Ο ΟΡΚΟΣ ΠΟΥ ΔΡΑΠΕΤΕΥΣΕ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 31
Το χρηματικο τιμημα που επρεπε καποιος να πληρωσει για να γινει αποδεκτος σαν μονιμος κατοικος στον Ζιγκετ ηταν απλα εξωφρενικο και κατα συνεπεια απαγορευτικο στους περισσοτερους. Υπηρχαν αλλοι προορισμοι πολυ πιο οικονομικοι για οποιον το βαλαντιο του ηταν ισχνο για να συναντησει τις απαιτησεις του Ζιγκετ, ομως και το συνολικο πακετο υπηρεσιων που θ' απολαμβανε υστερουσε κατα πολυ απ' αυτο του Ζιγκετ. Εχοντας πληρωσει αυτο το αστρονομικο ποσο ο Νεκαρ με τον Μερανγκ βρισκονταν στην ευχαριστη θεση ν' απολαμβανουν προνομια που δεν θα ειχαν πουθενα αλλου. Ενα απ' αυτα τα προνομια φαινοταν πως ηταν σε θεση να τους σωσει την ζωη. Κι αυτο γιατι το συστημα ασφαλειας στον Ζιγκετ φροντιζε να καλυπτει ολες τις πιθανοτητες που μπορουσαν να υπαρξουν σε περιπτωση που η σωματικη ακεραιοτητα των μονιμων κατοικων κινδυνευε. Ο Νεκαρ με τον Μερανγκ ειχαν ενημερωθει για ολα τα προνομια που μπορουσαν ν' απολαυσουν στον Ζιγκετ, κατ' επεκταση ηταν γνωστες του πως ακριβως λειτουργουσε το συστημα ασφαλειας.
==================================
Το συστημα λειτουργησε αψογα. Μια βασικη κι απαραβατη αρχη στον Ζιγκετ ηταν πως ολο το σπιτι που καποιος μονιμος κατοικος εμενε ηταν συμβατο μονο με τον ιδιοκτητη του. Μια εξελιγμενη κατασταση αναγνωρισης μεσω DNA επετρεπε μονο σ' ενα ατομο την προσβαση στο συγκεκριμενο οικημα διχως να ενεργοποιηθει το συστημα ασφαλειας. Αν οποιοσδηποτε αλλος δοκιμαζε να παραβιασει καποιο σημειο του σπιτιου μια σειρα απο καμερες, τοποθετημενες στα σημεια αρεσκειας του ιδιοκτητη, τον ενημερωναν αμεσα για να λαβει τα μετρα του.
Την ιδια στιγμη που ο Καγιαο με τον Ντρισμπειν ανοιξαν την εξωπορτα οι δυο ενοικοι ειδοποιηθηκαν αμεσα. Δεν υπηρξε κανενα οπτικο η ηχητικο σημα που να προδιδε στους εισβολεις πως για την παρανομη εισβολη τους αυτοι που βρισκονταν μεσα ειχαν ηδη ενημερωθει, ετσι η πλαστιγγα του αιφνιδιασμου ειχε γειρει ολοκληρωτικα προς την μερια των ενοικων εν αγνοια των εισβολεων. Η εκπληξη του Καγιαο και του Ντρισμπειν οταν διαπιστωσαν πως ειχαν εφορμησει σε αδεια δωματια εμελλε να ειναι καθοριστικη.
==============================
Για την ακριβεια τα δωματια δεν ηταν αδεια, ομως και τα θυματα δεν βρισκονταν στις θεσεις που επρεπε να ειναι. Το πλεονεκτημα που ο Καγιαο με τον Ντρισμπειν πιστευαν πως ειχαν ειχε χαθει. Η αθλια κατασταση του Νεκαρ ηταν η αιτια που η βολη που εξαπελυσε απο την νοτια γωνια του δωματιου περασε διπλα απο το αυτι του Καγιαο διχως να τον πετυχει. Στην βιασυνη του ο τελευταιος εριξε προς το μερος απ' οπου ειχε προελθει η βολη καμποσες φορες ενω ταυτοχρονα επεφτε στο πατωμα ψαχνοντας σημειο να καλυφθει. Ο Νεκαρ ενοιωσε το χερι της Σορεντιανης να τον σφιγγει στο μπρατσο και μετα να πεφτει μπροστα και να μενει ακινητη, ενω μια κηλιδα λευκου υγρου εξαπλωνοταν γοργα γυρω της. Εχοντας χασει την πρωτη κρισιμη βολη ο Νεκαρ ειχε επιτρεψει στην υπαρχουσα κατασταση να βρισκεται πια σε απολυτη ισορροπια. Ο θανατος της Σορεντιανης ηταν αυτο που τον αφυπνισε ακομα περισσοτερο.
-'Ποιος εισαι' ? ρωτησε παντα καλυμμενος. 'Τι θελεις ? Χρηματα' ?
Ο Καγιαο παρεμεινε σιωπηλος. Οποιος κατερρεε πρωτος ειχε χασει, το ηξερε.
===============================
Στο αλλο δωματιο ο Μερανγκ χρησιμοποιησε το πλεονεκτημα του αιφνιδιασμου πολυ καλυτερα απ' οτι ο Νεκαρ. Με το που πατησε το ποδι του μεσα στο δωματιο ο Ντρισμπειν δεχτηκε μια δεσμη λειζερ λιγο πανω απο το στηθος. Το χτυπημα ηταν αρκετο για να τον ριξει στο πατωμα ακινητο ενω το οπλο εφυγε απο τα χερια του. Προσεκτικα ο Μερανγκ πλησιασε το ακινητο σωμα και το κλωτσησε προσπαθωντας να δει αντιδρασεις. Οταν διαπιστωσε πως ο εισβολεας εξακολουθουσε να παραμενει σωριασμενος στο δαπεδο βγηκε με ολες τις αισθησεις του σε επιφυλακη. Το ποιος ηταν και τι ζητουσε ηταν κατι που θα τον απασχολουσε μεταγενεστερα, τωρα επρεπε να προστρεξει σε βοηθεια του Νεκαρ. Εφτασε στην πορτα του φιλου του κι εριξε μια προσεκτικη ματια μεσα. Ειδε εναν δευτερο εισβολεα κρυμμενο πισω απο ενα επιπλο με γυρισμενη την πλατη του σ' αυτον και ταυτοχρονα ειδε και τον Νεκαρ που τον ειχε δει κι αυτος. Εφερε το δαχτυλο στα χειλη του και προχωρησε ακομα ενα βημα εχοντας παντα στο στοχαστρο του τον εισβολεα. Το δαχτυλο του ειχε αρχισει να παταει το κουμπι ενεργοποιησης του οπλου.
=======================================
-'Πισω σου Μερανγκ' ακουσε τον Νεκαρ να ουρλιαζει. Ολα εγιναν πολυ γρηγορα.
Η δεσμη του λειζερ κινηθηκε γρηγοροτερα απο τον χρονο αντιδρασης του Μερανγκ στην προσπαθεια του να γυρισει να δει τον λογο που ειχε κανει τον Νεκαρ να φωναξει.
Το τελευταιο πραγμα που ενοιωσε ηταν ενα εντονο καψιμο στο πισω μερος του κεφαλιου του, εκει που ο λαιμος συναντιοταν με τους ωμους. Επεσε στο πατωμα νεκρος με μια απορια ζωγραφισμενη στο προσωπο του. Μια δευτερη βολη επισφραγισε το τετελεσμενο.
Ο Νεκαρ βλεποντας τον φιλο του να πεφτει νεκρος απο το υπουλο, πισωπλατο χτυπημα ενος δευτερου εισβολεα που με το ζορι στεκοταν ορθιος στα ποδια του θολωσε.
Βριζοντας ακαταληπτα βγηκε απο την κρυψωνα του πυροβολωντας αδιακριτως. Αχρηστευσε διαφορα αντικειμενα κι επιπλα μα απετυχε να χτυπησει καποιον απο τους εισβολεις.
Η αποκοτια του να εγκαταλειψει την προχειρη κρυψωνα του ηταν μοιραια. Ο Καγιαο, εχοντας πληρες οπτικο πεδιο, αδειασε το οπλο του πανω του.
===================================
Τρια λεπτα χρειαστηκαν οι Καγιαο και Ντρισμπειν για να εγκαταλειψουν το σπιτι. Πιστοποιησαν τον θανατο των Νεκαρ και Μερανγκ, εκτελεσαν εν ψυχρω και την δευτερη Σορεντιανη απαλειφοντας ετσι καθε πιθανο μαρτυρα και βγηκαν εξω. Ο Ντρισμπειν αδυνατουσε να προχωρησει μονος του, ετσι για να φτασουνε στο γκαρ στηριζοταν πανω στον Καγιαο. Δεν ειχαν χρονο στην διαθεση τους, επρεπε να εγκαταλειψουν τον Ζιγκετ το συντομοτερο δυνατον. Ο Καγιαο προσπαθουσε αφ' ενος να οδηγησει μεσα στο σκοταδι και αφ ετερου προσεχε τον Ντρισμπειν να μην πεσει απο το γκαρ και να μην χασει τις αισθησεις του. Το τραυμα ηταν σοβαρο, αν δεν δεχοταν ιατρικη περιθαλψη αμεσα δυσκολα θα εβγαζε την νυχτα.
Το μυαλο του επεξεργαζοταν ηδη τον τροπο με τον οποιο θα εφταναν στο σκαφος τους και το πως θα εφευγαν απο κει διχως να ριχτουν στο κατοπιν τους ολες οι δυναμεις ασφαλειας του Ζιγκετ. Ο τραυματισμος του Ντρισμπειν δυσκολευε πολυ περισσοτερο τα πραγματα. Αναρωτιοταν αν θ' αντεχε μεχρι να εβρισκε καποιον γιατρο.
===============================
Η αδυναμια του Ντρισμπειν πια να σταθει απλα ορθιος του αλλαξε ολα τα σχεδια. Βρισκονταν κρυμμενοι κοντα στον χωρο σταθμευσης σκαφων των επισκεπτων και ο Καγιαο προσπαθουσε να σκεφτει πως θα εφταναν στο δικος τους σκαφος μα τωρα τα πραγματα ειχαν δυσκολεψει αφανταστα. Επρεπε να διασχισει μια διαδρομη σχεδον εκατον πενηντα μετρων, ακαλυπτος στην πλειοψηφια της, με τον Ντρισμπειν φορτωμενο στον ωμο του. Ηταν καθαρη αυτοκτονια, το ηξερε μα δεν ειχε αλλη επιλογη. Γυρισε στον Ντρισμπειν κι αυτο που ειδε στα ματια του δεν του αρεσε καθολου. Τον ηξερε χρονια ολοκληρα, πρωτη φορα τον κοιτουσε ετσι.
-'Ξεχασε το φιλε' εκανε ξεψυχισμενα ο πληγωμενος. 'Ξερω τι σκεφτεσαι, δεν γινεται, απλα θα πεθανουμε και οι δυο' ειπε κι εφτυσε αιμα απο το στομα. 'Τουλαχιστον ο ενας πρεπει να τα καταφερει, καταλαβες ? Ξεμειναμε απο επιλογες οσο κι αν δεν μας αρεσει'.
Ο Καγιαο πηγε κατι να πει μα ο Ντρισμπειν δεν τον αφησε.
-'Φυγε τωρα' ειπε. 'Θα σε καλυψω μεχρι να φτασεις στο σκαφος'.
===============================
Υπο διαφορετικες συνθηκες θα χρησιμοποιουσε απλως την καλυψη που του προσεφερε ο Ντρισμπειν και θα φροντιζε να φτασει στο σκαφος σωος κι αβλαβης διχως ν' αναμιχθει σε μαχη με τους φυλακες. Ομως η αισθηση οτι εγκατελειπε τον φιλο του πισω ειχε τρυκιμιασει την ψυχη του. Αντι να εχει πρωταρχικο του σκοπο να βρεθει γρηγορα στο σκαφος μια διεστραμμενη φωνη μεσα του του ελεγε να το κανει αφου σκοτωνε ολους τους φυλακες. Ο ενας ειχε πεσει ηδη νεκρος απο μια βολη του Ντρισμπειν, ειχαν μεινει αλλοι δυο. Πλησιασε κοντα τους εκμεταλλευομενος τον καταιγισμο πυρων που εξαπελυε ο συντροφος του.
Την στιγμη που βγηκαν για λιγο απο την κρυψωνα τους για ν' ανταποδωσουν ο Καγιαο τους εκτελεσε εν ψυχρω απο κοντινη αποσταση. Κοιταξε για λιγο τα πτωματα και μετα στραφηκε προς το σημειο που βρισκοταν ο Ντρισμπειν. Ηταν πολυ αργα για να γυρισει και να τον παρει. Οι φυλακες ειχαν ηδη σημανει συναγερμο, δεν ειχε καθολου χρονο μπροστα του.
Λιγα λεπτα μετα αφηνε πισω του τον Ζιγκετ και τον Ντρισμπειν.
===============================
Ειχε καθορισει πορεια προς τον Αγκελ κι ειχε αφησει τα παντα στον αυτοματο πιλοτο. Δεν υπηρχε τροπος επικοινωνιας με τον Κρουξ, δεν γνωριζε καν που βρισκοταν. Το σχεδιο ηταν να επιστρεψει στην βαση τους, στον Αγκελ, κι απο κει να προσπαθησει να ερθει σε επαφη μαζι του.
Αρχισε εξαφνα να κλωτσαει οτι εβρισκε μπροστα του. Η αποστολη ειχε στεφθει απο επιτυχια μα το τιμημα ηταν δυσαναπληρωτο. Δεν μπορουσε να βγαλει απο το μυαλο του την εικονα του Ντρισμπειν την ωρα που ειχε διαβασει στα ματια του τις αποφασεις του. Ειχε θυσιαστει για να επιβιωσει εκεινος, αυτο ηταν κατι που θα τον στοιχειωνε για την υπολοιπη ζωη του, οση και να ηταν αυτη, αφου σ' αυτην την ιστορια με τον Ελλερυ Βαν Ντερ Εις ειχε ενα προαισθημα πως ο Ντρισμπειν δεν θα ηταν ο μοναδικος που θα πληρωνε με την ζωη του.
Τους δυο στοχους δεν τους ηξερε, ειχαν προστεθει στην ομαδα του Ελλερυ μετα το σχισμα με τον Κρουξ κι αυτο ειχε κανει την αποστολη του πιο ευκολη. Ομως γνωριζε πως καποια στιγμη θα επεφτε πανω σε παλιους συντροφους κι αυτο του εφερε μια δυσφορια.
===================================
Οι δυναμεις που του ειχαν απομεινει πια ηταν μονο για να μπορει ακομα να παιρνει μικρες, κοφτες ανασες. Ενοιωθε την ζωη να γλυστραει σαδιστικα μακρια του μα δεν μπορουσε να κανει κατι αλλο απο το να περιμενει το μοιραιο. Ειχε πια κλεισει τα ματια μιας και η οραση του πλεον τιποτα δεν ειχε να του προσφερει. Ετσι, πιο πολυ ενοιωσε την παρουσια κοσμου απο πανω του παρα τους ειδε. Οι ελαχιστοι ψιθυροι που εφταναν στ' αυτια του που βρισκονταν στο μεταιχμιο της διακοπης λειτουργιας τους δεν εκαναν κανενα νοημα για τον ιδιο. Πεθαινε, το ηξερε, τι χειροτερο θα μπορουσαν να του κανουν ? Στην θολη σκεψη του φανταστηκε τον εαυτο του να χαμογελαει μα δεν υπηρχε τροπος να μπορεσει να πιστοποιησει αν οντως τα ειχε καταφερει.
Θα ηθελε να εχει χαμογελασει, χαρη σ' αυτον ο Καγιαο ηταν ζωντανος.
Ενας αποτομος πονος ηταν αυτος που μονομαχησε με τις τελευταιες ικμαδες δυναμης που του απεμεναν για να μην χασει πληρως τις αισθησεις του και τον νικησε κατα κρατος.
Ο Ντρισμπειν αδιαφορουσε πια για τα παντα.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 31
Το χρηματικο τιμημα που επρεπε καποιος να πληρωσει για να γινει αποδεκτος σαν μονιμος κατοικος στον Ζιγκετ ηταν απλα εξωφρενικο και κατα συνεπεια απαγορευτικο στους περισσοτερους. Υπηρχαν αλλοι προορισμοι πολυ πιο οικονομικοι για οποιον το βαλαντιο του ηταν ισχνο για να συναντησει τις απαιτησεις του Ζιγκετ, ομως και το συνολικο πακετο υπηρεσιων που θ' απολαμβανε υστερουσε κατα πολυ απ' αυτο του Ζιγκετ. Εχοντας πληρωσει αυτο το αστρονομικο ποσο ο Νεκαρ με τον Μερανγκ βρισκονταν στην ευχαριστη θεση ν' απολαμβανουν προνομια που δεν θα ειχαν πουθενα αλλου. Ενα απ' αυτα τα προνομια φαινοταν πως ηταν σε θεση να τους σωσει την ζωη. Κι αυτο γιατι το συστημα ασφαλειας στον Ζιγκετ φροντιζε να καλυπτει ολες τις πιθανοτητες που μπορουσαν να υπαρξουν σε περιπτωση που η σωματικη ακεραιοτητα των μονιμων κατοικων κινδυνευε. Ο Νεκαρ με τον Μερανγκ ειχαν ενημερωθει για ολα τα προνομια που μπορουσαν ν' απολαυσουν στον Ζιγκετ, κατ' επεκταση ηταν γνωστες του πως ακριβως λειτουργουσε το συστημα ασφαλειας.
==================================
Το συστημα λειτουργησε αψογα. Μια βασικη κι απαραβατη αρχη στον Ζιγκετ ηταν πως ολο το σπιτι που καποιος μονιμος κατοικος εμενε ηταν συμβατο μονο με τον ιδιοκτητη του. Μια εξελιγμενη κατασταση αναγνωρισης μεσω DNA επετρεπε μονο σ' ενα ατομο την προσβαση στο συγκεκριμενο οικημα διχως να ενεργοποιηθει το συστημα ασφαλειας. Αν οποιοσδηποτε αλλος δοκιμαζε να παραβιασει καποιο σημειο του σπιτιου μια σειρα απο καμερες, τοποθετημενες στα σημεια αρεσκειας του ιδιοκτητη, τον ενημερωναν αμεσα για να λαβει τα μετρα του.
Την ιδια στιγμη που ο Καγιαο με τον Ντρισμπειν ανοιξαν την εξωπορτα οι δυο ενοικοι ειδοποιηθηκαν αμεσα. Δεν υπηρξε κανενα οπτικο η ηχητικο σημα που να προδιδε στους εισβολεις πως για την παρανομη εισβολη τους αυτοι που βρισκονταν μεσα ειχαν ηδη ενημερωθει, ετσι η πλαστιγγα του αιφνιδιασμου ειχε γειρει ολοκληρωτικα προς την μερια των ενοικων εν αγνοια των εισβολεων. Η εκπληξη του Καγιαο και του Ντρισμπειν οταν διαπιστωσαν πως ειχαν εφορμησει σε αδεια δωματια εμελλε να ειναι καθοριστικη.
==============================
Για την ακριβεια τα δωματια δεν ηταν αδεια, ομως και τα θυματα δεν βρισκονταν στις θεσεις που επρεπε να ειναι. Το πλεονεκτημα που ο Καγιαο με τον Ντρισμπειν πιστευαν πως ειχαν ειχε χαθει. Η αθλια κατασταση του Νεκαρ ηταν η αιτια που η βολη που εξαπελυσε απο την νοτια γωνια του δωματιου περασε διπλα απο το αυτι του Καγιαο διχως να τον πετυχει. Στην βιασυνη του ο τελευταιος εριξε προς το μερος απ' οπου ειχε προελθει η βολη καμποσες φορες ενω ταυτοχρονα επεφτε στο πατωμα ψαχνοντας σημειο να καλυφθει. Ο Νεκαρ ενοιωσε το χερι της Σορεντιανης να τον σφιγγει στο μπρατσο και μετα να πεφτει μπροστα και να μενει ακινητη, ενω μια κηλιδα λευκου υγρου εξαπλωνοταν γοργα γυρω της. Εχοντας χασει την πρωτη κρισιμη βολη ο Νεκαρ ειχε επιτρεψει στην υπαρχουσα κατασταση να βρισκεται πια σε απολυτη ισορροπια. Ο θανατος της Σορεντιανης ηταν αυτο που τον αφυπνισε ακομα περισσοτερο.
-'Ποιος εισαι' ? ρωτησε παντα καλυμμενος. 'Τι θελεις ? Χρηματα' ?
Ο Καγιαο παρεμεινε σιωπηλος. Οποιος κατερρεε πρωτος ειχε χασει, το ηξερε.
===============================
Στο αλλο δωματιο ο Μερανγκ χρησιμοποιησε το πλεονεκτημα του αιφνιδιασμου πολυ καλυτερα απ' οτι ο Νεκαρ. Με το που πατησε το ποδι του μεσα στο δωματιο ο Ντρισμπειν δεχτηκε μια δεσμη λειζερ λιγο πανω απο το στηθος. Το χτυπημα ηταν αρκετο για να τον ριξει στο πατωμα ακινητο ενω το οπλο εφυγε απο τα χερια του. Προσεκτικα ο Μερανγκ πλησιασε το ακινητο σωμα και το κλωτσησε προσπαθωντας να δει αντιδρασεις. Οταν διαπιστωσε πως ο εισβολεας εξακολουθουσε να παραμενει σωριασμενος στο δαπεδο βγηκε με ολες τις αισθησεις του σε επιφυλακη. Το ποιος ηταν και τι ζητουσε ηταν κατι που θα τον απασχολουσε μεταγενεστερα, τωρα επρεπε να προστρεξει σε βοηθεια του Νεκαρ. Εφτασε στην πορτα του φιλου του κι εριξε μια προσεκτικη ματια μεσα. Ειδε εναν δευτερο εισβολεα κρυμμενο πισω απο ενα επιπλο με γυρισμενη την πλατη του σ' αυτον και ταυτοχρονα ειδε και τον Νεκαρ που τον ειχε δει κι αυτος. Εφερε το δαχτυλο στα χειλη του και προχωρησε ακομα ενα βημα εχοντας παντα στο στοχαστρο του τον εισβολεα. Το δαχτυλο του ειχε αρχισει να παταει το κουμπι ενεργοποιησης του οπλου.
=======================================
-'Πισω σου Μερανγκ' ακουσε τον Νεκαρ να ουρλιαζει. Ολα εγιναν πολυ γρηγορα.
Η δεσμη του λειζερ κινηθηκε γρηγοροτερα απο τον χρονο αντιδρασης του Μερανγκ στην προσπαθεια του να γυρισει να δει τον λογο που ειχε κανει τον Νεκαρ να φωναξει.
Το τελευταιο πραγμα που ενοιωσε ηταν ενα εντονο καψιμο στο πισω μερος του κεφαλιου του, εκει που ο λαιμος συναντιοταν με τους ωμους. Επεσε στο πατωμα νεκρος με μια απορια ζωγραφισμενη στο προσωπο του. Μια δευτερη βολη επισφραγισε το τετελεσμενο.
Ο Νεκαρ βλεποντας τον φιλο του να πεφτει νεκρος απο το υπουλο, πισωπλατο χτυπημα ενος δευτερου εισβολεα που με το ζορι στεκοταν ορθιος στα ποδια του θολωσε.
Βριζοντας ακαταληπτα βγηκε απο την κρυψωνα του πυροβολωντας αδιακριτως. Αχρηστευσε διαφορα αντικειμενα κι επιπλα μα απετυχε να χτυπησει καποιον απο τους εισβολεις.
Η αποκοτια του να εγκαταλειψει την προχειρη κρυψωνα του ηταν μοιραια. Ο Καγιαο, εχοντας πληρες οπτικο πεδιο, αδειασε το οπλο του πανω του.
===================================
Τρια λεπτα χρειαστηκαν οι Καγιαο και Ντρισμπειν για να εγκαταλειψουν το σπιτι. Πιστοποιησαν τον θανατο των Νεκαρ και Μερανγκ, εκτελεσαν εν ψυχρω και την δευτερη Σορεντιανη απαλειφοντας ετσι καθε πιθανο μαρτυρα και βγηκαν εξω. Ο Ντρισμπειν αδυνατουσε να προχωρησει μονος του, ετσι για να φτασουνε στο γκαρ στηριζοταν πανω στον Καγιαο. Δεν ειχαν χρονο στην διαθεση τους, επρεπε να εγκαταλειψουν τον Ζιγκετ το συντομοτερο δυνατον. Ο Καγιαο προσπαθουσε αφ' ενος να οδηγησει μεσα στο σκοταδι και αφ ετερου προσεχε τον Ντρισμπειν να μην πεσει απο το γκαρ και να μην χασει τις αισθησεις του. Το τραυμα ηταν σοβαρο, αν δεν δεχοταν ιατρικη περιθαλψη αμεσα δυσκολα θα εβγαζε την νυχτα.
Το μυαλο του επεξεργαζοταν ηδη τον τροπο με τον οποιο θα εφταναν στο σκαφος τους και το πως θα εφευγαν απο κει διχως να ριχτουν στο κατοπιν τους ολες οι δυναμεις ασφαλειας του Ζιγκετ. Ο τραυματισμος του Ντρισμπειν δυσκολευε πολυ περισσοτερο τα πραγματα. Αναρωτιοταν αν θ' αντεχε μεχρι να εβρισκε καποιον γιατρο.
===============================
Η αδυναμια του Ντρισμπειν πια να σταθει απλα ορθιος του αλλαξε ολα τα σχεδια. Βρισκονταν κρυμμενοι κοντα στον χωρο σταθμευσης σκαφων των επισκεπτων και ο Καγιαο προσπαθουσε να σκεφτει πως θα εφταναν στο δικος τους σκαφος μα τωρα τα πραγματα ειχαν δυσκολεψει αφανταστα. Επρεπε να διασχισει μια διαδρομη σχεδον εκατον πενηντα μετρων, ακαλυπτος στην πλειοψηφια της, με τον Ντρισμπειν φορτωμενο στον ωμο του. Ηταν καθαρη αυτοκτονια, το ηξερε μα δεν ειχε αλλη επιλογη. Γυρισε στον Ντρισμπειν κι αυτο που ειδε στα ματια του δεν του αρεσε καθολου. Τον ηξερε χρονια ολοκληρα, πρωτη φορα τον κοιτουσε ετσι.
-'Ξεχασε το φιλε' εκανε ξεψυχισμενα ο πληγωμενος. 'Ξερω τι σκεφτεσαι, δεν γινεται, απλα θα πεθανουμε και οι δυο' ειπε κι εφτυσε αιμα απο το στομα. 'Τουλαχιστον ο ενας πρεπει να τα καταφερει, καταλαβες ? Ξεμειναμε απο επιλογες οσο κι αν δεν μας αρεσει'.
Ο Καγιαο πηγε κατι να πει μα ο Ντρισμπειν δεν τον αφησε.
-'Φυγε τωρα' ειπε. 'Θα σε καλυψω μεχρι να φτασεις στο σκαφος'.
===============================
Υπο διαφορετικες συνθηκες θα χρησιμοποιουσε απλως την καλυψη που του προσεφερε ο Ντρισμπειν και θα φροντιζε να φτασει στο σκαφος σωος κι αβλαβης διχως ν' αναμιχθει σε μαχη με τους φυλακες. Ομως η αισθηση οτι εγκατελειπε τον φιλο του πισω ειχε τρυκιμιασει την ψυχη του. Αντι να εχει πρωταρχικο του σκοπο να βρεθει γρηγορα στο σκαφος μια διεστραμμενη φωνη μεσα του του ελεγε να το κανει αφου σκοτωνε ολους τους φυλακες. Ο ενας ειχε πεσει ηδη νεκρος απο μια βολη του Ντρισμπειν, ειχαν μεινει αλλοι δυο. Πλησιασε κοντα τους εκμεταλλευομενος τον καταιγισμο πυρων που εξαπελυε ο συντροφος του.
Την στιγμη που βγηκαν για λιγο απο την κρυψωνα τους για ν' ανταποδωσουν ο Καγιαο τους εκτελεσε εν ψυχρω απο κοντινη αποσταση. Κοιταξε για λιγο τα πτωματα και μετα στραφηκε προς το σημειο που βρισκοταν ο Ντρισμπειν. Ηταν πολυ αργα για να γυρισει και να τον παρει. Οι φυλακες ειχαν ηδη σημανει συναγερμο, δεν ειχε καθολου χρονο μπροστα του.
Λιγα λεπτα μετα αφηνε πισω του τον Ζιγκετ και τον Ντρισμπειν.
===============================
Ειχε καθορισει πορεια προς τον Αγκελ κι ειχε αφησει τα παντα στον αυτοματο πιλοτο. Δεν υπηρχε τροπος επικοινωνιας με τον Κρουξ, δεν γνωριζε καν που βρισκοταν. Το σχεδιο ηταν να επιστρεψει στην βαση τους, στον Αγκελ, κι απο κει να προσπαθησει να ερθει σε επαφη μαζι του.
Αρχισε εξαφνα να κλωτσαει οτι εβρισκε μπροστα του. Η αποστολη ειχε στεφθει απο επιτυχια μα το τιμημα ηταν δυσαναπληρωτο. Δεν μπορουσε να βγαλει απο το μυαλο του την εικονα του Ντρισμπειν την ωρα που ειχε διαβασει στα ματια του τις αποφασεις του. Ειχε θυσιαστει για να επιβιωσει εκεινος, αυτο ηταν κατι που θα τον στοιχειωνε για την υπολοιπη ζωη του, οση και να ηταν αυτη, αφου σ' αυτην την ιστορια με τον Ελλερυ Βαν Ντερ Εις ειχε ενα προαισθημα πως ο Ντρισμπειν δεν θα ηταν ο μοναδικος που θα πληρωνε με την ζωη του.
Τους δυο στοχους δεν τους ηξερε, ειχαν προστεθει στην ομαδα του Ελλερυ μετα το σχισμα με τον Κρουξ κι αυτο ειχε κανει την αποστολη του πιο ευκολη. Ομως γνωριζε πως καποια στιγμη θα επεφτε πανω σε παλιους συντροφους κι αυτο του εφερε μια δυσφορια.
===================================
Οι δυναμεις που του ειχαν απομεινει πια ηταν μονο για να μπορει ακομα να παιρνει μικρες, κοφτες ανασες. Ενοιωθε την ζωη να γλυστραει σαδιστικα μακρια του μα δεν μπορουσε να κανει κατι αλλο απο το να περιμενει το μοιραιο. Ειχε πια κλεισει τα ματια μιας και η οραση του πλεον τιποτα δεν ειχε να του προσφερει. Ετσι, πιο πολυ ενοιωσε την παρουσια κοσμου απο πανω του παρα τους ειδε. Οι ελαχιστοι ψιθυροι που εφταναν στ' αυτια του που βρισκονταν στο μεταιχμιο της διακοπης λειτουργιας τους δεν εκαναν κανενα νοημα για τον ιδιο. Πεθαινε, το ηξερε, τι χειροτερο θα μπορουσαν να του κανουν ? Στην θολη σκεψη του φανταστηκε τον εαυτο του να χαμογελαει μα δεν υπηρχε τροπος να μπορεσει να πιστοποιησει αν οντως τα ειχε καταφερει.
Θα ηθελε να εχει χαμογελασει, χαρη σ' αυτον ο Καγιαο ηταν ζωντανος.
Ενας αποτομος πονος ηταν αυτος που μονομαχησε με τις τελευταιες ικμαδες δυναμης που του απεμεναν για να μην χασει πληρως τις αισθησεις του και τον νικησε κατα κρατος.
Ο Ντρισμπειν αδιαφορουσε πια για τα παντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου