ΜΙΑ ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 86
Αυτος που συναντησαν το βραδυ δεν ειχε καμια απολυτως σχεση με τον ανθρωπο που το ιδιο πρωι ειχε μπει μεσα στο 'Αιναρ'. Δεν ηταν εκπληξη μονο για την Τζιλιαν και την Στελλα αλλα και για τον Κερτ. Αναλαφρος, ευθυμος, σχεδον χαμογελαστος σαν να προσπαθουσε να διαγραψει την πρωτη αρνητικη εντυπωση που ειχε καταγραφει εις βαρος του. Εδωσε λυση στο διλημμα της παραγγελιας αφου φροντισε να ερθει στο τραπεζι καθε τι που ηθελε ο καθενας και αρχικα περιοριστηκε σε ανουσιες κουβεντες και συζητησεις σχετικα με θεματα της πολης και κατ' επεκταση του βιβλιοπωλειου παραβλεποντας φαινομενικα τον λογο που ειχαν βρεθει ολοι μαζι εκει. Ηταν η Τζιλιαν εκεινη που αφου ειχαν ολοκληρωσει με τα εδεσματα που υπηρχαν εν αφθονια στο τραπεζι ανοιξε την κουβεντα σχετικα με το θεμα.
Ο ξενος εριξε μια βιαστικη και μαλλον επιπολαια ματια στα χαρτια που του ειχε δωσει, αρκετη ομως για να συνειδητοποιησει πως τιποτα νεο δεν θα μαθαινε απο κει. Της τα επεστρεψε, ηπιε μια γουλια απο το κρασι του και μιλησε.
=============================
-'Τι αλλο μπορειτε να μου πειτε που θα με βοηθουσε' ? εκανε απευθυνομενος και στις δυο.
-'Κατ' αρχας ας παρουμε τα πραγματα απο την αρχη' ειπε η Τζιλιαν βλεποντας πως ειχαν φτασει στο φλεγον ζητημα. 'Ηταν η πρωτη φορα που βλεπαμε αυτον τον ανθρωπο στο μαγαζι' συνεχισε κοιτωντας προς την μερια της Στελλας για επιβεβαιωση. Την πηρε και συνεχισε.
-'Ρωτησε αν εχουμε ολον το καταλογο των βιβλιων και του ειπαμε πως πλην ορισμενων που ειχαν τελειωσει ολα τ' αλλα υπηρχαν διαθεσιμα.'
-'Με ρωτησε ποση ωρα χρειαζομασταν για να συγκεντρωσουμε ολα τα βιβλια απο ενα αντιτυπο και του ειπα οτι κατι τετοιο απαιτουσε μερικες ωρες' ειπε η Στελλα.
Οι δυο αντρες παρακολουθουσαν την αφηγηση διχως να επεμβαινουν πουθενα.
-'Φανηκε ικανοποιημενος απο τον χρονο που του ειπαμε' συνεχισε και παλι η Τζιλιαν 'και μας ζητησε να τα εχουμε ετοιμα πριν την ωρα που θα κλειναμε'.
Ενας σερβιτορος αφησε ενα νεο μπουκαλι κρασι διακοπτοντας τους αθελα του κι απομακρυνθηκε διακριτικα.
==============================
-'Ζητησε να τα συσκευασουμε σε κουτες, να τα σφραγισουμε και πως θα επεστρεφε μια ωρα πριν κλεισουμε να μας πει τι θα καναμε' ειπε η Στελλα κοιτωντας καθε φορα που ειχε την ευκαιρια προς τον Κερτ. Ο τελευταιος το ειχε αντιληφθει μα φροντισε να μην το δειξει.
-'Λοιπον' ? ρωτησε ο ξενος ηρεμα.
-'Στην αρχη φανταστηκαμε πως ηταν καποιου ειδους αστειο μα φαινοταν αρκετα σοβαρος για να ηταν ολο αυτο μια φαρσα. Καναμε οπως το ζητησε. Τα συγκεντρωσαμε ολα, τα περασαμε στο ταμειο, τα βαλαμε στις κουτες, τις σφραγισαμε και απλα περιμεναμε'.
-'Τα κανατε ολα αυτα διχως να ξερετε αν και πως θα σας πληρωσει' ? ρωτησε απορημενα ο Κερτ. 'Αν δεν επεστρεφε καθολου' ?
-'Αφησε ενα πολυ μεγαλο χρηματικο ποσο σαν προκαταβολη' απαντησε η Τζιλιαν 'διχως να ζητησει κανενα αποδεικτικο στοιχειο. Αν δεν επεστρεφε απλα θα ειχε χασει τα χρηματα του'.
-'Σωστα' εκανε ο ξενος. 'Τι εγινε μετα' ?
================================
-'Ηρθε ακριβως μια ωρα πριν κλεισουμε' ειπε η Στελλα και το βλεμμα της φτερουγισε και παλι στον Κερτ. 'Ρωτησε τι οφειλε, μας πληρωσε, πηρε την αποδειξη του και μετα μας ειπε τι ηθελε να κανουμε αφου τον διαβεβαιωσαμε πως υπηρχε μονο ενα αντιτυπο απο το καθε βιβλιο'.
Ο Κερτ εκανε μια κινηση αδημονιας με το χερι του σαν να βιαζοταν να μαθει την συνεχεια.
-'Μας ενημερωσε πως σε λιγο θα ερχοταν καποια μεταφορικη για να παραλαβει τα κιβωτια, μας καληνυχτισε κι αποχωρησε το ιδιο αθορυβα οπως ειχε ερθει' συνεχισε η κοπελα.
-'Παραδωσαμε τα κιβωτια στην μεταφορικη κι αυτο ηταν ολο' εκλεισε την αφηγηση η Τζιλιαν κοιτωντας εντονα τον ξενο προσπαθωντας να καταλαβει τι εντυπωση του ειχαν αφησει τα λεγομενα τους. Οτι και να σκεφτοταν ομως το ειχε αποκρυψει εντεχνα.
-'Η διευθυνση της μεταφορικης'....εκανε να πει ο ξενος και η Τζιλιαν συμπληρωσε αμεσα.
-'Βρισκεται επανω στην αποδειξη παραλαβης, στα χαρτια που σου εδωσα πριν'.
Ο ξενος δεν μπηκε καν στον κοπο να ζητησει ξανα να δει τα χαρτια που της ειχε επιστρεψει.
================================
-'Ειχε κατι το περιεργο επανω του, κατι που να προκαλουσε το ενδιαφερον η να τραβαγε την προσοχη' ? ρωτησε ο ξενος ενω ο Κερτ τον κοιτουσε περιεργα.
-'Οχι, στα δικα μου ματια δεν υπηρξε κατι αξιοπεριεργο' απαντησε με σιγουρια η Τζιλιαν. 'Εκει γυρω στα σαραντα, καλοντυμενος, ευγενικος. Αυτο που προσεξα ηταν πως η φωνη του ειχε μια γλυκια αρμονια, σχεδον υπνωτιστικη που ηταν αδυνατον να μην την προσεξεις'.
-'Αυτο με την φωνη το διαπιστωσα κι εγω' πεταχτηκε η Στελλα. 'Απο την πρωτη κιολας λεξη αντιλαμβανοσουνα πως ηταν απ' αυτους τους πελατες που πραγματικα χαιρεσαι να εξυπηρετεις. Μακαρι να ηταν ολοι σαν κι αυτον' συμπληρωσε.
Αδιεξοδο. Καμια απο τις δυο γυναικες δεν φαινοταν να μπορουν να βοηθησουν περισσοτερο. Αυτα που ειχε στα χερια του ηταν πολυ λιγα, ομως η κυβος ειχε ζωντανεψει και μολονοτι η ζωντανια του ηταν σε πολυ χαλαρα επειπεδα ηταν κατι που δεν μπορουσε να προσπερασει η ν' αδιαφορησει. Εστρεψε και παλι την προσοχη του στους συνομιλητες του.
=============================
-'Καταλαβαινω πως ολο αυτο ειναι πολυ παραξενο για σας' ειπε απευθυνομενος στις κοπελες 'μα για μενα ειναι πολυ σημαντικο να μπορεσω να βρω αυτον τον ανθρωπο'.
Σχεδον ταυτοχρονα και οι δυο εκαναν μια κινηση σαν να ελεγαν πως αντιλαμβανονταν τι τους ελεγε μα δεν ειχαν κατι περισσοτερο να προσθεσουν. Ο Κερτ μιλησε μετα απο ωρα.
-'Νομιζω πως αντεχουμε ακομα ενα μπουκαλι κρασι' και διχως να περιμενει εκανε νοημα στον σερβιτορο. 'Εξ' αλλου φαινεται πως η παρεα το σηκωνει'.
Η Στελλα χαμογελασε μ' ενα χαμογελο ελευθερας μεταφρασης.
-'Καιρο ειχα να περασω τοσο καλα' ειπε με νοημα.
-'Και το βραδυ εχει διαδρομη ακομα' συμπληρωσε ο Κερτ.
-'Οχι για μενα' ειπε η Τζιλιαν. 'Ενα ποτηρι ακομα θα το πιω μα μετα πρεπει να φυγω. Καποιος πρεπει ν' ανοιξει το μαγαζι αυριο' συμπληρωσε. 'Ετσι δεν ειναι Στελλα' ? ρωτησε την κοπελα.
Η τελευταια δεν ειπε κατι μα φανηκε να συμφωνει σιωπηλα.
==============================
Ο Κερτ επεμενε να τις παει στα σπιτια τους με το αυτοκινητο και η Τζιλιαν με την Στελλα το δεχτηκαν. Μετα τις εκατερωθεν καληνυχτες ο ξενος μετακομισε στο μπαρ του ξενοδοχειου ενω ο Κερτ εφυγε με τις κοπελες. Παρηγγειλε ενα διπλο ιρλανδεζικο και βυθιστηκε στις σκεψεις του. Τι ειχε μεχρι στιγμης ? Ουσιαστικα τιποτα. Ο αγοραστης εξακολουθουσε να παραμενει φαντασμα και οι πιθανοτητες να τον εντοπισει ειχαν κατρακυλησει ασχημα σε πολυ χαμηλα επιπεδα. Οσο περνουσε η ωρα τοσο η πλειοψηφια των εναλλακτικων τροπων σχεδιασμου αποσυρονταν βλοσυρα μεχρι που απεμεινε μια και μοναδικη. Δεν υπηρχε αλλος τροπος, αν ηθελε να εντοπισει τον αγοραστη αυτος ηταν ο μοναδικος τροπος. Ηπιε αλλο ενα διπλο, ζητησε να του στειλουν ενα σφραγισμενο μπουκαλι στο δωματιο του κι αποσυρθηκε.
Ηταν κι η κουβεντα που επρεπε να κανει με τον Κερτ. Ειχε δειξει υπομονη μεχρι στιγμης μα σιγουρα δεν ηταν ανεξαντλητη. Σκεφτηκε αν ειχε κανει καλα που τον ειχε παρει μαζι του. Τα θετικα στοιχεια βαρυναν την ζυγαρια στα υπερ κι αυτο τον ικανοποιησε.
===============================
Ειχε αδειασει το μπουκαλι απο ωρα μα ουτε το αλκοολ φαινοταν πως μπορουσε να τον σπρωξει στην σπλαχνικη αγκαλια του Μορφεα. Σε λιγες ωρες θα ξημερωνε και ηταν αποφασισμενος να βαλει μπροστα το μοναδικο σχεδιο που ειχε στη διαθεση του. Αυτο που χρειαζοταν ηταν να συμφωνησει και ο Κερτ. Μηχανικα βρεθηκε να χτυπαει την πορτα του δωματιου του.
Το πρωτο που του εκανε εντυπωση ηταν πως δεν εμοιαζε με καποιον που μολις τον ειχαν ξυπνησει στα αγρια χαραματα. Το δευτερο πως δεν ανοιξε εντελως την πορτα και το τριτο πως η σταση του σωματος του εμοιαζε σαν να στεκοταν εμποδιο απεναντι σε καποιον ανεπιθυμητο εισβολεα. Οταν μπηκε τελικα μεσα η κατασταση του δωματιου δεν αφηνε πολλα περιθωρια αμφιβολιας. Προτιμησε να παραστησει τον ανηξερο.
-'Το πρωι φευγουμε για το Τσωρτσιλ' ειπε ξερα. 'Θα παμε με το αυτοκινητο' συνεχισε 'ετσι θα εχω την ευκαρια να σου εξηγησω και να σου λυσω ολες τις αποριες που εχεις'.
Δεν γνωριζε τι θα του απαντουσε ο Κερτ μα σιγουρα αυτο που ακουσε δεν το περιμενε.
================================
-'Ενταξει, το πρωι φευγουμε για οπου διαολο θες και θα μου εξηγησεις τα παντα στην διαδρομη. Τωρα τραβα για υπνο κι ασε με και μενα να κοιμηθω'.
Μεσα του ειχε ξεσπασει σε αυθορμητα γελια μα δεν εδειξε τιποτα. Καληνυχτησε κι επεστρεψε στο δωματιο του. Αυτος ο Κερτ ηταν το κατι αλλο.
-'Θα φυγεις το πρωι' ? εκανε παραπονιαρικα η Στελλα προσπαθωντας ματαια να γεμισει το τεραστιο διπλο κρεβατι με το μικροκαμωμενο σωμα της.
-'Δεν γινεται αλλιως' απαντησε μ' εναν αναστεναγμο ο Κερτ ενω ταυτοχρονα καθοταν στην ακρη του κρεβατιου. 'Εξ' αλλου δεν θα μεναμε μονιμα εδω' συμπληρωσε.
-'Δεν θελω να φυγεις' ειπε μ' ενα στεναχωρημενο, διχως καμια επιτηδευση υφος η Στελλα.
-'Μην αφηνεις μια λεπτομερεια να χαλασει ενα τετοιο υπεροχο βραδυ μικρη μου' απαντησε ο Κερτ και χωθηκε κατω απο τα σεντονια με μια ταχυδακτυλουργικη κινηση. Το πρωι θ' αργησει ακομα' συμπληρωσε και την φιλησε αχορταγα στο στομα.
==============================
Ο υπνος ειχε κανει οτι περνουσε απο το χερι του για να τυλιξει στα πλανα πεπλα του εκεινο το βραδυ τους δυο αντρες μα για διαφορετικους λογους για τον καθενα ειχε αποτυχει παταγωδως.
Ο Κερτ μαζεψε τα λιγοστα του πραγματα σαν αθορυβη σκια, αφησε ενα σημειωμα πανω στο κομοδινο που διπλα του κοιμοταν γαληνια η Στελλα, βγηκε απο το δωματιο κι εκλεισε την πορτα πισω του. Ο ξενος ηταν ηδη στο λομπυ και μολις ειχε ολοκληρωσει τις ενεργειες πληρωμης του λογαριασμου. Ουτε κι εκεινος ειχε κλεισει ματι. Μπηκαν στο αυτοκινητο και περιμεναν λιγα δευτερολεπτα για να ζεσταθει ο κινητηρας.
-'Τι ειναι σ' αυτο το Τσωρτσιλ που θα παμε' ? ρωτησε ο Κερτ.
-'Δεν εχω ιδεα' απαντησε ο ξενος. 'Ισως μια απαντηση'.
-'Θα προσεξες πως τα ερωτηματικα αυξανονται ραγδαια' εκανε ο Κερτ.
-'Ναι, το προσεξα' απαντησε ο ξενος ξεκινωντας το αυτοκινητο.
-'Ωραια' εκανε ο Κερτ. 'Νομιζα πως μονο εγω το ειχα παρατηρησει'.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 86
Αυτος που συναντησαν το βραδυ δεν ειχε καμια απολυτως σχεση με τον ανθρωπο που το ιδιο πρωι ειχε μπει μεσα στο 'Αιναρ'. Δεν ηταν εκπληξη μονο για την Τζιλιαν και την Στελλα αλλα και για τον Κερτ. Αναλαφρος, ευθυμος, σχεδον χαμογελαστος σαν να προσπαθουσε να διαγραψει την πρωτη αρνητικη εντυπωση που ειχε καταγραφει εις βαρος του. Εδωσε λυση στο διλημμα της παραγγελιας αφου φροντισε να ερθει στο τραπεζι καθε τι που ηθελε ο καθενας και αρχικα περιοριστηκε σε ανουσιες κουβεντες και συζητησεις σχετικα με θεματα της πολης και κατ' επεκταση του βιβλιοπωλειου παραβλεποντας φαινομενικα τον λογο που ειχαν βρεθει ολοι μαζι εκει. Ηταν η Τζιλιαν εκεινη που αφου ειχαν ολοκληρωσει με τα εδεσματα που υπηρχαν εν αφθονια στο τραπεζι ανοιξε την κουβεντα σχετικα με το θεμα.
Ο ξενος εριξε μια βιαστικη και μαλλον επιπολαια ματια στα χαρτια που του ειχε δωσει, αρκετη ομως για να συνειδητοποιησει πως τιποτα νεο δεν θα μαθαινε απο κει. Της τα επεστρεψε, ηπιε μια γουλια απο το κρασι του και μιλησε.
=============================
-'Τι αλλο μπορειτε να μου πειτε που θα με βοηθουσε' ? εκανε απευθυνομενος και στις δυο.
-'Κατ' αρχας ας παρουμε τα πραγματα απο την αρχη' ειπε η Τζιλιαν βλεποντας πως ειχαν φτασει στο φλεγον ζητημα. 'Ηταν η πρωτη φορα που βλεπαμε αυτον τον ανθρωπο στο μαγαζι' συνεχισε κοιτωντας προς την μερια της Στελλας για επιβεβαιωση. Την πηρε και συνεχισε.
-'Ρωτησε αν εχουμε ολον το καταλογο των βιβλιων και του ειπαμε πως πλην ορισμενων που ειχαν τελειωσει ολα τ' αλλα υπηρχαν διαθεσιμα.'
-'Με ρωτησε ποση ωρα χρειαζομασταν για να συγκεντρωσουμε ολα τα βιβλια απο ενα αντιτυπο και του ειπα οτι κατι τετοιο απαιτουσε μερικες ωρες' ειπε η Στελλα.
Οι δυο αντρες παρακολουθουσαν την αφηγηση διχως να επεμβαινουν πουθενα.
-'Φανηκε ικανοποιημενος απο τον χρονο που του ειπαμε' συνεχισε και παλι η Τζιλιαν 'και μας ζητησε να τα εχουμε ετοιμα πριν την ωρα που θα κλειναμε'.
Ενας σερβιτορος αφησε ενα νεο μπουκαλι κρασι διακοπτοντας τους αθελα του κι απομακρυνθηκε διακριτικα.
==============================
-'Ζητησε να τα συσκευασουμε σε κουτες, να τα σφραγισουμε και πως θα επεστρεφε μια ωρα πριν κλεισουμε να μας πει τι θα καναμε' ειπε η Στελλα κοιτωντας καθε φορα που ειχε την ευκαιρια προς τον Κερτ. Ο τελευταιος το ειχε αντιληφθει μα φροντισε να μην το δειξει.
-'Λοιπον' ? ρωτησε ο ξενος ηρεμα.
-'Στην αρχη φανταστηκαμε πως ηταν καποιου ειδους αστειο μα φαινοταν αρκετα σοβαρος για να ηταν ολο αυτο μια φαρσα. Καναμε οπως το ζητησε. Τα συγκεντρωσαμε ολα, τα περασαμε στο ταμειο, τα βαλαμε στις κουτες, τις σφραγισαμε και απλα περιμεναμε'.
-'Τα κανατε ολα αυτα διχως να ξερετε αν και πως θα σας πληρωσει' ? ρωτησε απορημενα ο Κερτ. 'Αν δεν επεστρεφε καθολου' ?
-'Αφησε ενα πολυ μεγαλο χρηματικο ποσο σαν προκαταβολη' απαντησε η Τζιλιαν 'διχως να ζητησει κανενα αποδεικτικο στοιχειο. Αν δεν επεστρεφε απλα θα ειχε χασει τα χρηματα του'.
-'Σωστα' εκανε ο ξενος. 'Τι εγινε μετα' ?
================================
-'Ηρθε ακριβως μια ωρα πριν κλεισουμε' ειπε η Στελλα και το βλεμμα της φτερουγισε και παλι στον Κερτ. 'Ρωτησε τι οφειλε, μας πληρωσε, πηρε την αποδειξη του και μετα μας ειπε τι ηθελε να κανουμε αφου τον διαβεβαιωσαμε πως υπηρχε μονο ενα αντιτυπο απο το καθε βιβλιο'.
Ο Κερτ εκανε μια κινηση αδημονιας με το χερι του σαν να βιαζοταν να μαθει την συνεχεια.
-'Μας ενημερωσε πως σε λιγο θα ερχοταν καποια μεταφορικη για να παραλαβει τα κιβωτια, μας καληνυχτισε κι αποχωρησε το ιδιο αθορυβα οπως ειχε ερθει' συνεχισε η κοπελα.
-'Παραδωσαμε τα κιβωτια στην μεταφορικη κι αυτο ηταν ολο' εκλεισε την αφηγηση η Τζιλιαν κοιτωντας εντονα τον ξενο προσπαθωντας να καταλαβει τι εντυπωση του ειχαν αφησει τα λεγομενα τους. Οτι και να σκεφτοταν ομως το ειχε αποκρυψει εντεχνα.
-'Η διευθυνση της μεταφορικης'....εκανε να πει ο ξενος και η Τζιλιαν συμπληρωσε αμεσα.
-'Βρισκεται επανω στην αποδειξη παραλαβης, στα χαρτια που σου εδωσα πριν'.
Ο ξενος δεν μπηκε καν στον κοπο να ζητησει ξανα να δει τα χαρτια που της ειχε επιστρεψει.
================================
-'Ειχε κατι το περιεργο επανω του, κατι που να προκαλουσε το ενδιαφερον η να τραβαγε την προσοχη' ? ρωτησε ο ξενος ενω ο Κερτ τον κοιτουσε περιεργα.
-'Οχι, στα δικα μου ματια δεν υπηρξε κατι αξιοπεριεργο' απαντησε με σιγουρια η Τζιλιαν. 'Εκει γυρω στα σαραντα, καλοντυμενος, ευγενικος. Αυτο που προσεξα ηταν πως η φωνη του ειχε μια γλυκια αρμονια, σχεδον υπνωτιστικη που ηταν αδυνατον να μην την προσεξεις'.
-'Αυτο με την φωνη το διαπιστωσα κι εγω' πεταχτηκε η Στελλα. 'Απο την πρωτη κιολας λεξη αντιλαμβανοσουνα πως ηταν απ' αυτους τους πελατες που πραγματικα χαιρεσαι να εξυπηρετεις. Μακαρι να ηταν ολοι σαν κι αυτον' συμπληρωσε.
Αδιεξοδο. Καμια απο τις δυο γυναικες δεν φαινοταν να μπορουν να βοηθησουν περισσοτερο. Αυτα που ειχε στα χερια του ηταν πολυ λιγα, ομως η κυβος ειχε ζωντανεψει και μολονοτι η ζωντανια του ηταν σε πολυ χαλαρα επειπεδα ηταν κατι που δεν μπορουσε να προσπερασει η ν' αδιαφορησει. Εστρεψε και παλι την προσοχη του στους συνομιλητες του.
=============================
-'Καταλαβαινω πως ολο αυτο ειναι πολυ παραξενο για σας' ειπε απευθυνομενος στις κοπελες 'μα για μενα ειναι πολυ σημαντικο να μπορεσω να βρω αυτον τον ανθρωπο'.
Σχεδον ταυτοχρονα και οι δυο εκαναν μια κινηση σαν να ελεγαν πως αντιλαμβανονταν τι τους ελεγε μα δεν ειχαν κατι περισσοτερο να προσθεσουν. Ο Κερτ μιλησε μετα απο ωρα.
-'Νομιζω πως αντεχουμε ακομα ενα μπουκαλι κρασι' και διχως να περιμενει εκανε νοημα στον σερβιτορο. 'Εξ' αλλου φαινεται πως η παρεα το σηκωνει'.
Η Στελλα χαμογελασε μ' ενα χαμογελο ελευθερας μεταφρασης.
-'Καιρο ειχα να περασω τοσο καλα' ειπε με νοημα.
-'Και το βραδυ εχει διαδρομη ακομα' συμπληρωσε ο Κερτ.
-'Οχι για μενα' ειπε η Τζιλιαν. 'Ενα ποτηρι ακομα θα το πιω μα μετα πρεπει να φυγω. Καποιος πρεπει ν' ανοιξει το μαγαζι αυριο' συμπληρωσε. 'Ετσι δεν ειναι Στελλα' ? ρωτησε την κοπελα.
Η τελευταια δεν ειπε κατι μα φανηκε να συμφωνει σιωπηλα.
==============================
Ο Κερτ επεμενε να τις παει στα σπιτια τους με το αυτοκινητο και η Τζιλιαν με την Στελλα το δεχτηκαν. Μετα τις εκατερωθεν καληνυχτες ο ξενος μετακομισε στο μπαρ του ξενοδοχειου ενω ο Κερτ εφυγε με τις κοπελες. Παρηγγειλε ενα διπλο ιρλανδεζικο και βυθιστηκε στις σκεψεις του. Τι ειχε μεχρι στιγμης ? Ουσιαστικα τιποτα. Ο αγοραστης εξακολουθουσε να παραμενει φαντασμα και οι πιθανοτητες να τον εντοπισει ειχαν κατρακυλησει ασχημα σε πολυ χαμηλα επιπεδα. Οσο περνουσε η ωρα τοσο η πλειοψηφια των εναλλακτικων τροπων σχεδιασμου αποσυρονταν βλοσυρα μεχρι που απεμεινε μια και μοναδικη. Δεν υπηρχε αλλος τροπος, αν ηθελε να εντοπισει τον αγοραστη αυτος ηταν ο μοναδικος τροπος. Ηπιε αλλο ενα διπλο, ζητησε να του στειλουν ενα σφραγισμενο μπουκαλι στο δωματιο του κι αποσυρθηκε.
Ηταν κι η κουβεντα που επρεπε να κανει με τον Κερτ. Ειχε δειξει υπομονη μεχρι στιγμης μα σιγουρα δεν ηταν ανεξαντλητη. Σκεφτηκε αν ειχε κανει καλα που τον ειχε παρει μαζι του. Τα θετικα στοιχεια βαρυναν την ζυγαρια στα υπερ κι αυτο τον ικανοποιησε.
===============================
Ειχε αδειασει το μπουκαλι απο ωρα μα ουτε το αλκοολ φαινοταν πως μπορουσε να τον σπρωξει στην σπλαχνικη αγκαλια του Μορφεα. Σε λιγες ωρες θα ξημερωνε και ηταν αποφασισμενος να βαλει μπροστα το μοναδικο σχεδιο που ειχε στη διαθεση του. Αυτο που χρειαζοταν ηταν να συμφωνησει και ο Κερτ. Μηχανικα βρεθηκε να χτυπαει την πορτα του δωματιου του.
Το πρωτο που του εκανε εντυπωση ηταν πως δεν εμοιαζε με καποιον που μολις τον ειχαν ξυπνησει στα αγρια χαραματα. Το δευτερο πως δεν ανοιξε εντελως την πορτα και το τριτο πως η σταση του σωματος του εμοιαζε σαν να στεκοταν εμποδιο απεναντι σε καποιον ανεπιθυμητο εισβολεα. Οταν μπηκε τελικα μεσα η κατασταση του δωματιου δεν αφηνε πολλα περιθωρια αμφιβολιας. Προτιμησε να παραστησει τον ανηξερο.
-'Το πρωι φευγουμε για το Τσωρτσιλ' ειπε ξερα. 'Θα παμε με το αυτοκινητο' συνεχισε 'ετσι θα εχω την ευκαρια να σου εξηγησω και να σου λυσω ολες τις αποριες που εχεις'.
Δεν γνωριζε τι θα του απαντουσε ο Κερτ μα σιγουρα αυτο που ακουσε δεν το περιμενε.
================================
-'Ενταξει, το πρωι φευγουμε για οπου διαολο θες και θα μου εξηγησεις τα παντα στην διαδρομη. Τωρα τραβα για υπνο κι ασε με και μενα να κοιμηθω'.
Μεσα του ειχε ξεσπασει σε αυθορμητα γελια μα δεν εδειξε τιποτα. Καληνυχτησε κι επεστρεψε στο δωματιο του. Αυτος ο Κερτ ηταν το κατι αλλο.
-'Θα φυγεις το πρωι' ? εκανε παραπονιαρικα η Στελλα προσπαθωντας ματαια να γεμισει το τεραστιο διπλο κρεβατι με το μικροκαμωμενο σωμα της.
-'Δεν γινεται αλλιως' απαντησε μ' εναν αναστεναγμο ο Κερτ ενω ταυτοχρονα καθοταν στην ακρη του κρεβατιου. 'Εξ' αλλου δεν θα μεναμε μονιμα εδω' συμπληρωσε.
-'Δεν θελω να φυγεις' ειπε μ' ενα στεναχωρημενο, διχως καμια επιτηδευση υφος η Στελλα.
-'Μην αφηνεις μια λεπτομερεια να χαλασει ενα τετοιο υπεροχο βραδυ μικρη μου' απαντησε ο Κερτ και χωθηκε κατω απο τα σεντονια με μια ταχυδακτυλουργικη κινηση. Το πρωι θ' αργησει ακομα' συμπληρωσε και την φιλησε αχορταγα στο στομα.
==============================
Ο υπνος ειχε κανει οτι περνουσε απο το χερι του για να τυλιξει στα πλανα πεπλα του εκεινο το βραδυ τους δυο αντρες μα για διαφορετικους λογους για τον καθενα ειχε αποτυχει παταγωδως.
Ο Κερτ μαζεψε τα λιγοστα του πραγματα σαν αθορυβη σκια, αφησε ενα σημειωμα πανω στο κομοδινο που διπλα του κοιμοταν γαληνια η Στελλα, βγηκε απο το δωματιο κι εκλεισε την πορτα πισω του. Ο ξενος ηταν ηδη στο λομπυ και μολις ειχε ολοκληρωσει τις ενεργειες πληρωμης του λογαριασμου. Ουτε κι εκεινος ειχε κλεισει ματι. Μπηκαν στο αυτοκινητο και περιμεναν λιγα δευτερολεπτα για να ζεσταθει ο κινητηρας.
-'Τι ειναι σ' αυτο το Τσωρτσιλ που θα παμε' ? ρωτησε ο Κερτ.
-'Δεν εχω ιδεα' απαντησε ο ξενος. 'Ισως μια απαντηση'.
-'Θα προσεξες πως τα ερωτηματικα αυξανονται ραγδαια' εκανε ο Κερτ.
-'Ναι, το προσεξα' απαντησε ο ξενος ξεκινωντας το αυτοκινητο.
-'Ωραια' εκανε ο Κερτ. 'Νομιζα πως μονο εγω το ειχα παρατηρησει'.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου