Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2019

                            Ο ΟΡΚΟΣ ΠΟΥ ΔΡΑΠΕΤΕΥΣΕ









                                                        ΚΕΦΑΛΑΙΟ 32










Οση ηταν η απλοτητα του τοπιου που ξετυλιγοταν μπροστα τους αλλο τοσο εντυπωσιακη ηταν αισθηση που τους προκαλεσε. Για λιγα λεπτα δεν εκαναν κατι αλλο απο το παρατηρουν τριγυρω τους προσπαθωντας ν' αντιληφθουν τι ακριβως τους περιεβαλλε. Εκτος απο καποια σποραδικα επιφωνηματα δεν ειχαν κατορθωσει ακομα να εφευρουν λογια που θ' αντικατοπτριζαν την επιδραση που ειχε πανω τους το αλλοκοτο εκεινο μερος. Ο μονος που φαινομενικα εμοιαζε αδιαφορος ηταν ο Ορκοφυλακας σαν το τοπιο να του ηταν ηδη γνωστο και συνηθες. 
Ο πρωτος που αποπειραθηκε να εκφραστει με λογια ηταν ο Ελλερυ.
-'Τι υπεροχο θεαμα' ψιθυρισε. 'Δεν το χορταινουν τα ματια μου'.
-'Πραγματικα ειναι εντυπωσιακο' συμπληρωσε ο Αζεμουρ. 'Εχω να υπερηφανευομαι πως εχω βρεθει σε παμπολλα μερη αλλα ποτε σε κατι τοσο ομορφο, τοσο υπεροχο'.
-'Που βρισκομαστε' ? εκανε ο Ελλερυ. 'Ποιο ειναι αυτο το μερος' ?
                      ==================================
-'Κιον λεγεται' απαντησε ο Ορκοφυλακας 'και ειναι ο πλανητης της Διαμορφωμενης Νοησης'.
Γυρισαν και οι δυο ταυτοχρονα και τον κοιταξαν εκπληκτοι.
-'Του τι πλανητης ειπες πως ειναι' ? εκανε ο Ελλερυ.
-'Διαμορφωμενης Νοησης' επενελαβε βαριεστημενα ο Ορκοφυλακας. 'Δεν ειναι κατι δυσκολο να το καταλαβετε, αρκει καποιος να σας το εξηγησει στην γλωσσα που αντιλαμβανεστε'.
Για λιγο ο Ελλερυ με τον Αζεμουρ προσπαθησαν να διαπιστωσουν αν πισω απο το τελευταιο σχολιο του Ορκοφυλακα κρυβοταν καποια ψηγματα ειρωνιας. Αντεδρασαν ενστικτωδως.
-'Ζητω ταπεινα συγγνωμη' εκανε ο Ελλερυ 'που στην διαρκεια της αναπαυλας αναμεσα σε δυο κλοπες μεταχειρισμενου ηλιακου φωτος που εκανα για να ζησω εγω και οι συντροφοι μου παρελειψα να επισκεφτω τον Κιον, τον πλανητη της Διαμορφωμενης Νοησης' κατεληξε.
Ο Αζεμουρ προτιμησε να μην κανει καποιο σχολιο. Εκτος του οτι ενοιωθε ακομα πολυ νεος στην αλλοκοτη αυτη παρεα θεωρουσε πως η τοποθετηση του Ελλερυ τον καλυπτε.
                        =================================
-'Ολα τα ουρανια σωματα εχουν τις ιδιαιτεροτητες τους, ετσι και ο Κιον. Αυτες οι ιδιαιτεροτητες ειναι διαφορετικες στο καθε ουρανιο σωμα και μοναδικες. Στον Κιον η ιδιαιτεροτητα ειναι η Διαμορφωμενη Νοηση. Καθε ενας που φθανει εδω, για οποιοδηποτε λογο, αντικρυζει αυτο ακριβως που θεαμα που βλεπετε τωρα εσεις. Ολα ομως καθοριζονται απο εκει κει περα απο τον λογο που ο καθε ενας βρισκεται στον Κιον. Αν καποιος ερθει εδω με υλοτομικες προθεσεις το μονο που χρειαζεται να σκεφτει ειναι αφθονα δεντρα. Αν καποιος φτασει εδω με απωτερο σκοπο την αποκτηση νιριου και την εμπορια του δεν εχει παρα να το σκεφτει και αυτο θα υπαρξει. Με δυο λογια, ο Κιον υλοποιει τις σκεψεις και τις επιθυμιες του καθ' ενος, γι αυτο και ειναι ο πλανητης της Διαμορφωμενης Νοησης'.
Τους πηρε λιγο χρονο για ν' αφομοιωσουν οτι ειχαν μολις ακουσει. 
-'Κι αν καποιος ερθει εδω με κακους σκοπους για τον ιδιο τον Κιον' ? ρωτησε ο Αζεμουρ. 'Θα του επιτρεψει ο πλανητης να του κανει κακο εν γνωση του' ?
                  =====================================
-'Ο Κιον υλοποιει σκεψεις, αναγκες, επιθυμιες. Δεν μπορει ν' αποτρεψει η ν' αλλαξει αυτο που καποιος αναζητα. Ομως δεν ειναι απροστατευτος, διαθετει την δικη του αμυνα για τετοιες περιπτωσεις. Αυτη η αμυνα παρεχεται απο τους Διαστικτους' ειπε ο Ορκοφυλακας.
-'Σαν κι αυτην τη Ρισανι που αναζητουμε' εκανε θριαμβευτικα ο Ελλερυ.
-'Ακριβως, σαν την Ρισανι' απαντησε ο Ορκοφυλακας. 'Ο λογος για τον οποιο ειμαστε εδω'.
-'Και πως ακριβως εμποδιζουν καποιον που εχει ασχημες προθεσεις' ? ρωτησε ο Αζεμουρ.
-'Ακομα και οι Διαστικτοι δεν μπορουν ν' αποτρεψουν καποιον απο το πραγματοποιησει την σκεψη η την επιθυμια του' ειπε ο Ορκοφυλακας. 'Με καποιον τροπο που εσεις αγνοειτε μα εγω ξερω πολυ καλα οι Διαστικτοι αποτελουν μερος του Κιον. Καθε τι που συμβαινει στον πλανητη τους γνωστοποιειται αμεσα. Ετσι, εξοντωνοντας τον φορεα των κακοβουλων επιθυμιων ο Κιον επιστρεφει παντα στην αρχικη του κατασταση, σαν να μην ειχε συμβει ποτε τιποτα. Και πιστεψτε με, οι Διαστικτοι ειναι ικανοι για ολα'.
                    ==================================
Στραφηκαν και οι δυο παλι προς το ανεπαναληπτο θεαμα που απλωνοταν μπροστα τους, μονο που στο μυαλο τους πια στροβιλιζονταν ολα αυτα που τους ειχε πει ο Ορκοφυλακας.
Στεκονταν και οι τρεις σε μια στενη λωριδα ξηρας πνιγμενη κυριολεκτικα σε μια καταλευκη βλαστηση. Ηταν περιτριγυρισμενοι απο μια κοκκινη θαλασσα, τοσο ηρεμη και γαληνια που τιποτα δεν διαταρασσε την επιφανεια της. Το υγρο που αποτελουσε αυτην τη θαλασσα τους ηταν αγνωστο, πρωτη φορα εβλεπαν κατι τετοιο. Σε ιση αποσταση πολλων χιλιομετρων, αριστερα και δεξια της θαλασσας, η ιδια καταλευκη βλαστηση με την μορφη πανυψηλων δεντρων σχηματιζε μια τοξωτη ασπιδα που στην κυριολεξια καλυπτε το μεγαλυτερο μερος της υγρης επιφανειας. Ακριβως απεναντι τους, στο βαθος, ενας γαλαζιος ηλιος εστελνε το φως του να παιγνιδιζει τοσο με την λευκη βλαστηση οσο και με την κοκκινη θαλασσα.  Αναμικτοι ηχοι που προερχονταν απο τις γιγαντιαιες φυλλωσιες εφθαναν στ' αυτια τους συνθετοντας μελωδιες που ερωτοτροπουσαν πρωτογνωρα με τις αισθησεις τους.
                  ==================================
-'Τι κανουμε τωρα' ? ρωτησε ο Ελλερυ. 'Που θα βρουμε αυτην την Ρισανι ? Η πρεπει να περιμενουμε να μας βρει αυτη ? 
-'Η επομενη λωριδα ξηρας ειναι εκει στο βαθος' εκανε ο Ορκοφυλακας. 'Εκει βρισκεται η Ρισανι μα μην περιμενετε να ερθει αυτη σε εμας. Οπως και οι υπολοιποι Διαστικτοι αναμενουν στωικα να δουν τις επομενες επιλογες μας για να πραξουν αντιστοιχα. Οχι, εμεις πρεπει να παμε εκει να την βρουμε. Και για να γινω πιο σαφης, εσυ εισαι αυτος που θα παει εκει Ελλερυ Βαν Ντερ Εις για να την πεισεις να ερθει μαζι μας'.
Ασυναισθητα ενα επιφωνημα ανακουφισης βγηκε απο τα χειλη του Αζεμουρ οταν συνειδητοποιησε πως θα παρεμενε ενας απλος θεατης σε ολο αυτο.
-'Και πως θα φθασω εκει' ? εκανε απορημενα ο Ελλερυ. 'Δεν βλεπω εμφανη τροπο'. 
-'Ελλερυ Βαν Ντερ Εις, βρισκεσαι στον Κιον, τον πλανητη της Διαμορφωμενης Νοησης' ειπε ο Ορκοφυλακας. 'Το μυαλο σου θα δημιουργησει τις προυποθεσεις για να τα καταφερεις'.
                   ===================================
-'Καταλαβα' εκανε αποτομα ο Ελλερυ με μια λαμψη να στραφτει στα ματια του. 'Πρεπει απλα να σκεφτω τον τροπο κι αυτος θα πραγματοποιηθει αμεσα' προσθεσε.
-'Ετσι ειναι' εκανε ο Ορκοφυλακας. 'Ομως ακου αυτην τη συβουλη. Βρες τροπο να φτασεις σ' εκεινη την μακρινη ξηρα που ειναι η Ρισανι διχως ν' αλλοιωσεις τιποτα απ' οτι βλεπεις. Μην προσθεσεις κατι, μην αφαιρεσεις κατι. Καθε προσθαφαιρεση, η παραμικρη, του δεδομενου σκηνικου μπορει να εκληφθει σαν πραξη κακοβουλη απεναντι στον Κιον. Αυτο θα σημανει αμεσα την παρεμβαση των Διαστικτων και φοβαμαι πως θα εχεις στερηθει ηδη την ζωη σου πριν να εχεις την ευκαιρια να εξηγησεις τις καλοπροαιρετες προθεσεις σου'.
-'Στασου λιγο να καταλαβω τι μου λες' εκανε φανερα προβληματισμενος ο Ελλερυ. 'Πως θα φτασω εκει αν δεν μπορω να σκεφτω ενα πλοιαριο για να με παει η να ζητησω ενα ζευγαρι φτερουγες για να πεταξω γιατι η εμφανιση οτιδηποτε νεου μπορει ν' αποβει μοιραια ? Τι προτεινεις δηλαδη, να παω κολυμπωντας' ? προσθεσε φανερα αγανακτισμενος.
                   =====================================
-'Δεν μπορω να σε βοηθησω σ' αυτο Ελλερυ' εκανε ο Ορκοφυλακας. 'Μονος σου πρεπει να κανεις την σωστη επιλογη. Αυτη η επιλογη ειναι και το πρωτο βημα για την Ρισανι να σε ακουσει κι ενδεχομενως να δεχτει να συμμετασχει στον σκοπο μας. Αν αποτυχεις απλα θα ειμαστε μ' ενα συμμαχο μειον κι εναν Ελλερυ Βαν Ντερ Εις λιγοτερο'.
Για πρωτη φορα ο Ελλερυ συνειδητοποιησε το βαρος και την σημασια που εκρυβε μια επιλογη του. Οι μερες που επρεπε να καταστρωνει ευφυη σχεδια για την διατηρηση της δυνατοτητας να μπορουν να κλεβουν μεταχειρισμενο ηλιακο φως ηταν πια πολυ πισω του. Εκει ειχε ν' ανταπεξελθει με πλασματα παραπλησιας λογικης με την δικη του, το μονο που ειχε να κανει ηταν να φανει πιο εξυπνος και πιο μεθοδικος. Εδω τα πραγματα ηταν εντελως διαφορετικα.
Οντα με δυνατοτητες περα απο καθε φαντασια απαιτουσαν στρατηγικες που ποτε μεχρι τωρα δεν ειχε χρειαστει να καταφυγει. Αν καποτε το μονο του μελημα ηταν η ομαδα του να βγει αλωβητη εδω διακυβευοταν η υπαρξη του ιδιου του συμπαντος.
             =====================================
Περασαν λιγα λεπτα οπου η απελπισια και η απογνωση φαινοταν ολοκαθαρα στο προσωπο του Ελλερυ. Ηταν φανερο πως προσπαθουσε να βρει την σωστη επιλογη κι ο Ορκοφυλακας φοβοταν πως αυτο το βαρος που σηκωνε καποια στιγμη θα τον τσακιζε. Γι αλλη μια φορα οι αμφιβολιες του ζωντανεψαν κι απειλησαν να τον κυριευσουν.
-'Νομιζω πως βρηκα τι πρεπει να κανω' ειπε ο Ελλερυ με μια απροσδοκητη γαληνη στη φωνη του. 'Αν ειμαι οντως σωστος τοτε ολα θα πανε καλα' προσθεσε και χαμογελασε. 'Αν παλι οχι, ειλικρινα ελπιζω να τα καταφερετε εκει που εγω απετυχα' συμπληρωσε.
Διχως να περιμενει απαντηση η σχολιο τους γυρισε την πλατη και κατευθυνθηκε προς την κοκκινη θαλασσα. Με περισσιο θρασος πατησε με το αριστερο ποδι πανω στο υγρο και μετα με το δεξι. Συνεχισε να περπαταει πανω στο υγρο αδιαφορωντας για το τι συνεβαινε πισω του. 
Ειχε ηδη απομακρυνθει αρκετα διχως να συμβει το παραμικρο. Ο Αζεμουρ ειχε μεινει να παρακολουθει με το στομα ανοιχτο μην περιμενοντας ποτε αυτην την επιλογη.
                     ======================================
Ο Ορκοφυλακας κουνησε το κεφαλι του ελαφρα σε μια κινηση επιδοκιμασιας. Ειχε βρει τον σωστο τροπο, δεν ηξερε πως μα τα ειχε καταφερει. Διχως ν' αλλοιωσει οτιδηποτε ο Ελλερυ ειχε ζητησει να μην βυθιστει ενω θα προχωρουσε πανω στην κοκκινη θαλασσα. Δεν ηταν πια ο Ελλερυ που ειχε αρχικα συναντησει. Το ενοιωθε, το εβλεπε πως σταδιακα μεταμορφωνοταν σε κατι περισσοτερο απο εναν κυνικο, επαγγελματια λαθρεμπορο που το μονο που τον ενοιαζε ηταν η προσκαιρη επιβιωση του. Υπηρχαν πολλα ακομα να γινουν, πολλες προκλησεις και δυσκολιες τους περιμεναν μα με τον τροπο που διαμορφωνοταν οι καταστασεις ο Ορκοφυλακας ανακαλυψε πως δεν ειχε χαθει καθε ελπιδα ν' αντιμετωπισουν τον Μετγκον.
Κοιταξε την φιγουρα που συνεχιζε ν' απομακρυνεται διχως στιγμη να γυρισει να κοιταξει πισω του. Το πρωτο βημα στο να πεισουν την Ρισανι την Διαστικτη να συνδραμει στην προσπαθεια τους ειχε γινει. Ηταν στο χερι του Ελλερυ να τα καταφερει κι αυτος εδω ο Ελλερυ εμοιαζε να μπορει να τα καταφερει.  
    

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου