MICHALIS PACHOULAS









          ΜΙΑ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗ ΜΟΝΟΜΑΧΙΑ







Ευθυγραμμιστηκε με την κολωνα και κολλησε επανω της. Δοκιμασε να ελεγξει την αναπνοη του κι εν μερει τα καταφερε. Τ' αυτια του βρισκονταν σε συναγερμο προσπαθωντας ν' ακουσει τον παραμικρο θορυβο ενω ολες του οι αισθησεις βρισκοταν σ' επιφυλακη. Λογικα επρεπε να ειναι καπου κοντα του μα προσεχε κι εκεινος. Ηξερε πως δεν μπορουσε να μεινει για παντα κρυμενος πισω απο την κολωνα, καποια στιγμη θα επρεπε να κανει την κινηση του. Εφερε στο μυαλο του την διαρρυθμιση του χωρου. Δυο επιλογες ειχε. Η θ' ανεβαινε την σκαλα για τον επανω οροφο η θα προσπαθουσε να διασχισει το χωρο για να φτασει στην πορτα στα δυτικα. Στο σημειο που ηταν μπορουσε να ελεγξει και τις δυο επιλογες οποτε επελεξε να κανει λιγη υπομονη ακομα.
Οι πρωτες σταγονες ιδρωτα εκαναν την εμφανιση τους στο μετωπο του ενω ταυτοχρονα ενοιωσε τις παλαμες του υγρες. Τα σκουπισε γρηγορα πανω στο πουκαμισο του και τεντωσε ακομα περισσοτερο τ' αυτια του. Ο ηχος ηταν ανεπαισθητος μα τον ακουσε. Περιμενε λιγο και βγηκε αποτομα απο την κολωνα στραμμενος προς το σημειο που ειχε ακουστει ο θορυβος.
                             ==================================
Ηταν ετοιμος να φυγει οταν ειδε το καλαθι. Απομονωμενο απο τα υπολοιπα προιοντα, ακουμπισμενο σε μια γωνια εμοιαζε παρατημενο. Πλησιασε και χαμογελασε οταν διαβασε την σημανση του. Παρωχημενα παιγνιδια υπολογιστη εικοσαετιας στην τιμη των 2 δολαριων.
Καποια απ' αυτα τα ειχε παιξει οταν ηταν 15 χρονων, καποια αλλα δεν τα ηξερε καν. Απορησε που διαπιστωσε πως υπηρχαν ακομα. Ποιος θ' ασχολιοταν ποτε μαζι τους ? Η εικονα, ο ηχος, τα γραφικα μπορει να εκαναν παταγο καποτε, τωρα μονο γελιο μπορουσαν να προκαλεσουν.
Ηταν ετοιμος να φυγει οταν το ειδε. Η αληθεια ηταν πως αυτο που του τραβηξε την προσοχη ηταν η φραση που υπηρχε τυπωμενη πανω στο κουτι για διαφημιστικους λογους.
'Η πιο ρεαλιστικη μονομαχια που υπηρξε και θα υπαρξει ποτε'.
Γελασε ειρωνικα μα παρ' ολα αυτα το πηρε στα χερια του. 2 δολαρια, σιγα το εξοδο. Τον επιασε μια περιεργη νοσταλγια να θυμηθει πως διασκεδαζε πριν εικοσι χρονια. Αυτο απο μονο του αξιζε κατι περισσοτερο απο δυο δολαρια. Βουτια στο παρελθον σου ερχομαι, σκεφτηκε.
                             ==============================
Για την εποχη που ειχε πρωτοκυκλοφορησει περιειχε μια καινοτομια που σιγουρα τοτε θα το ειχε καταστησει δημοφιλες. Μπορουσες να το παιξεις μ' εναν ακομα χρηστη εξ' αποστασεως αρκει να του εδινες τον κωδικο που υπηρχε στο παιγνιδι. Αυτο ηταν σαφως πιο ενδιαφερον απο το να επαιζε μονος του μα επρεπε να βρει καποιον που να ηθελε να παιξει μαζι του.
Ξεκινησε τα τηλεφωνα στους φιλους και η αληθεια ηταν πως αυτα που ακουσε δεν τα περιμενε.
Ο κοινος παρονομαστης σε ολες τις τις απαντησεις ηταν σχεδον ο ιδιος.
-'Ελα ρε Νταν, σοβαρα μιλας τωρα ? Εχεις τωρα ορεξη ν' ασχοληθεις μ' αυτην την παλιατζουρα ? Να παιξουμε αλλα κανα καινουργιο. Ασε που θα βγαλουμε τα ματια μας με δαυτο'.
Ειχε απογοητευτει πληρως οταν προσεκρουσε πανω στην πρωτη μη αρνητικη απαντηση.
-'Που το βρηκες αυτο ρε συ ? Νομιζω πως καποτε το ειχα παιξει αλλα δεν ειμαι σιγουρος. Αν ειναι παντως αυτο που νομιζω φιλε ημουνα αχτυπητος, δεν ειχα χασει ποτε'.
Ο Νταν Σωντερς ετριψε τα χερια απο ικανοποιηση. Ειχε βρει αντιπαλο.
                       ===============================
Δεν του πηρε πολυ ωρα για να τον πεισει. Λιγο η νοσταλγια του φιλου του, λιγο η αισθηση υπεροχης που ενοιωθε απο τις επιδοσεις του ειπε το πολυποθητο ναι. Εστειλε τον κωδικο για να μπορεσει κι εκεινος να συνδεθει και μετα καθησανε να μελετησουνε το παιγνιδι.
Η πλοκη ηταν το απογειο της αφελειας. Οι δυο χρηστες θα επρεπε να συμφωνησουν στην δημιουργια ενος περιβαλλοντος που θα εξελισσοταν το παιγνιδι. Θα εκαναν τις επιλογες τους σε οπλα απο μια φτωχη για τα τωρινα δεδομενα, πλουσια ομως για το τοτε συλλογη με τα οποια θ' αντιμετωπιζαν ο ενας τον αλλο. Ειχαν επισης το δικαιωμα δημιουργιας δυο χαρακτηρων εκαστος που θ' ανηκαν στην ομαδα του καθενος και με την βοηθεια τους θα προσπαθουσαν να εξοντωσουν τους αντιπαλους τους. Ενταξει, ο ηχος ηταν αθλιος, τα γραφικα παρωχημενα, οι δυνατοτητες κινησης περιορισμενες μα αυτο δεν σημαινε πως δεν μπορουσαν να το διασκεδασουν. Αποτομα οι δυο αντρες ειχαν γινει ξανα πιτσιρικαδες, τοτε που παιγνιδια σαν κι αυτο ηταν κατι περισσοτερο απο αναψυχη, ηταν σκοπος και νοημα.
                     =====================================
Η πρωτη διαφωνια εκανε την εμφανιση της οταν επρεπε να επιλεξουν το περβαλλον που θα λαμβανε χωρα η δραση. Και τι δεν ειχε πεσει στο τραπεζι προσπαθωντας να συμφωνησουν.
Η μια απιθανοτητα διαδεχοταν την αλλη. Τοπιο γουεστερν, ζουγκλα του Αμαζονιου, ερημος της Αφρικης, υποβρυχια αναμετρηση στην Ατλαντιδα, αναμετρηση στο διαστημα, σε απατητα βουνα κι ενα σωρο προτασεις ποτε δεν βρηκαν ανταποκριση κι απο τους δυο.
Καποια στιγμη ο Νταν Σωντερς ειχε μια πιο ρεαλιστικη προταση.
-'Θυμασαι εκεινο το ετοιμορροπο εργοστασιο εξω απο την πολη' ? ειπε. 'Εκεινο το εξαοροφο που εχει εγκαταλειφθει εδω και χρονια ? Γιατι να μην χρησιμοποιησουμε κατι τετοιο ? Το ξερουμε και οι δυο, μπορουμε να κινηθουμε ανετα σ' ενα τετοιο περιβαλλον'.
Η ιδεα βρηκε απολυτα συμφωνο τον φιλο του. Δουλευοντας μαζι πανω σ' αυτο χρειαστηκαν λιγες ωρες για να δημιουργησουν το περιβαλλον της αναμετρησης. Ικανοποιημενοι και οι δυο συμφωνησαν πως το επομενο απογευμα θα ξεκιναγαν να παιξουν.
                      ======================================
Οι δυο χαρακτηρες που δημιουργησε ο Νταν ηταν δυο αντρες οπλισμενοι σαν αστακοι που υποτιθετο πως δουλευαν σαν μισθοφοροι. Οταν ειδε τις επιλογες του φιλου του δεν μπορουσε να σταματησει να γελαει. Ηταν το μονο πραγμα που δεν περιμενε.
-'Σοβαρα θα με αντιμετωπισεις μ' αυτες τις δυο θεογκομενες' ? ρωτησε. 'Ρε φιλε, αυτες ειναι για πασαρελα οχι για μαχη. Θα σπασουν καποιο νυχι, δεν τις λυπασαι' ? προσθεσε.
-'Ακομα καλυτερα για σενα Νταν' ηταν η απαντηση. 'Η μηπως φοβασαι' ?
Ο Νταν το αποδεχτηκε ενω απο μεσα του γελαγε ακομα. 
-'Ειμαι ετοιμος οταν εισαι ετοιμος' ειπε. 'Ας κερδισει ο καλυτερος' συμπληρωσε.
Τοποθετησαν τον εαυτο τους και τους συμμαχους τους ακριβως εξω απο την εισοδο του εικονικου ερημωμενου εργοστασιου. Η συμφωνια που ειχαν κανει ηταν απλη. Ο Νταν και οι δικοι του θα πηγαιναν αριστερα, ο φιλος του με τις κουκλαρες δεξια. Θ' αφηναν να περασουν 5 λεπτα για να οργανωθουν και μετα η αναμετρηση θα ξεκιναγε.
                           ================================
Ο Νταν ειχε επιλεξει την τακτικη του ανταρτοπολεμου πιστευοντας πως αυτο θα του εδινε την νικη. Στην εξελιξη του παιγνιδιου διαψευστηκε οικτρα. Εχασε τους δυο συμμαχους καθαρα απο δικο του λαθος, την ειχε πατησει σαν πρωταρης. Οταν εξαφνα φανερωθηκε μπροστα τους η μια απο τις βοηθους του φιλου του δεν περιμενε ποτε πως θα ηταν ολογυμνη. Βεβαια παιγνιδι ηταν και ο χαρακτηρας της κοπελας ηταν εικονικος μα η εκπληξη του του κοστισε τους συμμαχους του. Πυροβολησε καθυστερημενα δινοντας χρονο στην κοπελα να καλυφθει μα ειχε πια προδωσει την θεση των δυο βοηθων του. Δευτερολεπτα μετα η αλλη κοπελα, ντυμενη, ειχε βρεθει πισω τους και με συνοπτικες διαδικασιες τους ειχε εξοντωσει. Ειχε μεινει πια μονος ενω ο εχθρος δεν ειχε καμια απωλεια. Μεσα απο τ' ακουστικα του μπορουσε ν' ακουσει τα γελια του φιλου του για το καζο του κι αυτο τον πεισμωσε. Δεν ειχε τελειωσει ακομα η μαχη, ηταν ζωντανος και σκοπευε να παραμεινει ετσι. Αποφασισε να καλυφθει προσωρινα πισω απο μια κολωνα μεχρι να σχεδιαζε τις επομενες κινησεις του. 
                        ===============================
Ο θορυβος προερχοταν απο μια πετρα που κυλουσε ακομα. Δεν ηταν τοσο βλακας να την πατησει. Ξαπλωσε στο πατωμα και συρθηκε στο πισω μερος της κολωνας. Με μια γρηγορη κινηση βρεθηκε κατω απο την σκαλα που οδηγουσε στο επομενο οροφο. Κρυφτηκε και περιμενε. Η υπομονη του ανταμειφθηκε. Οι δυο βοηθοι του φιλου του κατεβηκαν προσεκτικα την σκαλα κοιτωντας τριγυρω να τον βρουν. Ειχε καθαρο οπτικο πεδιο για την μια, περιμενε υπομονετικα μεχρι να μπορουσε να βαλει στο στοχαστρο και την αλλη. Ενοιωσε μια αγρια χαρα οταν τις πυροβολησε πισωπλατα και τις ειδε να πεφτουν νεκρες. Μολις ειχε φερει το παιγνιδι στην ισοπαλια. Τωρα επρεπε να εξοντωσει τον φιλο του. Ειχε προδωσει γι αλλη μια φορα τη θεση του. Την στιγμη που εβγαινε απο την κατω μερια της σκαλας δεχτηκε τις αλλεπαλληλες ομοβροντιες απο τον φιλο του διχως ποτε να μαθει που ηταν κρυμμενος.
Στον υπολογιστη του φιλου του με μεγαλα, κεφαλαια γραμματα αναβοσβηνε η λεξη 'Νικητης' ενω ο ιδιος χοροπηδουσε απο την χαρα του για την μεγαλειωδη νικη του.
                     ===============================
-'Λυπαμαι Νταν' ειπε μεσα απο τ' ακουστικα του 'αλλα φιλε το ειχα ξαναπαιξει το παιγνιδι παλια. Η τακτικη του αντιπερισπασμου παντα επιανε. Κατι σαν το σκακι, ξερεις. Θυσιαζεις ενα δυο πιονια για να κανεις την δουλεια σου. Ενταξει, δεν ειχες καμια τυχη, πρωτη σου φορα ηταν αλλα θα τα πας καλυτερα στο επομενο παιγνιδι. Πω πω ρε φιλε, δεν ξερεις ποσο το χαρηκα'.
Υπηρξε μια παρατεταμενη σιωπη απο την αλλη μερια.
-'Ελα ρε Νταν τωρα, μου θυμωσες ? Παιγνιδι ειναι ρε φιλε, δεν κερδιζουν ολοι. Την επομενη θα τα πας καλυτερα. Να ηξερες τι μου θυμισες μ' αυτο το παιγνιδι'.
Η σιωπη εξακολουθουσε να ειναι εκκωφαντικη.
-'Σαν μικρο παιδι κανεις τωρα Νταν. Δεν θα μου μιλας επειδη νικησα' ?
Η υπομονη του για μια απαντηση ειχε εξαντληθει. Δεν περιμενε τετοια αντιμετωπιση απο την πλευρα του Νταν. Εβγαλε τ' ακουστικα κι εκλεισε τον υπολογιστη. Ενταξει, καποια στιγμη θα του περνουσε και θα τον επαιρνε τηλεφωνο. Προφανως η ηττα τον ειχε πειραξει πολυ. 
                        =================================
Οταν τον πηραν απο το τοπικο αστυνομικο τμημα να μεταβει σε μια διευθυνση αναστατωθηκε. Αυτη η διεθυνση ηταν του Νταν. Ειχε συμβει κατι ? Απο τοτε που ειχαν τελειωσει το παιγνιδι ειχαν περασει δυο μερες και δεν ειχε επικοινωνησει μαζι του. Παρκαρε εξω απο το σπιτι του Νταν αναστατωμενος. Οι ερωτησεις που του εκαναν πριν του επιτρεψουν να μπει μεσα τον τρομοκρατησαν. Εχθρους ο Νταν ? Οχι, δεν γνωριζε κανεναν που να ηθελε το κακο του.
Συνοδεια δυο αστυνομικων μπηκε στο σπιτι και κατευθυνθηκαν στο σαλονι. Ειχε καταλαβει πως κατι ασχημο ειχε συμβει για να τους ζητουν να τους πιστοποιησει την ταυτοτητα του αντρα που βρισκοταν στο σαλονι. Το θεαμα που αντικρυσε τον παγωσε.
Το πτωμα του Νταν βρισκοταν στον καναπε φορωντας ακομα τ' ακουστικα του. Καποιος ειχε αδειασει πανω του εναν γεμιστηρα απο επαναληπτικο οπλο, τα παντα ηταν βουτηγμενα στο αιμα. Μπροστα στον νεκρο ηταν ακομα ανοιχτος ο υπολογιστης. Εσκυψε για να δει.
Το εικονικο πτωμα του Νταν ηταν ακομα στο εδαφος του εγκαταλελειμενου εργοστασιου. 






                                                                   


                                                                      ΤΕΛΟΣ