ΜΙΑ ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 80
Δεν ηταν ο κυβος αυτος που με καποιο απο τα συνηθισμενα τερτιπια του τον ειχε οδηγησει στην αποφαση να μεταβει στην αλλη μερια του Ατλαντικου παρα ενα αισθημα κορεσμου που σταδιακα αυξανοταν ενημερωνοντας τον πως δεν υπηρχε κατι το σημαντικο που θα μπορουσε να συμβει για να βιωσει στην Ευρωπη. Τουναντιον μαλιστα δεν εκανε καμια προσπαθεια για να τον κρατησει οταν πια η αποφαση ειχε ριζωσει για τα καλα στο μυαλο του.
Ηταν ενας καινουργιος τοπος, με τελειως διαφορετικες διαμορφωμενες συνθηκες απ' αυτες που γνωριζε μα για καποιον που περπατουσε στην γη καμποσες χιλιαδες χρονια το να ενστερνιστει τις παραδοξοτητες και να τις φερει στα μετρα του ηταν κατι το πανευκολο.
Μην εχοντας καποια καθοδηγηση απο τον κυβο ως προς τις κινησεις του αυτοσχεδιασε τα πρωτα χρονια που βρεθηκε στην νεα ηπειρο διχως να συμβει κατι το αξιομνημονευτο. Γι αυτο θα επρεπε να περιμενει σχεδον μεχρι τα τελη της δευτερης δεκαετιας οπου, για λογους που ειχαν πια ξεθωριασει στο περασμα του χρονου, βρεθηκε στο Προβιντενς του Ροουντ Αιλαντ.
===============================
Διχως ποτε να εχει ακουσει κατι και χωρις καμια λογικη εξηγηση ειχε αγορασει ενα τευχος του περιοδικου Weird Tales που εκδιδοταν εκει κι αυτο που του τραβηξε την προσοχη ηταν ενα διηγημα υπογεγραμμενο απο ενα ονομα που του ηταν τελειως αγνωστο. Εφθασε στην διευθυνση του περιοδικου αποφασισμενος να μαθει πως μπορουσε να ερθει σ' επαφη με τον συγγραφεα του διηγηματος. Εχοντας πια την διευθυνση του βρεθηκε να χτυπα την εξωπορτα ενος φτωχικου σπιτιου στην οδο Ειντζελ. Ο χλωμος, ψηλος νεαρος που του συστηθηκε σαν Χαουαρντ Φιλιπς Λαβκραφτ απεκτησε ενα στιγμιαιο μειδιασμα στα χειλη οταν ακουσε τον ξενο να του λεει πως το διηγημα του ηταν αυτο που τον ειχε φερει στο κατωφλι του σπιτιου του. Οχι, δεν ηταν εκδοτης ουτε ειχε καποιο δικο του περιοδικο αλλα αυτο που του ειχε κανει εντυπωση ηταν ο λογος του και ο τροπος γραφης του. Πολυ συντομα ο ξενος ειχε νοικιασει δωματιο σε ξενοδοχειο στην περιοχη και ειχε σχεδον καθημερινη επαφη με τον νεαρο συγγραφεα σε μια προσπαθεια ν' αποκρυπτογραφησει τους λαβυρινθους του μυαλου του.
============================
Η αποφαση του να του μιλησει για καποια πραγματα, εντελως επιφανειακα και διολου συγκεκριμενα, ηρθε εντελως φυσιολογικα διχως να ηταν κατι που το επεδιωκε. Διαπιστωσε πως οχι μονο ηταν θετικος απεναντι σε κατι που ενας οποιοσδηποτε αλλος θα χαρακτηριζε παραλογισμους και παραληρηματα αλλα ρουφουσε σαν σφουγγαρι ολα οσα του ελεγε ζητωντας συνεχως περισσοτερες λεπτομερειες και λεπτομερεστερες αναλυσεις. Ηταν πλεον ξεκαθαρο πως η περιπτωση που ειχε μπροστα του ηταν μοναδικη στο ειδος του και η αχνη σκεψη που κουρνιαζε στο βαθος του μυαλου του σαν εξωπραγματικη και ανωφελη σταδιακα αποκτουσε ολο και μεγαλυτερη υποσταση. Αποφασισε να το τολμησει.
Μια λαμψη ακαθοριστου προελευσης κυριαρχησε στο βλεμμα του νεαρου Λαβκραφτ οταν ο ξενος του παρεδωσε ενα πληρες αντιγραφο του Νεκρονομικου, του βιβλιου που ειχε με την σειρα του αντιγραψει ο ιδιος απο την βιβλιοθηκη της Αλεξανδρειας πριν αυτη γινει παραναλωμα του πυρος εξ' αιτιας της μεγαλομανιας του Ιουλιου Καισαρα.
================================
Το βιβλιο δεν ειχε παραμεινει στην μορφη που ειχε συναντησει ο ξενος στους παπυρους της αλεξανδρινης βιβλιοθηκης. Ειχε κρατησει τα κομματια που περιειχαν τις αληθινες αναφορες και ειχε προσθεσει κι αυτα που ο ιδιος ειχε ζησει παραλειποντας ολα τα σημεια του φανταστικου και του μυθου. Ηταν το μονο αυθεντικα γνησιο αντιτυπο ενος βιβλιου που με το περασμα των αιωνων ειχε αλλοιωθει σ' ενα μεγαλο βαθμο σε σχεση με την πραγματικη αποτυπωση των γεγονοτων που ανεφερε. Δεν μπορουσε να ξερει τον αντικτυπο που θα ειχε, αν ειχε, το βιβλιο στον νεαρο, ουτε μπορουσε να γνωριζει το πως θα τον επηρεαζε η πως θα το χρησιμοποιουσε στο μελλον. Αυτο που ηξερε ηταν πως για πρωτη φορα καποιος αλλος εκτος απο τον ιδιο ειχε την δυνατοτητα να διαβασει το τι πραγματικα του ειχε συμβει απο τοτε που επελεξε να βαλει στην ζωη του τον κυβο, τον γερο της Ινζεμ και τους Μεγαλους Παλιους.
Ηταν και η τελευταια φορα που συναντιοταν με τον Χαουαρντ Φιλιπς Λαβκραφτ αλλα οχι η τελευταια που θ' ακουγε τ' ονομα του.
=============================
Η αναγκη ν' αλλαζει διαρκως μερη και ν' ανανεωνει τα προσωπα που τον περιεβαλλαν στην προσπαθεια να περναει απαρατηρητος καθως ολα γυρω του μεγαλωναν κι εξελισσονταν με το αναποφευκτο τελος κοινο για ολους πλην του ιδιου δεν του επετρεψαν να ειναι παρων σε μεγαλα γεγονοτα και κοσμογονικες αλλαγες που συνεβαιναν ραγδαια στην νεα ηπειρο.
Ηταν απων στην μεγαλη οικονομικη κριση στα τελη της δεκαετιας του '20 αφου εκεινο το διαστημα βρισκοταν σε καποιες χωρες της Λατινικης Αμερικης σε μια προσπαθεια να μελετησει τους εναπομειναντες πρωτογονους πολιτισμους που μακρια απο αδιακριτα βλεμματα φροντιζαν να κρυβονται σε απατητες ζουγκλες κρατωντας επτασφραγιστα τα μυστικα τους.
Οι γνωσεις του, η πειρα και οι ικανοτητες του ηταν αυτες που ειχαν ξεκλειδωσει τις ερμητικα κλειστες πορτες των ιθαγενων προσθετωντας ακομα περισσοτερες γνωσεις στις ηδη υπερβολικα αποκτηθεντες ενω παραλληλα, διχως να το επιδιωκει, ειχε προσδωσει νεες διαστασεις στην ηδη υπαρχουσα καθεστηκυια ζωη των πολιτισμων αυτων.
==============================
Ο πολεμος που ειχε ισοπεδωσει και ουσιαστικα κατακερματισει ολη την Ευρωπη μπορει να ειχε μπλεξει στα γραναζια του κι αλλες δυναμεις εξω απ' αυτην δινοντας ενα μεγαλυτερο, γενικευμενο τονο στην συρραξη μα στ' αυτια του ξενου δεν ειχε φτασει ουτε καν ο αποηχος ενος μακρινου πυροβολισμου αφου εκεινο το χρονικο διαστημα ηταν απασχολημενος με την μελετη καποιων περιθωριακων θρησκειων στα νοτιοανατολικα της Ινδικης χερσονησου.
Οι μελετες που ειχε πραγματοποιησει του ειχαν αποκαλυψει πως ψηγματα της προσωπικης, δικης του ιστοριας που χανοταν στα βαθη ενος ξεχασμενου χρονου ειχαν μυστηριωδως προστεθει εμβολιμα σε μεταγενεστερες ιστοριες, θρυλους και μυθους που κυκλοφορουσαν διασπαρτα σε λαους ανομοιους μεταξυ τους μα οχι και τοσο μακρινους σε αποσταση.
Συντομα αντιληφθηκε πως οι συνδετικοι κρικοι μεταξυ των θρησκειων αυτων ηταν τοσο ακανονιστοι και ειδικα διαμορφωμενοι για τις αναγκες του καθενος που εγκατελειψε την προσπαθεια βλεποντας πως ουσιαστικα δεν οδηγουσε πουθενα.
================================
Η επιστροφη του στην αμερικανικη ηπειρο συνοδευτηκε απο την τυχαια συναντηση του με τον Βερνερ Φον Μπραουν, εναν Γερμανο φυσικο και μηχανικο που, οπως και πολλοι αλλοι γερμανοι επιστημονες, ειχαν μεταφερθει απο την Γερμανια στην Αμερικη αμεσως μετα την ληξη του πολεμου. Ο Μπραουν ειχε δεχτει προταση να εργαστει για την νεοιδρυθεισα αμερικανικη υπηρεσια ναυπηγικης και διαστηματος, γνωστη σαν ΝΑΣΑ, σε μια προσπαθεια της τοτε κυβερνησης ν' ανταγωνιστει τις προοδους που ειχαν επιτυχει οι Σοβιετικοι στον αντιστοιχο τομεα για την εξερευνηση του διαστηματος και του ειχε ζητησει να ενταχθει στην ομαδα του. Μολονοτι αυτο ηταν κατι το ιδιατερα κολακευτικο για τον ξενο η τελικη του απαντηση ηταν αρνητικη αφου ενοιωθε πως του ηταν αδυνατον ν' αποτελει μελος μιας οποιαδηποτε ομαδας.
Ο Μπραουν σεβαστηκε την αποφαση του αφηνοντας του παντως την πορτα ανοιχτη σε περιπτωση που ο ξενος αλλαζε γνωμη. Αυτο δεν συνεβη ποτε αφου καποια γεγονοτα ωθησαν τον ξενο σε εντελως διαφορετικα μονοπατια.
==============================
Μπορει ο ιδιος να ειχε ξεχασει εντελως την υπαρξη του νεαρου συγγραφεα απο το Προβιντενς, ομως ο Χαουαρντ Φιλιπς Λαβκραφτ ειχε φροντισει να μην ξεχαστει ποτε. Χαρη στο βιβλιο που του ειχε δωσει ο ξενος, το Νεκρονομικο, ο εκκολαπτομενος συγγραφεας ειχε δημιουργησει μια ολοκληρη μυθολογια γυρω απο την ζωη του ξενου, παραθετοντας πραγματικα γεγονοτα που αναφερονταν στο βιβλιο σε συνδυασμο με δικα του μυθοπλαστικα στοιχεια. Ειχε ετσι δημιουργηθει μια ολοκληρη μυθολογια, η επονομαζομενη και Κθουλου, που ειχε συμπαρασυρει κι αλλους συγγραφεις που ειχαν γοητευτει απο τα γραφομενα του Λαβκραφτ. Μια στρατια συγγραφεων πλεον ασχολουνταν με την συγκεκριμενη μυθολογια με τον καθενα να παρουσιαζει μια διαφορετικη οπτικη γωνια αλλα ολοι στηριζονταν στα γραπτα του Λαβκραφτ. Παραδοξως, αυτο καθολου δεν ενοχλησε τον ξενο, αντιθετως του εδωσε την ιδεα που χρειαζοταν. Ετσι, σε συντομο χρονικο διαστημα, ενας νεος εκδοτικος οικος με τ' ονομα 'Αιναρ' εκανε απο το πουθενα την εμφανιση του. Αυτο θα τ' αλλαζε ολα μολονοτι ο ξενος δεν το ηξερε ακομα.
=============================
Ο 'Αιναρ' δεν ηταν ο συνηθισμενος εκδοτικος οικος. Κατ' αρχας σ' αυτον εγραφαν μονο νεοι συγγραφεις, αγνωστοι στο πλατυ κοινο, συγγραφεις που κατω απο αλλες συνθηκες δεν θα εβλεπαν ποτε τα γραπτα τους να εκδιδονται. Δευτερον, το θεμα ενασχολησης τους θα επρεπε να ειναι στο Λαβκραφτικο υφος και οχι μονο αφου για να εκδιδοταν καποιο βιβλιο ηταν υποχρεωτικο να κινειται στην σφαιρα της μυθολογιας Κθουλου. Το κατα ποσο ηταν φανταστικα διηγηματα, αποκυηματα αρρωστων η χαοτικων εγκεφαλων ηταν εντελως αδιαφορο. Τριτον και σημαντικοτερο ηταν πως μια σειρα βιβλιοπωλειων ιδιοκτησιας του ξενου, με την επωνυμια 'Αιναρ' ειχαν αρχισει να ξεφυτρωνουν σταδιακα και με γοργο ρυθμο να πολλαπλασιαζονται.
Τα βιβλιοπωλεια πουλουσαν αποκλειστικα τα βιβλια αυτων των νεων συγγραφεων που δεν μπορουσαν να βρεθουν πουθενα αλλου. Ισως ηταν η εποχη, ισως η διψα του κοσμου για κατι τετοιο, οτι και να ηταν ο εκδοτικος οικος και η αλυσιδα των μαγαζιων εκαναν θραυση. Ομως υπηρχε κατι ακομα, κατι το πρωτογνωρο για την εποχη.
===========================
Κανενα βιβλιοπωλειο δεν ειχε ανοιξει σε μια απο τις μεγαλουπολεις. Ο ξενος ηταν κατηγορηματικος. Δεν θ' ανοιγε ποτε βιβλιοπωλειο σε πολη με πληθυσμο περαν των λιγων χιλιαδων. Η αποψη του, πως τετοια βιβλιοπωλεια θα χανονταν στις μεγαλες πολεις, οχι μονο ειχε καθιερωθει αλλα παραδοξως ειχε λειτουργησει απολυτα. Φθανοντας στο τωρα ο 'Αιναρ' ηταν απο τους πλεον σημαντικους εκδοτικους οικους και τα βιβλιοπωλεια συνεχιζαν ν' ανοιγουν αποφεροντας αστρονομικα κερδη. Μπορει ο ξενος να ηταν η αρχη και το τελος ολων, ομως ηταν πια απαραιτητο να πλαισιωνεται απο μια στρατια συνεργατων που ασπαζονταν τις ιδιες αποψεις μ' αυτον. Ο Ματ Κρειβεν ηταν ενας απ' αυτους. Προεδρος του διοικητικου συμβουλιου της εταιρειας, εμπιστος συνεργατης και ο ανθρωπος με τον οποιο ο ξενος ειχε σε λιγο ραντεβου.
Το ταξι φρεναρισε πανικοβλητο εξω απο την μεγαλη, σιδερενια εξωπορτα της κλειστης, ιδιωτικης λεσχης επαναφεροντας τον ξενο στην πραγματικοτητα. Ο συνεχης θορυβος της μεγαλουπολης ειχε υποβαθμιστει σ' ενα αχνο, μακρινο βομβο καπου στο βαθος.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 80
Δεν ηταν ο κυβος αυτος που με καποιο απο τα συνηθισμενα τερτιπια του τον ειχε οδηγησει στην αποφαση να μεταβει στην αλλη μερια του Ατλαντικου παρα ενα αισθημα κορεσμου που σταδιακα αυξανοταν ενημερωνοντας τον πως δεν υπηρχε κατι το σημαντικο που θα μπορουσε να συμβει για να βιωσει στην Ευρωπη. Τουναντιον μαλιστα δεν εκανε καμια προσπαθεια για να τον κρατησει οταν πια η αποφαση ειχε ριζωσει για τα καλα στο μυαλο του.
Ηταν ενας καινουργιος τοπος, με τελειως διαφορετικες διαμορφωμενες συνθηκες απ' αυτες που γνωριζε μα για καποιον που περπατουσε στην γη καμποσες χιλιαδες χρονια το να ενστερνιστει τις παραδοξοτητες και να τις φερει στα μετρα του ηταν κατι το πανευκολο.
Μην εχοντας καποια καθοδηγηση απο τον κυβο ως προς τις κινησεις του αυτοσχεδιασε τα πρωτα χρονια που βρεθηκε στην νεα ηπειρο διχως να συμβει κατι το αξιομνημονευτο. Γι αυτο θα επρεπε να περιμενει σχεδον μεχρι τα τελη της δευτερης δεκαετιας οπου, για λογους που ειχαν πια ξεθωριασει στο περασμα του χρονου, βρεθηκε στο Προβιντενς του Ροουντ Αιλαντ.
===============================
Διχως ποτε να εχει ακουσει κατι και χωρις καμια λογικη εξηγηση ειχε αγορασει ενα τευχος του περιοδικου Weird Tales που εκδιδοταν εκει κι αυτο που του τραβηξε την προσοχη ηταν ενα διηγημα υπογεγραμμενο απο ενα ονομα που του ηταν τελειως αγνωστο. Εφθασε στην διευθυνση του περιοδικου αποφασισμενος να μαθει πως μπορουσε να ερθει σ' επαφη με τον συγγραφεα του διηγηματος. Εχοντας πια την διευθυνση του βρεθηκε να χτυπα την εξωπορτα ενος φτωχικου σπιτιου στην οδο Ειντζελ. Ο χλωμος, ψηλος νεαρος που του συστηθηκε σαν Χαουαρντ Φιλιπς Λαβκραφτ απεκτησε ενα στιγμιαιο μειδιασμα στα χειλη οταν ακουσε τον ξενο να του λεει πως το διηγημα του ηταν αυτο που τον ειχε φερει στο κατωφλι του σπιτιου του. Οχι, δεν ηταν εκδοτης ουτε ειχε καποιο δικο του περιοδικο αλλα αυτο που του ειχε κανει εντυπωση ηταν ο λογος του και ο τροπος γραφης του. Πολυ συντομα ο ξενος ειχε νοικιασει δωματιο σε ξενοδοχειο στην περιοχη και ειχε σχεδον καθημερινη επαφη με τον νεαρο συγγραφεα σε μια προσπαθεια ν' αποκρυπτογραφησει τους λαβυρινθους του μυαλου του.
============================
Η αποφαση του να του μιλησει για καποια πραγματα, εντελως επιφανειακα και διολου συγκεκριμενα, ηρθε εντελως φυσιολογικα διχως να ηταν κατι που το επεδιωκε. Διαπιστωσε πως οχι μονο ηταν θετικος απεναντι σε κατι που ενας οποιοσδηποτε αλλος θα χαρακτηριζε παραλογισμους και παραληρηματα αλλα ρουφουσε σαν σφουγγαρι ολα οσα του ελεγε ζητωντας συνεχως περισσοτερες λεπτομερειες και λεπτομερεστερες αναλυσεις. Ηταν πλεον ξεκαθαρο πως η περιπτωση που ειχε μπροστα του ηταν μοναδικη στο ειδος του και η αχνη σκεψη που κουρνιαζε στο βαθος του μυαλου του σαν εξωπραγματικη και ανωφελη σταδιακα αποκτουσε ολο και μεγαλυτερη υποσταση. Αποφασισε να το τολμησει.
Μια λαμψη ακαθοριστου προελευσης κυριαρχησε στο βλεμμα του νεαρου Λαβκραφτ οταν ο ξενος του παρεδωσε ενα πληρες αντιγραφο του Νεκρονομικου, του βιβλιου που ειχε με την σειρα του αντιγραψει ο ιδιος απο την βιβλιοθηκη της Αλεξανδρειας πριν αυτη γινει παραναλωμα του πυρος εξ' αιτιας της μεγαλομανιας του Ιουλιου Καισαρα.
================================
Το βιβλιο δεν ειχε παραμεινει στην μορφη που ειχε συναντησει ο ξενος στους παπυρους της αλεξανδρινης βιβλιοθηκης. Ειχε κρατησει τα κομματια που περιειχαν τις αληθινες αναφορες και ειχε προσθεσει κι αυτα που ο ιδιος ειχε ζησει παραλειποντας ολα τα σημεια του φανταστικου και του μυθου. Ηταν το μονο αυθεντικα γνησιο αντιτυπο ενος βιβλιου που με το περασμα των αιωνων ειχε αλλοιωθει σ' ενα μεγαλο βαθμο σε σχεση με την πραγματικη αποτυπωση των γεγονοτων που ανεφερε. Δεν μπορουσε να ξερει τον αντικτυπο που θα ειχε, αν ειχε, το βιβλιο στον νεαρο, ουτε μπορουσε να γνωριζει το πως θα τον επηρεαζε η πως θα το χρησιμοποιουσε στο μελλον. Αυτο που ηξερε ηταν πως για πρωτη φορα καποιος αλλος εκτος απο τον ιδιο ειχε την δυνατοτητα να διαβασει το τι πραγματικα του ειχε συμβει απο τοτε που επελεξε να βαλει στην ζωη του τον κυβο, τον γερο της Ινζεμ και τους Μεγαλους Παλιους.
Ηταν και η τελευταια φορα που συναντιοταν με τον Χαουαρντ Φιλιπς Λαβκραφτ αλλα οχι η τελευταια που θ' ακουγε τ' ονομα του.
=============================
Η αναγκη ν' αλλαζει διαρκως μερη και ν' ανανεωνει τα προσωπα που τον περιεβαλλαν στην προσπαθεια να περναει απαρατηρητος καθως ολα γυρω του μεγαλωναν κι εξελισσονταν με το αναποφευκτο τελος κοινο για ολους πλην του ιδιου δεν του επετρεψαν να ειναι παρων σε μεγαλα γεγονοτα και κοσμογονικες αλλαγες που συνεβαιναν ραγδαια στην νεα ηπειρο.
Ηταν απων στην μεγαλη οικονομικη κριση στα τελη της δεκαετιας του '20 αφου εκεινο το διαστημα βρισκοταν σε καποιες χωρες της Λατινικης Αμερικης σε μια προσπαθεια να μελετησει τους εναπομειναντες πρωτογονους πολιτισμους που μακρια απο αδιακριτα βλεμματα φροντιζαν να κρυβονται σε απατητες ζουγκλες κρατωντας επτασφραγιστα τα μυστικα τους.
Οι γνωσεις του, η πειρα και οι ικανοτητες του ηταν αυτες που ειχαν ξεκλειδωσει τις ερμητικα κλειστες πορτες των ιθαγενων προσθετωντας ακομα περισσοτερες γνωσεις στις ηδη υπερβολικα αποκτηθεντες ενω παραλληλα, διχως να το επιδιωκει, ειχε προσδωσει νεες διαστασεις στην ηδη υπαρχουσα καθεστηκυια ζωη των πολιτισμων αυτων.
==============================
Ο πολεμος που ειχε ισοπεδωσει και ουσιαστικα κατακερματισει ολη την Ευρωπη μπορει να ειχε μπλεξει στα γραναζια του κι αλλες δυναμεις εξω απ' αυτην δινοντας ενα μεγαλυτερο, γενικευμενο τονο στην συρραξη μα στ' αυτια του ξενου δεν ειχε φτασει ουτε καν ο αποηχος ενος μακρινου πυροβολισμου αφου εκεινο το χρονικο διαστημα ηταν απασχολημενος με την μελετη καποιων περιθωριακων θρησκειων στα νοτιοανατολικα της Ινδικης χερσονησου.
Οι μελετες που ειχε πραγματοποιησει του ειχαν αποκαλυψει πως ψηγματα της προσωπικης, δικης του ιστοριας που χανοταν στα βαθη ενος ξεχασμενου χρονου ειχαν μυστηριωδως προστεθει εμβολιμα σε μεταγενεστερες ιστοριες, θρυλους και μυθους που κυκλοφορουσαν διασπαρτα σε λαους ανομοιους μεταξυ τους μα οχι και τοσο μακρινους σε αποσταση.
Συντομα αντιληφθηκε πως οι συνδετικοι κρικοι μεταξυ των θρησκειων αυτων ηταν τοσο ακανονιστοι και ειδικα διαμορφωμενοι για τις αναγκες του καθενος που εγκατελειψε την προσπαθεια βλεποντας πως ουσιαστικα δεν οδηγουσε πουθενα.
================================
Η επιστροφη του στην αμερικανικη ηπειρο συνοδευτηκε απο την τυχαια συναντηση του με τον Βερνερ Φον Μπραουν, εναν Γερμανο φυσικο και μηχανικο που, οπως και πολλοι αλλοι γερμανοι επιστημονες, ειχαν μεταφερθει απο την Γερμανια στην Αμερικη αμεσως μετα την ληξη του πολεμου. Ο Μπραουν ειχε δεχτει προταση να εργαστει για την νεοιδρυθεισα αμερικανικη υπηρεσια ναυπηγικης και διαστηματος, γνωστη σαν ΝΑΣΑ, σε μια προσπαθεια της τοτε κυβερνησης ν' ανταγωνιστει τις προοδους που ειχαν επιτυχει οι Σοβιετικοι στον αντιστοιχο τομεα για την εξερευνηση του διαστηματος και του ειχε ζητησει να ενταχθει στην ομαδα του. Μολονοτι αυτο ηταν κατι το ιδιατερα κολακευτικο για τον ξενο η τελικη του απαντηση ηταν αρνητικη αφου ενοιωθε πως του ηταν αδυνατον ν' αποτελει μελος μιας οποιαδηποτε ομαδας.
Ο Μπραουν σεβαστηκε την αποφαση του αφηνοντας του παντως την πορτα ανοιχτη σε περιπτωση που ο ξενος αλλαζε γνωμη. Αυτο δεν συνεβη ποτε αφου καποια γεγονοτα ωθησαν τον ξενο σε εντελως διαφορετικα μονοπατια.
==============================
Μπορει ο ιδιος να ειχε ξεχασει εντελως την υπαρξη του νεαρου συγγραφεα απο το Προβιντενς, ομως ο Χαουαρντ Φιλιπς Λαβκραφτ ειχε φροντισει να μην ξεχαστει ποτε. Χαρη στο βιβλιο που του ειχε δωσει ο ξενος, το Νεκρονομικο, ο εκκολαπτομενος συγγραφεας ειχε δημιουργησει μια ολοκληρη μυθολογια γυρω απο την ζωη του ξενου, παραθετοντας πραγματικα γεγονοτα που αναφερονταν στο βιβλιο σε συνδυασμο με δικα του μυθοπλαστικα στοιχεια. Ειχε ετσι δημιουργηθει μια ολοκληρη μυθολογια, η επονομαζομενη και Κθουλου, που ειχε συμπαρασυρει κι αλλους συγγραφεις που ειχαν γοητευτει απο τα γραφομενα του Λαβκραφτ. Μια στρατια συγγραφεων πλεον ασχολουνταν με την συγκεκριμενη μυθολογια με τον καθενα να παρουσιαζει μια διαφορετικη οπτικη γωνια αλλα ολοι στηριζονταν στα γραπτα του Λαβκραφτ. Παραδοξως, αυτο καθολου δεν ενοχλησε τον ξενο, αντιθετως του εδωσε την ιδεα που χρειαζοταν. Ετσι, σε συντομο χρονικο διαστημα, ενας νεος εκδοτικος οικος με τ' ονομα 'Αιναρ' εκανε απο το πουθενα την εμφανιση του. Αυτο θα τ' αλλαζε ολα μολονοτι ο ξενος δεν το ηξερε ακομα.
=============================
Ο 'Αιναρ' δεν ηταν ο συνηθισμενος εκδοτικος οικος. Κατ' αρχας σ' αυτον εγραφαν μονο νεοι συγγραφεις, αγνωστοι στο πλατυ κοινο, συγγραφεις που κατω απο αλλες συνθηκες δεν θα εβλεπαν ποτε τα γραπτα τους να εκδιδονται. Δευτερον, το θεμα ενασχολησης τους θα επρεπε να ειναι στο Λαβκραφτικο υφος και οχι μονο αφου για να εκδιδοταν καποιο βιβλιο ηταν υποχρεωτικο να κινειται στην σφαιρα της μυθολογιας Κθουλου. Το κατα ποσο ηταν φανταστικα διηγηματα, αποκυηματα αρρωστων η χαοτικων εγκεφαλων ηταν εντελως αδιαφορο. Τριτον και σημαντικοτερο ηταν πως μια σειρα βιβλιοπωλειων ιδιοκτησιας του ξενου, με την επωνυμια 'Αιναρ' ειχαν αρχισει να ξεφυτρωνουν σταδιακα και με γοργο ρυθμο να πολλαπλασιαζονται.
Τα βιβλιοπωλεια πουλουσαν αποκλειστικα τα βιβλια αυτων των νεων συγγραφεων που δεν μπορουσαν να βρεθουν πουθενα αλλου. Ισως ηταν η εποχη, ισως η διψα του κοσμου για κατι τετοιο, οτι και να ηταν ο εκδοτικος οικος και η αλυσιδα των μαγαζιων εκαναν θραυση. Ομως υπηρχε κατι ακομα, κατι το πρωτογνωρο για την εποχη.
===========================
Κανενα βιβλιοπωλειο δεν ειχε ανοιξει σε μια απο τις μεγαλουπολεις. Ο ξενος ηταν κατηγορηματικος. Δεν θ' ανοιγε ποτε βιβλιοπωλειο σε πολη με πληθυσμο περαν των λιγων χιλιαδων. Η αποψη του, πως τετοια βιβλιοπωλεια θα χανονταν στις μεγαλες πολεις, οχι μονο ειχε καθιερωθει αλλα παραδοξως ειχε λειτουργησει απολυτα. Φθανοντας στο τωρα ο 'Αιναρ' ηταν απο τους πλεον σημαντικους εκδοτικους οικους και τα βιβλιοπωλεια συνεχιζαν ν' ανοιγουν αποφεροντας αστρονομικα κερδη. Μπορει ο ξενος να ηταν η αρχη και το τελος ολων, ομως ηταν πια απαραιτητο να πλαισιωνεται απο μια στρατια συνεργατων που ασπαζονταν τις ιδιες αποψεις μ' αυτον. Ο Ματ Κρειβεν ηταν ενας απ' αυτους. Προεδρος του διοικητικου συμβουλιου της εταιρειας, εμπιστος συνεργατης και ο ανθρωπος με τον οποιο ο ξενος ειχε σε λιγο ραντεβου.
Το ταξι φρεναρισε πανικοβλητο εξω απο την μεγαλη, σιδερενια εξωπορτα της κλειστης, ιδιωτικης λεσχης επαναφεροντας τον ξενο στην πραγματικοτητα. Ο συνεχης θορυβος της μεγαλουπολης ειχε υποβαθμιστει σ' ενα αχνο, μακρινο βομβο καπου στο βαθος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου