Τρίτη 19 Απριλίου 2016

  ΜΙΑ ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ





                     ΚΕΦΑΛΑΙΟ 90









Η Μαρλενα Μπεσον ειχε απολυτο δικιο, το μπιφτεκι ηταν καταπληκτικο, σκετη απολαυση. Ακομα και τωρα που ειχε περασει σχεδον μια ωρα απο την στιγμη που ειχαν ολοκληρωσει το γευμα τους στο μερος που τους ειχε προτεινει ενοιωθαν την εξαιρετικη γευση του στο στομα τους. Ο ξενος ανοιξε την κουβεντα.
-'Μπορεις να με ρωτησεις οτι θες' ειπε.
Ειχε ερθει η στιγμη. Ο Κερτ Κοπολα ειχε ακουσει απιστευτα πραγματα, ειχε ζησει ακομη πιο απιστευτες καταστασεις και τωρα μπορουσε να εχει τις πολυθρυλητες απαντησεις που ζητουσε.
-'Θα διανυκτερευσουμε εκει που μας ειπε η κοπελια' ? ρωτησε και ειδε τον ξενο να τον κοιταει με το πιο εκπληκτο βλεμμα του κοσμου. Δεν αντεξε και ξεσπασε σε γελια παρασερνοντας τον να κανει κι αυτος το ιδιο. Οταν ηρεμησαν λιγο αργοτερα και οι δυο συνεχισε.
-'Θα μου απαντησεις στα παντα' ? εκανε σοβαρος.
-'Σε ολα οσα χρειαζεται να ξερεις' ηρθε η απαντηση.
                 ================================
Το ασχημο προαισθημα κι εκεινο το εξαφνο σφιξιμο στο στομαχι συνεβη μια ωρα σχεδον πριν η Μαρλενα Μπεσον σχολασει και με το που ειδε τους τρεις αντρες που ειχαν σταματησει με το φορτηγακι τους για βενζινη. Προσπαθησε να μην δωσει σημασια μα ολο το συναισθημα εγινε ακομα πιο εντονο οταν οι τρεις αντρες μπηκαν μεσα. Ειχε ηδη τρεις πελατες μεσα που ετοιμαζονταν να πληρωσουν για να φυγουν μα γι' αγνωστο λογο ηξερε πως οι νεοφερμενοι δεν θα περιμεναν υπομονετικα να εξυπηρετηθουν. Δικαιωθηκε δευτερολεπτα μετα.
-'Ενα σκουρο μαυρο αυτοκινητο, με πινακιδες ενοικιασης με δυο τυπους μεσα' ειπε ο ενας απ' αυτους πλησιαζοντας το γκισε της. 'Σταματησαν εδω και κατα που τραβηξαν' ? συνεχισε.
Η σαστισμενη Μαρλενα προσπαθησε να κρατησει τις ισοροπιες και να κερδισει χρονο.
-'Περιμενετε την σειρα σας' ειπε με σχεδον ξεψυχισμενη φωνη.
Ο αντρας την κοιταξε μ' ενα τετοιο βλεμμα που της εφερε ριγος. Ταυτοχρονα εκανε ενα νοημα με το χερι του, ενα νοημα κατανοητο προφανως μονο απο τους αλλους δυο που ηταν μαζι του.
                 ===============================
Ο Σπενς Γου πλησιασε την εγκυο κοπελα που κρατουσε στα χερια της μερικα απο τα πραγματα που σκοπευε ν' αγορασει. Το υφος του δεν διεφερε σε τιποτα ενος φιδιου που ετοιμαζοταν να επιτεθει. Τα χερια της κοπελας ανοιξαν και τα πραγματα επεσαν με θορυβο στο πατωμα.
-'Τι σου ειναι η ζωη' ειπε παιρνοντας ενα μελοδραματικο, θεατρινιστικο υφος. 'Ολα τελικα ειναι ζητημα σωστης χρονικης συγκυριας'. Η κοπελα δεν προλαβε ν' αντιδρασει.
Ο Σπενς σημαδεψε το κεφαλι της με μ' ενα λαγνο, σχεδον ερωτικο υφος και την πυροβολησε.
-'Και συ βρεθηκες σε λαθος σημειο την λαθος στιγμη' συνεχισε ωρυομενος πανω απο το ακινητο σωμα της κοπελας ενω μια μικρη κοκκινη λιμνουλα αιματος εκανε δειλα την εμφανιση της κατω απο το κεφαλι της. 'Καταλαβες' ?
Ηταν το ενστικτο που οδηγησε τους αλλους δυο πελατες να δοκιμασουν την τυχη τους τρεχοντας προς την εξοδο ενω η Μαρλενα ειχε πραγματικα μαρμαρωσει βλεποντας οτι ειχε συμβει. Δεν ηταν η τυχερη τους μερα τελικα.
                   ==============================
Σχεδον ταυτοχρονα ο Ντεξτερ με τον Ρειμοντ τους πυροβολησαν στην πλατη καμποσα βηματα πριν φτασουν στην πορτα της εξοδου και την σωτηρια. Ο ενας, ακομα και σ' αυτην τη κατασταση προσπαθησε να συρθει μεχρι την πορτα μα η αποπειρα του αυτη τερματιστηκε αποτομα καθως ο Ρειμοντ του φυτευε αλλη μια σφαιρα στο κεφαλι. Ο αλλος ηταν ακινητος μα ο Ρειμοντ δεν ηθελε να το αφησει στην τυχη του κι ετσι επανελαβε ακριβως την ιδια κινηση.
-'Βαλτε τους ολους σε μια γωνια να μην φαινονται απ' εξω' ειπε ο Ντεξτερ στ' αδελφια του και μετα στραφηκε πως την πετρωμενη Μαρλενα.
-'Τωρα που λυθηκε το ζητημα της σειρας θα μπορουσες αραγε να μας εξυπηρετησεις' ?
Η σκηνη που ειχε προηγηθει ειχε αφαιρεσει καθε δυνατοτητα αντιδρασης η ομιλιας εκ μερους της Μαρλενα, ετσι οταν ο Ντεξτερ της κολλησε το οπλο του στα μουτρα οχι μονο δεν διευκολυνε την κατασταση αλλα την επιδεινωσε πολυ περισσοτερο.
-'Θα περιμενω πολυ ν' ακουσω την φωνουλα σου' ? ρωτησε απειλητικα ο Ντεξτερ.
                  ==============================
Μπορει ο Ντεξτερ να της μιλαγε, ομως τα ματια της Μαρλενα ασυναισθητα ακολουθουσαν τον Ρειμοντ που τσουβαλιαζε τα πτωματα σε μια γωνια ενω ο Σπενς, παντα με το οπλο στο χερι εμπαινε στο μικρο δωματιακι στο βαθος. Η μεταλλικη υφη της κρυας καννης την επανεφερε.
-'Σκουρο μαυρο αυτοκινητο, με πινακιδες ενοικιασης, δυο τυποι μεσα' επανελαβε αργα και καθαρα ο Ντεξτερ λες και μιλουσε σε παιδακι του νηπιαγωγειου.
-'Δεν ξερω τι μου λετε, δεν ειδα τιποτα' ψελλισε η κοπελα μετα απο ωρα.
Ο Ντεξτερ γυρισε και κοιταξε τον αδελφο του. Ο Ρειμοντ κουνησε τους ωμους τους.
-'Δεν σταματησε κανενα τετοιο αυτοκινητο εδω σημερα' του ειπε ο Ντεξτερ.
-'Εγω νομιζω πως μας λεει ψεματα' απαντησε ο Ρειμοντ και βηματισε οργισμενα προς το μερος της κοπελας. Το χαστουκι που της καταφερε ηταν τοσο δυνατο που η Μαρλενα εφυγε προς τα πισω χτυπωντας με δυναμη πανω στον τοιχο.
-'Σταματα τα ψεματα γιατι θα εχεις την ιδια τυχη, ακους' ? ουρλιαξε ο Ρειμοντ.
                  ==============================
-'Ρευ, Ρευ, Ρευ' εκανε ο Ντεξτερ σπρωχνωντας τον στον ωμο. 'Το κοριτσι απο δω λεει πως δεν ειδε τιποτα, γιατι δεν την πιστευεις ? Τι λογο θα ειχε να μας κρυψει την αληθεια' ? συνεχισε μ' ενα ειρωνικο υφος στρεφομενος ξανα στην Μαρλενα. 'Εγω νομιζω πως μας λεει την αληθεια'.
Το επιτηδευμενο υφος του Ντεξτερ οργισε ακομα περισσοτερο τον Ρειμοντ που δοκιμασε να κινηθει απειλητικα προς την Μαρλενα. Ο Ντεξτερ τον φρεναρε.
-'Δεν υπαρχει κατι αλλο να κανουμε εδω' προσθεσε. 'Φωναξε τον Σπενς να φυγουμε'.
Η απογοητευση φανηκε ολοκαθαρα στο προσωπο του Ρειμοντ Γου. Ηξερε πως η κοπελα ελεγε ψεματα κι ο αδελφος του δεν ηταν χαζος για να πιστευει οτι τους ελεγε.
Πριν προλαβει να κανει η να πει κατι η φιγουρα του Σπενς Γου εμφανιστηκε αποτομα βγαινοντας απο το δωματιακι που ειχε χαθει τοσην ωρα. Πλησιασε με γοργο βημα την αιμοφυρτη Μαρλενα και την σημαδεψε με το οπλο του.
-'Λατρευω τους ψευτες' ειπε 'ειμαι και γω ενας απ' αυτους' και πυροβολησε χωρις δισταγμο. 
                     =========================
-'Αυτο που δεν αντεχω ειναι οι ερασιτεχνες ψευτες που νομιζουν πως μπορουν να κοροιδεψουν εμας τους επαγγελματιες' συμπληρωσε ενα ταυτοχρονα αδειαζε τον γεμιστηρα του οπλου του πανω στο αψυχο κορμι της ατυχης κοπελας. Μπροστα σ' αυτην την απροσμενη εξελιξη τα αλλα δυο αδελφια αντεδρασαν ως αρμοζε, δηλαδη αναψαν τσιγαρο και περιμεναν υπομονετικα τις εξηγησεις που θα τους εδινε ο Σπενς.
-'Πριν εξι ωρες περιπου σταματησαν και προφανως γεμισαν βενζινη' ειπε ο Σπενς κοιτωντας περιφρονητικα το καταματωμενο πτωμα της κοπελας. 'Εφυγαν βορεια, προς τα κει' συμπληρωσε δειχνοντας με το χερι του την κατευθυνση. Ο Ντεξτερ και ο Ρειμοντ συνεχιζαν αμεριμνοι να καπνιζουν σταθμιζοντας αυτα που μολις ειχαν ακουσει.
-'Ενταξει' ειπε καποια στιγμη ο Ντεξτερ. 'Αυτο που μας βοηθησε μην μας καταστρεψει κιολας' προσθεσε και στραφηκε προς τον Σπενς. 'Διεγραψε απο τις καμερες του μαγαζιου οτι εχει καταγραφει απο το πρωι και παμε να φυγουμε. Ειναι πολλες οι εξι ωρες που προηγουνται, αν καθυστερησουμε υπαρχει ενδεχομενο να τους χασουμε'.
                  ================================
Ηταν ο αντικαταστατης της Μαρλενα Μπεσον, αυτος που ειχε αμεσως μετα βαρδια απ' αυτην, που ανακαλυψε το μακελλειο που ειχε συμβει στο βενζιναδικο. Αφου ξερασε δυο-τρεις φορες με το θεαμα που αντικρυσε πηρε τηλεφωνο τον ιδιοκτητη του βενζιναδικου που με την σειρα του, οταν καποια στιγμη καταλαβε τι του μετεφερε ο κατω απο υστερικο σοκ υπαλληλος του, πηρε την τοπικη αστυνομια για να επιληφθει του θεματος. Ο τοπικος σεριφης που κατεφθασε με τον βοηθο του απεκλεισε το σκηνικο της πολλαπλης δολοφονιας, καλεσε με την σειρα του τον ιατροδικαστη και τ' ασθενοφορα για να παραλαβουν τα πτωματα. Ο χωρος, αυστηρα οριοθετημενος μεσα απο τις κιτρινες αστυνομικες ταινιες που σφραγιζαν περιμετρικα το κτιριο, φωτογραφηθηκε με το παραπανω κι ελεγχθηκε εξονυχιστικα γι αποτυπωματα. Ηταν κατι το ματαιο βεβαια δεδομενου της πληθωρας των αποτυπωματων που σιγουρα εβριθε ο τοπος.
Αυτο που παρεμενε μυστηριο ηταν το ποιος η ποιοι ηταν οι δραστες, το κινητρο της δολοφονιας αφου η ληστεια ειχε αποκλειστει εξ' αρχης εφ' οσον δεν ελειπε ουτε σεντ και η κατευθυνση την οποια ειχαν παρει η δραστες.  
                  ==============================
Με τις καμερες να μην εχουν την δυνατοτητα να παρασχουν κανενος ειδους βοηθεια ολη η υποθεση ηταν βουτηγμενη στο μυστηριο. Αν προσεθετε κανεις και τον νεκρο νταλικιερη μερικες ωρες πριν αρκετα χιλιομετρα πιο πισω σιγουρα δεν ηταν η πιο ευκολη μερα του σεριφη. Ενα ακομα στοιχειο που του εδενε καπως τα χερια ηταν πως λιγα μιλια πιο βορεια η δικαιοδοσια του τελειωνε, πραγμα που σημαινε πως αν οι φονιαδες ειχαν ακολουθησει αυτην την κατευθυνση δεν μπορουσε να τους καταδιωξει. Ολα συνηγορουσαν προς μια και μονο λυση και ο σεριφης κατεφυγε σ' αυτην. Ετσι οταν δυο ωρες αργοτερα το κοστουμαρισμενο διδυμο εκανε την εμφανιση του ενας στεναγμος ανακουφισης βγηκε απο το στομα του.
Του συστηθηκαν σαν Λωρενς Ραιμι ο αντρας και Βαλερι Εντουαρντς η γυναικα. Τον καθησυχασαν λεγοντας του πως απο δω και περα αναλαμβανε το FBI και πως θα χρειαζονταν ολη την βοηθεια που μπορουσε να τους δωσει, κατι στο οποιο ο τοπικος σεριφης δεν ειχε απολυτως καμια αντιρρηση. Του εφτανε πως πλεον δεν ηταν αρμοδιος για οτι ειχε συμβει.
                       ===========================
Ηταν χαραματα οταν εφτασαν στο Τσωρτσιλ. Δεν εβρεχε, αυτο ηταν και το μονο θετικο αλλα ο βαρυφορτωμενος ουρανος με τα συννεφα σε μια αναρχη, ατερμονη διαδρομη πανω απο τα κεφαλια τους διολου δεν τους καθησυχαζε. Ο πρωινος αγερας ειχε παγωμενα, κοφτερα δοντια που φροντιζε εντεχνα να μπηγει συνεχως στα σημεια του σωματος τους που δεν ηταν καταλληλα προστατευμενα. Το προσωπο της πολης ηταν μουντο και σκυθρωπο, σαν την φατσα πιτσιρικα που μολις διαπιστωνε πως δεν θα του γινοταν το χατηρι που ειχε ζητησει. Η μονοτονια των αδειων, νοτισμενων δρομων εσπαγε απο την λιγοστη, σποραδικη εμφανιση καποιων κατοικων που τυλιγμενοι μεσα στα ζεστα τους ρουχα βαδιζαν αδιαφοροι. 
Οι καπνοι απο τις εξατμισεις των αυτοκινητων που προπορευονταν ηταν ενα ακομα στοιχειο που συμπληρωνε τον χειμωνιατικο αυτο πινακα αλλα υπενθυμιζε στον Κερτ και τον ξενο ποσο ψηλα ειχαν ανεβει, σ' εναν αλλο κλιματολογικα πλανητη. Το μονο καλο που υπηρχε ηταν πως συμφωνα με τον χαρτη το ξενοδοχειο που εψαχναν ηταν πολυ κοντα.  








Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου