ΜΙΑ ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 83
Περασε μπροστα απο το γραφειο της γραμματεας του και κοντοσταθηκε.
-'Που ειναι ο Χορχε' ?
-'Πριν δυο λεπτα ηταν εδω' απαντησε απορημενη η γραμματεας ενω με το βλεμμα εψαχνε τριγυρω για να εντοπισει τον υπευθυνο των διαφημιστικων προωθησεων.
-'Πες του να ερθει σε λιγο στο γραφειο μου. Και Γκρεις' ειπε με τονο που δεν αφηνε περιθωρια αντιρρησης 'μην μου περασεις κανενα τηλεφωνο. Ενταξει' ?
-'Μαλιστα κυριε' απαντησε η κοπελα.
Ειχε προλαβει να μπει στο γραφειο του και να κατσει στην καρεκλα του οταν η πορτα ανοιξε μετα απο ενα συντομο, διακριτικο χτυπο. Ο Χορχε Λεονε μπηκε μεσα φουριοζος.
-'Με συγχωρεις για την ενδεχομενη αναστατωση' ειπε και βαδισε προς την τεραστια τζαμαρια.
Το βλεμμα του περιπλανηθηκε για λιγο στην εκστατικη θεα που ανοιγοταν μπροστα του.
-'Ο Μαλκολμ πιστευει πως πρεπει να το μαθεις αυτο' συνεχισε και στραφηκε προς τον ξενο.
=============================
Τον ακουγε προσεκτικα οση ωρα μιλουσε για το θεμα και προσπαθουσε να καταλαβει τι ηταν αυτο το τοσο παραδοξο που επρεπε οπωσδηποτε να περιελθει σε γνωση του οταν ξαφνικα τον ενοιωσε. Ηταν τοσο αποτομο που παραλιγο να προδιδοταν μα καταφερε να κρατησει την ψυχραιμια του. Ο κυβος ειχε δωσει σημεια ζωης μετα απο τοσο καιρο. Τον αισθανοταν να ζει μεσα απο το πανωφορι του, ανεπαισθητα μεν μα αυτο ηταν αρκετο. Αποπειραθηκε να συνδυασει την επιστροφη του κυβου με το οτιδηποτε μα δεν ηξερε πως. Σιγουρα δεν ειχε σχεση με τον Λεονε αρα ειχε κατι να κανει με τα λεγομενα του. Οταν αποφασισε να στρεψει ξανα την προσοχη του απο τον κυβο στον μονολογο του αντρα απεναντι του διαπιστωσε πως ο υπευθυνος διαφημισης μολις ειχε τελειωσει το λογιδριο του. Κοιταχτηκαν για μερικα δευτερολεπτα αμηχανα, ο ενας περιμενοντας μια απαντηση και ο αλλος προσπαθωντας να συνειδητοποιησει τι ειχε ακουσει ακριβως.
-'Πες τα μου παλι απο την αρχη με ολες τις λεπτομερειες' εκανε ο ξενος.
=============================
Ακομα κι αν εκνευριστηκε ο Χορχε Λεονε δεν το εδειξε καθολου. Επανελαβε ξανα τα γεγονοτα και μολις τελειωσε περιμενε αντιδραση. Η ποιοτητα της αντιδρασης ηταν αυτη που τον παραξενεψε αφου σιγουρα δεν περιμενε κατι τετοιο.
Το αφεντικο των εκδοσεων 'Αιναρ' μιλησε στο εσωτερικο τηλεφωνο με την Γκρεις ζητωντας της να του φερει ολα τα στοιχεια της παραδοξης αυτης αγορας. Επεσε με τα μουτρα στην μελετη των χαρτιων που του ειχε φερει η γραμματεας και προς στιγμην ο Χορχε ενοιωσε σαν να ηταν αορατος. Παρεμεινε σιωπηλος αναμενοντας να δει τι θα συνεβαινε.
-'Θελω να βρουμε οπωσδηποτε αυτον τον τυπο' ειπε σε καποια στιγμη απευθυνομενος στον Λεονε. 'Οπωσδηποτε' επανελαβε ξερα.
-'Δεν θα ειναι ευκολο' απαντησε ο Χορχε.
-'Δεν με νοιαζει τι χρειαζεται να σπαταληθει για τον εντοπισμο του' ειπε ο ξενος. 'Χρονος, χρημα, οτι διαβολο και να ειναι δεν με νοιαζει. Θελω να τον βρω'.
================================
Τα παντα ξαφνικα εχασαν την οποια σημασια, μικρη η μεγαλη, ειχαν. Ο προγραμματισμος που εκανε σ' ολη τη διαδρομη μεχρι να φτασει στα γραφεια πηγε περιπατο. Το αγχος για να προλαβει να βρισκεται νωρις στο σπιτι αντικατασταθηκε μ' ενα αλλο, μεγαλυτερο και πιο εντονο. Ο κυβος ειχε ενεργοποιηθει, τιποτα αλλο δεν ειχε νοημα. Επρεπε παση θυσια να βρει τον αγοραστη που θα τον οδηγουσε στον τελευταιο του στοχο. Οι παλιες καλες μερες που ζουσε για τον εντοπισμο αυτου που κουβαλουσε εν αγνοια του το μυστικο κομματι της φρασης που επρεπε ν' αποσπασει ειχαν επιστρεψει θριαμβευτικα και αυτην τη δεδομενη στιγμη επισκιαζαν τα παντα. Βηματιζε σαν το θηριο στο κλουβι αναμενοντας τα στοιχεια που ειχε ζητησει με την αδημονια να χτυπαει κοκκινο. Προσπαθησε να τισσαθευσει τις ορμητικες σκεψεις που κατεκλυαν το μυαλο του παραλληλα με την αποπειρα του να ελεγξει τους αυξημενους παλμους της καρδιας του που χτυπουσε πιο ζωηρα απο ποτε. Τα ματια του εστιασαν στην φιγουρα του Χορχε Λεονε που εμπαινε ξανα στο γραφειο του.
============================
Ο Κερτ Κοπολα εξακολουθουσε να ζυγιζει τα υπερ και τα κατα της αποφασης που μολις ειχε λαβει οταν ενα παρατεταμενο βουητο απο την συσκευη του τηλεφωνου του του τραβηξε την προσοχη. Αφιερωσε μερικα δευτερολεπτα στην αναγνωση του εισερχομενου μηνυματος και διχως περιστροφες πηρε τηλεφωνο. Ειχε αμεση ανταποκριση.
-'Ελα μουτρακι' ειπε. 'Ολα καλα ? Εγινε κατι' ?
Παρεμεινε σιωπηλος για καμποσα λεπτα ακουγοντας προσεκτικα τα λεγομενα της αλλης γραμμης. Εριξε ταυτοχρονα μια ματια στο ρολοι πανω στο γραφειο του.
-'Ενταξει, ηρεμησε τωρα' ειπε καποια στιγμη που ο συνομιλητης του αφησε ενα κενο. 'Σε εικοσι λεπτα, το πολυ σε μιση ωρα, θα ειμαι εκει, ενταξει' ?
Εκλεισε το τηλεφωνο δευτερολεπτα μετα και αναψε τσιγαρο. Πηρε το σακακι του, ενημερωσε το προσωπικο του Electric Chair πως θα εβγαινε για λιγο κι αν χρειαζονταν κατι να τον επαιρναν στο κινητο του τηλεφωνο, μπηκε στο αυτοκινητο του και λιγο μετα ηταν στον δρομο.
===============================
Οση ωρα η Γκρεις μαζευε τις πληροφοριες που ειχε απαιτησει ο ξενος ο Χορχε ειχε προλαβει να ενημερωσει τους υπολοιπους για την εξελιξη της καταστασης.
-'Αυτο ειναι πραγματικα εντυπωσιακο' ειχε πει ο Μαλκολμ. 'Ειπες πως τον ενδιαφερει προσωπικα τ' ολο θεμα' ?
-'Ακριβως' απαντησε ο Χορχε. 'Θα μπορουσε να το αναθεσει σε καποιον αλλο μα αυτο που καταλαβα ειναι πως προφανως αφορα τον ιδιο. Κοιτα, δεν εχω πολυ χρονο, με περιμενει στο γραφειο με τα στοιχεια που συλλεγει η Γκρεις. Ενημερωσε την Νατασα και τον Ναιτζελ. Αν εχω οτιδηποτε νεωτερο θα σε ειδοποιησω αλλα τωρα με πιεζει ο χρονος'.
Εκλεισε βιαστικα το τηεφωνο και πηγε στο γραφειο της Γκρεις. Πηρε τον φακελο που του εδωσε και για λιγα δευτερολεπτα κοιταχτηκαν διχως να πουν κατι. Επιασε τον εαυτο του ν' αναρωτιεται για το συμβαν οση ωρα εκανε για να φτασει στο γραφειο του μεγαλου.
Μπηκε μεσα και η ματια που του εριξε ο ξενος του εφερε ενα ριγος στην σπονδυλικη στηλη.
===============================
Πεταχτηκε σαν ηλεκτρισμενη ακουγοντας το κουδουνι της εξωπορτας και στην βιασυνη της ν' ανοιξει κοντεψε να παρασυρει το μαυρο, εβενινο τραπεζι και μαζι μ' αυτο ολο το σκηνικο που φιλοξενουσε πανω του. Εξι πιατα πολυχρωμου περιεχομενου, τεσσερα κρυσταλινα ποτηρια, δυο πανακριβα μπουκαλια κρασιου και μερικα αλλα μικροαντικειμενα που προσθεταν μια νοτα καλαισθησιας και ρομαντισμου. Σταθηκε πισω απο την πορτα περιμενοντας υπομονετικα και ειχε ανοιξει πριν ακουστει δευτερος χτυπος στην πορτα. Μολις αντικρυσε τον αντρα απεναντι της επεσε στην αγκαλια του ετοιμη να βαλει τα κλαματα.
-'Υπαρχει αλλη Κερτ, το ξερω πως υπαρχει αλλη' ειπε διχως περιστροφες.
Ο Κερτ Κοπολα χρειαστηκε μερικα δευτερολεπτα να συνελθει απο τον αιφνιδιασμο και λιγο ακομα χρονο μεχρι να την ηρεμησει και να του εξηγησει τι εννοουσε.
-'Πες μου τι ακριβως εχει γινει' ειπε κι εκατσε στο δερματινο καναπε.
-'Σου ειπα υπαρχει αλλη, δεν εξηγειται διαφορετικα' επεμεινε η κοπελα.
==============================
-'Ξερω πως εδω και λιγο καιρο εχει τρεξιματα με την εταιρεια του' αρχισε η Κρυσταλ Μπρουκς αφου ηρεμησε λιγο. 'Δεν θελησα να τον πιεσω, ουτε και τωρα θελω μα καταλαβαινα πως ειχε αρχισει ν' απομακρυνεται απο μενα διχως λογο. Το συζητησαμε καποια στιγμη και καταλαβα πως ειχε προθεση να διορθωσει καποια πραγματα. Θα ερχοταν νωρις στο σπιτι, θ' αφηνε αρμοδιοτητες και στους αλλους για να εχουμε οι δυο μας περισσοτερο χρονο και πραγματικα πιστεψα πως ολα θα διορθωνονταν. Με ειχε διαβεβαιωσει σημερα πως ο κοσμος να χαλουσε τιποτα δεν θα τον εμποδιζε να ειναι σπιτι στην ωρα του και πως θα περνουσαμε το βραδυ μονοι μας. Τον βλεπεις πουθενα εσυ ? Γιατι εδω δεν βλεπω τιποτα. Και δεν ειναι μονο αυτο. Δεν μπηκε καν στον κοπο να παρει ενα τηλεφωνο, να δικαιολογηθει, να πει κατι, οτιδηποτε. Πληρης αδιαφορια, σαν να μην υπαρχω. Σου λεω, αν ειχαμε σκυλο στο σπιτι περισσοτερη σημασια θα του εδινε. Το ξερω πως υπαρχει αλλη αλλα ουτε αυτο δεν εχει το θαρρος να μου πει. Δεν θελω να τον ξαναδω στα ματια μου' κατεληξε η κοπελα ξεσπωντας σε λυγμους.
==============================
Αν το Electric Chair ηταν ενα πολυ μεγαλο κομματι της ζωης του Κερτ η Κρυσταλ ηταν ενα μικροτερο μα εξισου σημαντικο. Απο τοτε που ειχε γινει η φασαρια στο μαγαζι του με κεινους τους νταηδες απεναντι στην Κρυσταλ την ειχε παρει με καποιον τροπο υπο την προστασια του. Του θυμιζε καπως την αδελφη του που ειχε χασει σε αεροπορικο δυστυχημα κι απο κεινο το βραδυ ειχε γινει ο φυλακας αγγελος της. Την βοηθουσε, την συμβουλευε κι η Κρυσταλ παντα μετραγε την γνωμη του και παντα προσετρεχε σ' αυτον οταν την απασχολουσε κατι. Οταν ειχε γνωρισει τον ξενο και τον ειχε ρωτησει την γνωμη του, ο Κερτ ειχε μαθει οτι μπορουσε γι αυτον πριν την συγκαταβαση του. Ηταν λιγο απομακρος, μυστηριωδης, κλειστος τυπος, ισως ειχε κι αυτος τα μυστικα του μα σιγουρα δεν ηταν απ' αυτους που ξενοκοιταγε. Η Κρυσταλ ηταν τρελα ερωτευμενη μαζι του, ο ξενος της συμπεριφεροταν αψογα κι αυτο ηταν αρκετο για τον Κερτ.
Μαλιστα ηταν απο τα λιγα ατομα που εκαναν πολυ παρεα και ποτε δεν του ειχε δωσει καν την αφορμη να υποψιαστει πως παραλληλα με την Κρυσταλ θα ειχε και καποια αλλη.
================================
Ηταν σιγουρος πως πισω απ' αυτην την αδιαφορια, οπως του την μετεφερε η Κρυσταλ, υπηρχε κατι μα δεν ηταν γυναικα. Πολλες φορες οταν η κουβεντα πηγαινε στο παρελθον του εβρισκε τροπο ν' αλλαζει την συζητηση αποφευγοντας και την παραμικρη νυξη. Ολοι εχουν τα μυστικα τους, ακομα κι ο Κερτ ειχε τα δικα του, μα εδω φαινοταν πως οτι υπηρχε στο μυαλο του μαθηματικα οδηγουσε αυτην τη σχεση σε διαλυση. Επρεπε να επεμβει και συντομα.
-'Δεν υπαρχει αλλη, ξερω που σου λεω' της ειπε και της σκουπισε τα δακρυα που κυλουσαν ομοιομορφα στα βελουδινα μαγουλα της. 'Δεν ξερω τι συμβαινει αλλα να εισαι σιγουρη πως θα το μαθω. Θα μεινω εδω αποψε κι αν δεν εμφανιστει σου δινω τον λογο μου πως το πρωτο πραγμα που θα κανω αυριο το πρωι θα ειναι να μιλησω μαζι του. Ενταξει' ?
Η τοποθετηση του Κερτ φανηκε, εστω και προσωρινα να καθησυχαζει την Κρυσταλ που κουνησε καταφατικα το κεφαλι. -'Πες μου πως εισαι νηστικος' ειπε μ' ενα τραβηγμενο χαμογελο'.
-'Λοιπον μουτρακι δεν θα το πιστεψεις μα πειναω σαν λυκος' απαντησε ο Κερτ.
Περασε μπροστα απο το γραφειο της γραμματεας του και κοντοσταθηκε.
-'Που ειναι ο Χορχε' ?
-'Πριν δυο λεπτα ηταν εδω' απαντησε απορημενη η γραμματεας ενω με το βλεμμα εψαχνε τριγυρω για να εντοπισει τον υπευθυνο των διαφημιστικων προωθησεων.
-'Πες του να ερθει σε λιγο στο γραφειο μου. Και Γκρεις' ειπε με τονο που δεν αφηνε περιθωρια αντιρρησης 'μην μου περασεις κανενα τηλεφωνο. Ενταξει' ?
-'Μαλιστα κυριε' απαντησε η κοπελα.
Ειχε προλαβει να μπει στο γραφειο του και να κατσει στην καρεκλα του οταν η πορτα ανοιξε μετα απο ενα συντομο, διακριτικο χτυπο. Ο Χορχε Λεονε μπηκε μεσα φουριοζος.
-'Με συγχωρεις για την ενδεχομενη αναστατωση' ειπε και βαδισε προς την τεραστια τζαμαρια.
Το βλεμμα του περιπλανηθηκε για λιγο στην εκστατικη θεα που ανοιγοταν μπροστα του.
-'Ο Μαλκολμ πιστευει πως πρεπει να το μαθεις αυτο' συνεχισε και στραφηκε προς τον ξενο.
=============================
Τον ακουγε προσεκτικα οση ωρα μιλουσε για το θεμα και προσπαθουσε να καταλαβει τι ηταν αυτο το τοσο παραδοξο που επρεπε οπωσδηποτε να περιελθει σε γνωση του οταν ξαφνικα τον ενοιωσε. Ηταν τοσο αποτομο που παραλιγο να προδιδοταν μα καταφερε να κρατησει την ψυχραιμια του. Ο κυβος ειχε δωσει σημεια ζωης μετα απο τοσο καιρο. Τον αισθανοταν να ζει μεσα απο το πανωφορι του, ανεπαισθητα μεν μα αυτο ηταν αρκετο. Αποπειραθηκε να συνδυασει την επιστροφη του κυβου με το οτιδηποτε μα δεν ηξερε πως. Σιγουρα δεν ειχε σχεση με τον Λεονε αρα ειχε κατι να κανει με τα λεγομενα του. Οταν αποφασισε να στρεψει ξανα την προσοχη του απο τον κυβο στον μονολογο του αντρα απεναντι του διαπιστωσε πως ο υπευθυνος διαφημισης μολις ειχε τελειωσει το λογιδριο του. Κοιταχτηκαν για μερικα δευτερολεπτα αμηχανα, ο ενας περιμενοντας μια απαντηση και ο αλλος προσπαθωντας να συνειδητοποιησει τι ειχε ακουσει ακριβως.
-'Πες τα μου παλι απο την αρχη με ολες τις λεπτομερειες' εκανε ο ξενος.
=============================
Ακομα κι αν εκνευριστηκε ο Χορχε Λεονε δεν το εδειξε καθολου. Επανελαβε ξανα τα γεγονοτα και μολις τελειωσε περιμενε αντιδραση. Η ποιοτητα της αντιδρασης ηταν αυτη που τον παραξενεψε αφου σιγουρα δεν περιμενε κατι τετοιο.
Το αφεντικο των εκδοσεων 'Αιναρ' μιλησε στο εσωτερικο τηλεφωνο με την Γκρεις ζητωντας της να του φερει ολα τα στοιχεια της παραδοξης αυτης αγορας. Επεσε με τα μουτρα στην μελετη των χαρτιων που του ειχε φερει η γραμματεας και προς στιγμην ο Χορχε ενοιωσε σαν να ηταν αορατος. Παρεμεινε σιωπηλος αναμενοντας να δει τι θα συνεβαινε.
-'Θελω να βρουμε οπωσδηποτε αυτον τον τυπο' ειπε σε καποια στιγμη απευθυνομενος στον Λεονε. 'Οπωσδηποτε' επανελαβε ξερα.
-'Δεν θα ειναι ευκολο' απαντησε ο Χορχε.
-'Δεν με νοιαζει τι χρειαζεται να σπαταληθει για τον εντοπισμο του' ειπε ο ξενος. 'Χρονος, χρημα, οτι διαβολο και να ειναι δεν με νοιαζει. Θελω να τον βρω'.
================================
Τα παντα ξαφνικα εχασαν την οποια σημασια, μικρη η μεγαλη, ειχαν. Ο προγραμματισμος που εκανε σ' ολη τη διαδρομη μεχρι να φτασει στα γραφεια πηγε περιπατο. Το αγχος για να προλαβει να βρισκεται νωρις στο σπιτι αντικατασταθηκε μ' ενα αλλο, μεγαλυτερο και πιο εντονο. Ο κυβος ειχε ενεργοποιηθει, τιποτα αλλο δεν ειχε νοημα. Επρεπε παση θυσια να βρει τον αγοραστη που θα τον οδηγουσε στον τελευταιο του στοχο. Οι παλιες καλες μερες που ζουσε για τον εντοπισμο αυτου που κουβαλουσε εν αγνοια του το μυστικο κομματι της φρασης που επρεπε ν' αποσπασει ειχαν επιστρεψει θριαμβευτικα και αυτην τη δεδομενη στιγμη επισκιαζαν τα παντα. Βηματιζε σαν το θηριο στο κλουβι αναμενοντας τα στοιχεια που ειχε ζητησει με την αδημονια να χτυπαει κοκκινο. Προσπαθησε να τισσαθευσει τις ορμητικες σκεψεις που κατεκλυαν το μυαλο του παραλληλα με την αποπειρα του να ελεγξει τους αυξημενους παλμους της καρδιας του που χτυπουσε πιο ζωηρα απο ποτε. Τα ματια του εστιασαν στην φιγουρα του Χορχε Λεονε που εμπαινε ξανα στο γραφειο του.
============================
Ο Κερτ Κοπολα εξακολουθουσε να ζυγιζει τα υπερ και τα κατα της αποφασης που μολις ειχε λαβει οταν ενα παρατεταμενο βουητο απο την συσκευη του τηλεφωνου του του τραβηξε την προσοχη. Αφιερωσε μερικα δευτερολεπτα στην αναγνωση του εισερχομενου μηνυματος και διχως περιστροφες πηρε τηλεφωνο. Ειχε αμεση ανταποκριση.
-'Ελα μουτρακι' ειπε. 'Ολα καλα ? Εγινε κατι' ?
Παρεμεινε σιωπηλος για καμποσα λεπτα ακουγοντας προσεκτικα τα λεγομενα της αλλης γραμμης. Εριξε ταυτοχρονα μια ματια στο ρολοι πανω στο γραφειο του.
-'Ενταξει, ηρεμησε τωρα' ειπε καποια στιγμη που ο συνομιλητης του αφησε ενα κενο. 'Σε εικοσι λεπτα, το πολυ σε μιση ωρα, θα ειμαι εκει, ενταξει' ?
Εκλεισε το τηλεφωνο δευτερολεπτα μετα και αναψε τσιγαρο. Πηρε το σακακι του, ενημερωσε το προσωπικο του Electric Chair πως θα εβγαινε για λιγο κι αν χρειαζονταν κατι να τον επαιρναν στο κινητο του τηλεφωνο, μπηκε στο αυτοκινητο του και λιγο μετα ηταν στον δρομο.
===============================
Οση ωρα η Γκρεις μαζευε τις πληροφοριες που ειχε απαιτησει ο ξενος ο Χορχε ειχε προλαβει να ενημερωσει τους υπολοιπους για την εξελιξη της καταστασης.
-'Αυτο ειναι πραγματικα εντυπωσιακο' ειχε πει ο Μαλκολμ. 'Ειπες πως τον ενδιαφερει προσωπικα τ' ολο θεμα' ?
-'Ακριβως' απαντησε ο Χορχε. 'Θα μπορουσε να το αναθεσει σε καποιον αλλο μα αυτο που καταλαβα ειναι πως προφανως αφορα τον ιδιο. Κοιτα, δεν εχω πολυ χρονο, με περιμενει στο γραφειο με τα στοιχεια που συλλεγει η Γκρεις. Ενημερωσε την Νατασα και τον Ναιτζελ. Αν εχω οτιδηποτε νεωτερο θα σε ειδοποιησω αλλα τωρα με πιεζει ο χρονος'.
Εκλεισε βιαστικα το τηεφωνο και πηγε στο γραφειο της Γκρεις. Πηρε τον φακελο που του εδωσε και για λιγα δευτερολεπτα κοιταχτηκαν διχως να πουν κατι. Επιασε τον εαυτο του ν' αναρωτιεται για το συμβαν οση ωρα εκανε για να φτασει στο γραφειο του μεγαλου.
Μπηκε μεσα και η ματια που του εριξε ο ξενος του εφερε ενα ριγος στην σπονδυλικη στηλη.
===============================
Πεταχτηκε σαν ηλεκτρισμενη ακουγοντας το κουδουνι της εξωπορτας και στην βιασυνη της ν' ανοιξει κοντεψε να παρασυρει το μαυρο, εβενινο τραπεζι και μαζι μ' αυτο ολο το σκηνικο που φιλοξενουσε πανω του. Εξι πιατα πολυχρωμου περιεχομενου, τεσσερα κρυσταλινα ποτηρια, δυο πανακριβα μπουκαλια κρασιου και μερικα αλλα μικροαντικειμενα που προσθεταν μια νοτα καλαισθησιας και ρομαντισμου. Σταθηκε πισω απο την πορτα περιμενοντας υπομονετικα και ειχε ανοιξει πριν ακουστει δευτερος χτυπος στην πορτα. Μολις αντικρυσε τον αντρα απεναντι της επεσε στην αγκαλια του ετοιμη να βαλει τα κλαματα.
-'Υπαρχει αλλη Κερτ, το ξερω πως υπαρχει αλλη' ειπε διχως περιστροφες.
Ο Κερτ Κοπολα χρειαστηκε μερικα δευτερολεπτα να συνελθει απο τον αιφνιδιασμο και λιγο ακομα χρονο μεχρι να την ηρεμησει και να του εξηγησει τι εννοουσε.
-'Πες μου τι ακριβως εχει γινει' ειπε κι εκατσε στο δερματινο καναπε.
-'Σου ειπα υπαρχει αλλη, δεν εξηγειται διαφορετικα' επεμεινε η κοπελα.
==============================
-'Ξερω πως εδω και λιγο καιρο εχει τρεξιματα με την εταιρεια του' αρχισε η Κρυσταλ Μπρουκς αφου ηρεμησε λιγο. 'Δεν θελησα να τον πιεσω, ουτε και τωρα θελω μα καταλαβαινα πως ειχε αρχισει ν' απομακρυνεται απο μενα διχως λογο. Το συζητησαμε καποια στιγμη και καταλαβα πως ειχε προθεση να διορθωσει καποια πραγματα. Θα ερχοταν νωρις στο σπιτι, θ' αφηνε αρμοδιοτητες και στους αλλους για να εχουμε οι δυο μας περισσοτερο χρονο και πραγματικα πιστεψα πως ολα θα διορθωνονταν. Με ειχε διαβεβαιωσει σημερα πως ο κοσμος να χαλουσε τιποτα δεν θα τον εμποδιζε να ειναι σπιτι στην ωρα του και πως θα περνουσαμε το βραδυ μονοι μας. Τον βλεπεις πουθενα εσυ ? Γιατι εδω δεν βλεπω τιποτα. Και δεν ειναι μονο αυτο. Δεν μπηκε καν στον κοπο να παρει ενα τηλεφωνο, να δικαιολογηθει, να πει κατι, οτιδηποτε. Πληρης αδιαφορια, σαν να μην υπαρχω. Σου λεω, αν ειχαμε σκυλο στο σπιτι περισσοτερη σημασια θα του εδινε. Το ξερω πως υπαρχει αλλη αλλα ουτε αυτο δεν εχει το θαρρος να μου πει. Δεν θελω να τον ξαναδω στα ματια μου' κατεληξε η κοπελα ξεσπωντας σε λυγμους.
==============================
Αν το Electric Chair ηταν ενα πολυ μεγαλο κομματι της ζωης του Κερτ η Κρυσταλ ηταν ενα μικροτερο μα εξισου σημαντικο. Απο τοτε που ειχε γινει η φασαρια στο μαγαζι του με κεινους τους νταηδες απεναντι στην Κρυσταλ την ειχε παρει με καποιον τροπο υπο την προστασια του. Του θυμιζε καπως την αδελφη του που ειχε χασει σε αεροπορικο δυστυχημα κι απο κεινο το βραδυ ειχε γινει ο φυλακας αγγελος της. Την βοηθουσε, την συμβουλευε κι η Κρυσταλ παντα μετραγε την γνωμη του και παντα προσετρεχε σ' αυτον οταν την απασχολουσε κατι. Οταν ειχε γνωρισει τον ξενο και τον ειχε ρωτησει την γνωμη του, ο Κερτ ειχε μαθει οτι μπορουσε γι αυτον πριν την συγκαταβαση του. Ηταν λιγο απομακρος, μυστηριωδης, κλειστος τυπος, ισως ειχε κι αυτος τα μυστικα του μα σιγουρα δεν ηταν απ' αυτους που ξενοκοιταγε. Η Κρυσταλ ηταν τρελα ερωτευμενη μαζι του, ο ξενος της συμπεριφεροταν αψογα κι αυτο ηταν αρκετο για τον Κερτ.
Μαλιστα ηταν απο τα λιγα ατομα που εκαναν πολυ παρεα και ποτε δεν του ειχε δωσει καν την αφορμη να υποψιαστει πως παραλληλα με την Κρυσταλ θα ειχε και καποια αλλη.
================================
Ηταν σιγουρος πως πισω απ' αυτην την αδιαφορια, οπως του την μετεφερε η Κρυσταλ, υπηρχε κατι μα δεν ηταν γυναικα. Πολλες φορες οταν η κουβεντα πηγαινε στο παρελθον του εβρισκε τροπο ν' αλλαζει την συζητηση αποφευγοντας και την παραμικρη νυξη. Ολοι εχουν τα μυστικα τους, ακομα κι ο Κερτ ειχε τα δικα του, μα εδω φαινοταν πως οτι υπηρχε στο μυαλο του μαθηματικα οδηγουσε αυτην τη σχεση σε διαλυση. Επρεπε να επεμβει και συντομα.
-'Δεν υπαρχει αλλη, ξερω που σου λεω' της ειπε και της σκουπισε τα δακρυα που κυλουσαν ομοιομορφα στα βελουδινα μαγουλα της. 'Δεν ξερω τι συμβαινει αλλα να εισαι σιγουρη πως θα το μαθω. Θα μεινω εδω αποψε κι αν δεν εμφανιστει σου δινω τον λογο μου πως το πρωτο πραγμα που θα κανω αυριο το πρωι θα ειναι να μιλησω μαζι του. Ενταξει' ?
Η τοποθετηση του Κερτ φανηκε, εστω και προσωρινα να καθησυχαζει την Κρυσταλ που κουνησε καταφατικα το κεφαλι. -'Πες μου πως εισαι νηστικος' ειπε μ' ενα τραβηγμενο χαμογελο'.
-'Λοιπον μουτρακι δεν θα το πιστεψεις μα πειναω σαν λυκος' απαντησε ο Κερτ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου