοφυλακας.

-'Αυτο το φεγγαρι του Μαρεκ που θα τον συναντησουμε, δικη σου επιλογη η δικη του' ?

-'Δικη μου' απαντησε ο Ορκοφυλακας.

-'Εχεις κατι στο μυαλο σου' ? ρωτησε ο Ελλερυ.

-'Ναι, θα σας εξηγησω καποια στιγμη. Προς το παρον οτι πρεπει να ξερετε σας το εχω ηδη πει'.

-'Τι ειναι αυτο που χρειαζεται ακομα' ? εκανε η Διαστικτη.

Ο Ορκοφυλακας εδειξε το σκηπτρο που κρατουσε στο χερι του.

-'Συνεπως αυτο ειναι κατι που δεν πρεπει ποτε ν' αποκτησει' εκανε ο Ελλερυ.

-'Δεν ξερω πως θα το καταφερουμε αυτο, ειλικρινα δεν ξερω' ηρθε η απαντηση.

Το βλεμμα ολων ειχε εστιασει στο τελευταιο αντικειμενο που χρειαζοταν ο Μετγκον.

                   =================================

Περιμεναν υπομονετικα μεχρι να τελειωσει την κουβεντα του ο Ουρσιντ με τον Αρα, οτι κουβεντα μπορουσε να υπαρξει αναμεσα τους, αφου ο δρακος μπορει να ηταν ικανος για πολλα αλλα το χαρισμα της ομιλιας του ελειπε. Τους ενημερωσε για οτι ειχε μαθει.

-'Προσπαθουν να μας κυκλωσουν' ειπε. 'Ενας απο αριστερα κι ενας απο δεξια, φιλοδοξια τους ειναι να βρεθουν πισω μας και να μας βαλουν σε διασταυρουμενα πυρα, οτι ακριβως σκεφτομαστε κι εμεις. Στην αριστερη μερια αναπτυσσονται οποιοι δεν ειναι μισθοφοροι, φανταζομαι ειναι ο Κρουξ και οι δικοι του. Εμεις τι κανουμε τωρα' ?

-'Ο Γκραφ, ο Κουλσακ, μαζι με την Ραντα και την Λερζια θ' αναλαβουν τον Κρουξ και οποιον αλλο ειναι μαζι του. Προσεξτε καλα, μην χασουμε κι αυτο το πλεονεκτημα του αιφνιδιασμου' ειπε η Γκαλορ. 'Οι υπολοιποι θ' αναλαβουμε οσους κινουνται στην δεξια μερια και στο μετωπο μπροστα μας. Θυμηθειτε, δεν υπαρχει δευτερη ευκαιρια. Δεν ηρθαμε εδω να συλλεξουμε αιχμαλωτους, ηρθαμε για να τελειωνουμε μ' αυτους μια και καλη. Αποριες' ? 

                ====================================

Η κακοκαιρια στον Αγκελ δεν εμοιαζε να παιρνει ανασα. Το χιονι συνεχιζε να πεφτει πυκνο ενω ο αερας δημιουργουσε μικρες αλλα εντονες χιονοθυελλες που δυσκολευε το εργο και των δυο πλευρων. Η ορατοτητα ηταν εξαιρετικα περιορισμενη ενω το παχυ στρωμα των λευκων νιφαδων εκμηδενιζε καθε ηχο που μπορουσαν να προκαλεσουν οι αντιμαχομενες ομαδες. Καθε βημα επρεπε να ειναι μετρημενο, σωστα υπολογισμενο και με δεδομενο πως τους εφερνε ακομα πιο κοντα, απολυτα σιγουρο. Ο Γκραφ με δυσκολια μπορουσε να δει τον Κουλσακ πλαι του, ποσο μαλλον δε τις δυο κοπελες που ακολουθουσαν. Αν τα ματια του δεν του επαιζαν καποιο περιεργο παιγνιδι ειχε την αισθηση πως λιγο μπροστα του το πλαισιο του τοπιου ηταν ελαφρως πιο εντονο.

Επεσε προσεκτικα πρινηδον με ολες τις αισθησεις του σ' επιφυλακη. Το περιγραμμα εγινε ακομα πιο εντονο και τωρα ηταν σιγουρος πως καποιος βαδιζε κατευθειαν πανω του. Σημαδεψε και περιμενε. Η φιγουρα εμοιαζε αποπροσανατολισμενη, διχως σαφη ενδειξη κατευθυνσης. Την αφησε να πλησιασει λιγο ακομα πιο κοντα, μετα πατησε την σκανδαλη του μπλαστερ του.

                 ====================================

Η φιγουρα σωριαστηκε στο εδαφος μα ταυτοχρονα μια επαναληπτικη δεσμη απο λειζερ περασε πανω απο το κεφαλι του. Γυρισε να κοιταξει πισω του μα δεν μπορουσε να δει τιποτα. Συρθηκε οσο πιο προσεκτικα μπορουσε προς την πεσμενη φιγουρα. Η εκπληξη ηταν ακομα αποτυπωμενη πανω στα ορθανοιχτα ματια της Ζαγκιτα. Ο πυροβολισμος την ειχε πετυχει καταστηθα και ο θανατος εμοιαζε ακαριαιος. Ακουμπησε την πλατη του σ' ενα μικρο βραχο που βρηκε μπροστα του και προσπαθησε ν' ανακτησει τις ανασες του. Αλλο ενα μπαραζ πυροβολισμων περασε πανω απο το κεφαλι του αναγκαζοντας τον να συνεχιζει να καλυπτεται πισω απο τον βραχο.

Κοντεψε να μεινει απο καρδια οταν ξαφνικα ο Κουλσακ βρεθηκε απροειδοποιητα διπλα του. Ευτυχως τ' αντανακλαστικα του δεν ηταν τοσο αμεσα διαφορετικα θα μπορουσε να του ειχε ριξει. Προσπαθησε με νοηματα να ρωτησει για τις δυο κοπελες. Ο Κουλσακ κουνησε αρνητικα το κεφαλι. Ο ιδιος, ψηλα αριστερα στον ωμο, ειχε τραυμα που αιμορραγουσε αλλα εμοιαζε επιφανειακο. Που ειχαν χαθει οι δυο κοπελες ? 

               ======================================

Ειδαν αποτομα λιγα μετρα μπροστα τους μια φιγουρα που εμοιαζε οικεια. Πριν προλαβουν να πουν η να κανουν κατι ακουστηκε η φωνη του Κρουξ.

-'Πεταξτε τα οπλα Γκραφ διαφορετικα η φιλη σας ειναι νεκρη' ακουστηκε.

Κοιταχτηκαν διχως να ξερουν τι να κανουν. Μ' ενα κοινο νοημα αποφασισαν να υπακουσουν.

-'Ενταξει Κρουξ, μην την πειραξεις' εκανε ο Κουλσακ ενω παραλληλα πετουσε το οπλο του λιγα μετρα πιο μπρστα. Το ιδιο ακριβως εκανε και ο Γκραφ.

-'Ασε το κοριτσι Κρουξ, καναμε οτι ζητησες' επανελαβε ο Κουλσακ εκνευρισμενος.

Στεκονταν και δυο αοπλοι με τα χερια ψηλα μην μπορωντας να κανουν τιποτα. Η Ραντα, σε μικρη αποσταση απ αυτους, στεκοταν κι αυτη ακινητη με τα χερια ψηλα. Η Λερζια ηταν αφαντη.

-'Ευτυχως που υπηρχε η Ζαγκιτα να λειτουργησει σαν δολωμα' εκανε ο Κρουξ εμφανιζομενος μεσα απο την χιονοθυελλα. 'Δεν ηξερα πως αλλιως θα σας αναγκαζα ν' αποκαλυψετε την θεση σας' προσθεσε. 'Για να κερδισεις εναν πολεμο πρεπει να κανεις καποιες θυσιες' συμπληρωσε. 

               ===================================

-'Εισαι ελεεινος Κρουξ' εκανε με οργη ο Γκραφ.

-'Ειμαι απλα πρακτικος Γκραφ' απαντησε ο Κρουξ. 'Μονο ετσι επιβιωνεις'.

Το λειζερ χτυπησε την Ραντα πισωπλατα και την σωριασε στο χιονισμενο εδαφος διχως να βγαλει ψιθυρο. Το σοκ επιβραδυνε τις κινησεις των δυο αιχμαλωτων, ειχαν αιφνιδιαστει.

Η επομενη βολη βρηκε τον Κουλσακ στο σημειο που ο λαιμος ενωνοταν με το κεφαλι. Ενας πιδακας αιματος ξεπηδησε απο την πληγη βαφοντας κατακοκκινο το χιονι στο εδαφος. Ο Κουλσακ σε μια απελπιδα προσπαθεια να συγκρατησει το αιμα που ξεπηδουσε εφερε τα χερια του στην πληγη αλλα ηταν ματαιο. Επεσε σαν κεραυνοβολημενος στο εδαφος ενω το αιμα συνεχιζε να βαφει ολο και μεγαλυτερη εκταση. Ο Γκραφ ειχε μεινει αναυδος, κοιτουσε μια το πτωμα της Ραντα και μια τον αιμοφυρτο Κουλσακ, το μυαλο του ειχε παραλυσει.

-'Δεν σηκωνει σκεψη σε τετοιες περιπτωσεις Γκραφ, ουτε χρονοτριβες και δισταγμους' προσθεσε. 'Η σειρα σου τωρα' ειπε και σηκωσε το οπλο σημαδευοντας τον στο κεφαλι.