ΜΙΑ ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 70
Η Μολλυ Πλεζανς, ο Λιο Ρομπινσον και η Σιρλευ Ντιξον δεν πιστευαν στα ματια τους. Δεν ηταν που εβλεπαν μετα απο τοσο καιρο τον σπανιολο νηφαλιο αλλα τ' οτι ζητησε μονο μια μπυρα και σταματησε εκει ηταν πραγματικα πρωτογνωρο. Ολοι τους παρατηρησαν τις μικρες εστω, μα αλλαγες που υπηρχαν πανω του. Τα ματια του ηταν πιο καθαρα, το χαμογελο του εκανε συχνοτερες εμφανισεις και μυριζε. Μυριζε ομορφα, σαν καποιος να τον ειχε πασπαλισει με καποιο αγνωστο αρωμα που ειχε ποτισει την επιδερμιδα του. Η Μολλυ ηθελε να μαθει λεπτομερειες μα η εισοδος του Γουες ΜακΓκιντι την προλαβε, ετσι περιοριστηκε απλα στο να του σερβιρει κι εκεινου μια μπυρα και να παρακολουθει απο αποσταση.
-'Αλλος ανθρωπος εγινες' ειπε ο δημοσιογραφος. 'Τρεις μερες εχω να σε δω και φαινεται να πηγαινεις απο το καλο στο καλυτερο. Εχεις νεα να μου πεις' ?
-'Ναι, αρκετα' αποκριθηκε ο Μπλανκο 'μα πες μου πρωτα τα δικα σου'.
Το προσωπο του δημοσιογραφου σκοτεινιασε ελαφρα.
=============================
-'Ξερεις, η συνεντευξη της Εμιλυ εβαλε το αρθρο μου στην πρωτη σελιδα. Τωρα πια απεκτησα καποιο κυρος στην εφημεριδα και το σημαντικοτερο, μου ανεθεσαν αποκλειστικα την ιστορια των φονων. Κανω βηματα προοδου αλλα μονο εκει δυστυχως'.
-'Τι εγινε με την Νταιανα' ? ρωτησε ο Μπλανκο.
-'Οπως σου ειπα μενει στην αδελφη της. Δοκιμασα να επικοινωνησω μαζι της μα αρνηθηκε κατηγορηματικα. Ξερεις, δεν την κατηγορω για οτι εκανε, απορω μαλιστα πως δεν το ειχε κανει νωριτερα. Τελος παντων, φαινεται πως δεν μπορω να τα εχω ολα'.
-'Κανεις δεν τα εχει ολα' ακουστηκε μια φωνη απο διπλα. Οι δυο αντρες στραφηκαν προς το μερος που ακουστηκε η φωνη.
-'Ελα σενιορ, καθισε μαζι μας' ειπε ο Μπλανκο ενω ταυτοχρονα εξηγουσε στον Γουες.
-'Ειναι ο ανθρωπος που βοηθησε την Λουσυ οταν της επιτεθηκε ο Σραπ' ειπε.
-'Ο Σραπ ? Εισαι τελειως τρελος ? Εχεις ακομα δοσοληψιες με τον Ντεννις ? εκανε ο Γουες.
============================
Ο ξενος τους κοιταξε απορημενος και ο Γουες ανελαβε να του εξηγησει.
-'Οταν πρωτοηρθε στο Γουαιτσαπελ ο Μπλανκο ηταν αδεκαρος και δεν γνωριζε κανεναν. Ο μονος που δεχτηκε να τον βοηθησει οικονομικα ηταν ο Ντεννις ο Σκατζοχειρος, ενα καθαρμα που ζει απο την εκμεταλλευση των αλλων. Πουλαει προστασια σε καποιες πορνες στο Ιστ Εντ οπως και σε αρκετους μαγαζατορες, ειναι μπλεγμενος σε λαθρεμποριο ποτων και δεχεται στοιχηματα για τους αγωνες ιπποδρομιας που τους στηνει ο ιδιος'.
Ο Μπλανκο εκανε μια κινηση σαν να ελεγε πως θα συνεχιζε ο ιδιος απο κει και μετα.
-'Εμπλεξα με τα στοιχηματα και βρεθηκε να του χρωσταω υπερογκα ποσα. Ομως δεν μου τα ζηταγε αν τον προμηθευα με πληροφοριες που ακουγα και μαθαινα απο τον ομιλο αρχαιολογων που εχω ενταχθει. Πολλες ηταν αχρηστες, αλλες ομως ηταν σκετο χρυσορυχειο. Τωρα τελευταια, στην κατασταση που ημουνα, δεν ειχα δυνατοτητα να μαθω για κατι συγκεκριμενο που μου ζητουσε και εξωθησε τα πραγματα στ' ακρα'.
=============================
-'Αρα ο τυπος που επιτεθηκε στη Λουσυ'...
...-'Ηταν εκει για μενα' συνεχισε την φραση του ξενου ο Μπλανκο. 'Ο Ντεννις τον εστειλε να με προειδοποιησει, εγω ελειπα και βρηκε ευκαιρια να χτυπησει την Λουσυ'.
-'Και τι πληροφορια ακριβως σου εχει ζητησει' ? ρωτησε ο ξενος.
-'Εδω και λιγες βδομαδες εχει ξεκινησει ενα πρωταθλημα σ' ενα καινουριο σπορ, το ποδοσφαιρο. Ο Ντεννις το ξερει και θελει να ξερει λεπτομερειες για τις ομαδες'.
-'Για να μπορει να ειναι ο πρωτος που θα οργανωσει παρανομα στοιχηματα' ειπε ο Γουες.
-'Καταλαβα' εκανε ο ξενος και ξαφνικα σωπησε. Τα παντα εχασαν το οποιο ενδιαφερον παρουσιαζαν καθως ενοιωσε τον κυβο στον κορφο του οχι μονο να ζωντανευει αλλα να ουρλιαζει σιωπηλα προσπαθωντας να του τραβηξει την προσοχη. Εριξε μια ματια στον αντρα που μολις ειχε μπει μεσα και ειχε παει προς το μπαρ. Τον ειδε να παραγγελνει μια μπυρα, να την πινει μονορουφι, να πληρωνει και μετα να φευγει βιαστικα απο την παμπ.
==========================
-'Θα σας δω καποια στιγμη αργοτερα' ειπε ο ξενος και σηκωθηκε αποτομα απο την καρεκλα του. Ο Μπλανκο με τον Γουες δεν προλαβαν να πουν κουβεντα, εμειναν απλα να τον βλεπουν ν' απομακρυνεται μεχρι που βγηκε απο την παμπ.
Τον ακολουθησε περιπου για ενα τεταρτο μεχρι που τον ειδε να χωνεται σε μια τρωγλη. Σημειωσε με το μυαλο του το σημειο και στραφηκε προς την πρωτη αμαξα που ειδε μπροστα του δινοντας στον οδηγο την διεθυνση του ξενοδοχειου του.
Αυτος ηταν λοιπον ο επομενος κρικος στην αλυσιδα της αποστολης του. Αγνοησε τις παραλληλες απειλες και παρακαλια του κυβου για αμεση δραση επιλεγοντας να κινηθει πιο σοφα κι οργανωμενα. Ολη η αστυνομικη δυναμη του Λονδινου ηταν στο ποδι, ψαχνοντας σπιτι σπιτι για στοιχεια και ιχνη του δολοφονου των ιεροδουλων, μια λανθασμενη κινηση εκ μερους του μπορουσε να τον βαλει σε αχρειαστους μπελαδες. Οταν εφτασε στο ξενοδοχειο ο υπαλληλος του εδωσε ενα σφραγισμενο φακελο μ' ενα γραμμα μεσα.
==========================
Τσαλακωσε με δυναμη το γραμμα και το πεταξε με δυναμη στον αντικρινο τοιχο. Τι ανοητος που ηταν ! Ειχε υποτιμησει τους Ιησουιτες και τωρα το πληρωνε. Ξαναμαζεψε το γραμμα και διαβασε αλλη μια φορα την μοναδικη αραδα που υπηρχε εκει.
'Αποβαθρα 24. Μονος σου. Στις 4 το πρωι αλλιως η κοπελα πεθαινει'.
Κοιταξε το μεγαλο ρολοι στον τοιχο που εδειχνε 10. Ολο αυτο το απροοπτο του ανετρεπε τα σχεδια. Επρεπε να παει πιο νωρις να κατασκοπευσει το θυμα του και να βρισκεται στις 4 στο σημειο που ειχε ορισει το ταγμα. Ειχε ακριβως χρονο να τσιμπησει κατι, να ξεκουραστει για λιγο και μετα να φυγει. Αναρωτηθηκε τι θα τον περιμενε και αν η Μορενα θα ηταν ζωντανη.
Ενα σκληρο, σχεδον απανθρωπο χαμογελο χαραχτηκε στα χειλη του. Ηταν καιρος να ξεμπερδευει μαζι τους, εστω και μετα απο 250 χρονια. Αν ομως ειχαν πειραξει την Μορενα...
Οι βλασφημες και ανιερες σκεψεις που κατεκλυσαν το κεφαλι του του προσθεσαν μια εσωτερικη δυναμη που ειχε αναβλυσει απο αγνωστη πηγη. Το πρωι θα ξεκαθαριζαν ολα.
===============================
-'Τι θελει αυτος ο τυπος απο σενα' ? ρωτησε ο Γουες. 'Κατι πανω του δεν μου αρεσει'.
-'Μην ανησυχεις' απαντησε ο Μπλανκο 'ειναι γνωστος της Μορενα. Ηρθε στο Λονδινο γιατι του ειπε πως εγω μπορω να τον βοηθησω σε κατι που ακομα δεν ξερω τι ειναι'.
-'Η Μορενα' ? Τι διαβολο...Νομιζα πως αυτη η ιστορια ειχε τελειωσει οριστικα'.
-'Ηρεμησε Γουες, δεν προκειται να γινει κατι, εξ' αλλου τωρα αυτη βρισκεται στην Αιγυπτο'.
-'Ακου Μπλανκο, αρκετα υπεφερες εξ' αιτιας της. Σε ειδα να γινεται κουρελι, αλκοολικος σχεδον, μονο με την αναμνηση της, που πας να μπλεξεις τωρα παλι' ?
-'Σου ειπα, δεν μπλεκω πουθενα, μια μικρη εξυπηρετηση κανω. Αν ηξερες τι εχει συμβει αυτες τις μερες που δεν εχουμε συναντηθει ειμαι σιγουρος πως δεν θ' ανησυχουσες για την Μορενα'.
Ο Γουες πηγε να πει κατι αλλα τον σταματησε η γυναικεια φιγουρα που στεκοταν στην ακρη του μπαρ και τον κοιταγε επιμονα. Στην προσπαθεια του να σηκωθει οσο πιο γρηγορα μπορουσε εσπρωξε προς τα πισω την καρεκλα του που επεσε με θορυβο στο πατωμα.
=========================
Ηξερε πως το αισθημα της παγωμαρας που ενοιωθε στην πλατη του δεν προκειται να εφευγε οσο οι Διδυμες εξακολουθουσαν να βαδιζουν σταθερα πισω του. Ελαχιστα γνωριζε γι αυτες οπως και ολοι οι υπολοιποι. Κλοουκ και Κειπ ηταν τα ονοματα τους και κανεις δεν γνωριζε απο που προερχονταν. Δουλευαν για τον Ντεννις τον Σκαντζοχειρο αλλα μονο σε επιλεκτες αποστολες που οι αλλοι αδυνατουσαν να φερουν σε περας. Δεν ειχαν αποτυχει ποτε και ηταν υπευθυνες για πολλα πτωματα που κατα καιρους ειχε φιλοξενησει ο Ταμεσης. Μπορει να βρισκονταν στην ιδια μερια μα ο Σραπ δεν τους ειχε καμια εμπιστοσυνη. Ηξερε πως οταν ο Ντεννις θα ηθελε καποτε να τον ξεφορτωθει θα εστελνε την Κλοουκ και την Κειπ. Η προσφατη αποτυχια του του ειχε κινησει υποψιες για το συγκεκριμενο σεναριο και οση ωρα βαδιζαν για το σπιτι του ισπανου ο Σραπ, εχοντας τες στην πλατη του ενοιωθε εντελως αβολα.
Πηγε να διασχισει το δρομο οταν το χερι της Κλοουκ τον σταματησε.
-'Περιμενε' ειπε με μια χαμηλη φωνη που επετεινε την παγωμαρα στην πλατη του.
========================
-'Ποιοι ειναι αυτοι εκει' ? ρωτησε με πανομοιοτυπη φωνη η Κειπ.
Ο Σραπ κουνησε τους ωμους σαν να ελεγε πως δεν ειχε ιδεα.
-'Οι δυο αστυνομικοι που ερχονται θα τους ελεγξουν' ειπε η Κλοουκ.
-'Ας περιμενουμε να δουμε τι θα γινει' συμπληρωσε η Κειπ και χωθηκαν και οι τρεις στις μαυρες σκιες των εξαθλιωμενων κτηριων.
Ο ελεγχος απεναντι δεν κρατησε πολυ. Δυο αστυνομικοι εναντιον πεντε δεν ειχαν ελπιδα. Μεσα σε δευτερολεπτα τα οργανα του νομου κειτονταν αναισθητα στο πεζοδρομιο πριν καλα καλα συνειδητοποιησουν τι ειχε συμβει. Σαν μια καλοκουρδισμενη ομαδα οι πεντε φιγουρες τους κουβαλησαν στο διπλανο στενο και τους σκεπασαν κατω απο τα σκουπιδια που υπηρχαν. Μετα επεστρεψαν στην αρχικη τους θεση, κατω απο το κτιριο που εμενε ο ισπανος και για μερικα δευτερολεπτα μια μινι διαβουλευση εμοιαζε να παιρνει σαρκα και οστα. Ανοιξαν την πορτα και επετρεψαν στο σκοταδι να τους καταπιει.
=============================
-'Σιρλευ ελα λιγο που σε θελω' φωναξε η Μολλυ Πλεζανς.
-'Που θα την στειλεις παλι' ? ρωτησε δηθεν αγανακτισμενα ο Λιο.
-'Αυτο ειναι δικη μου δουλεια' απαντησε η Μολλυ την στιγμη που η κοπελα εμφανιζοταν.
-'Εχω μεσα ενα δεμα για την Λουσυ' ειπε 'αλλα δεν θα το πας εσυ. Σε λιγο ο σπανιολος θα φυγει για να παει στο σπιτι του. Θελω να τον περιμενεις απο κατω και να του το δωσεις'.
-'Γιατι ολη αυτη η φασαρια' ? εκανε γκρινιαζοντας ο Λιο.
-'Θα μαθεις οταν πρεπει Λιο' απαντησε η Μολλυ. 'Καταλαβες' ? εκανε παραλληλα στη Σιρλευ.
Η κοπελα κουνησε καταφατικα το κεφαλι της και εφυγε τρεχοντας για την κουζινα.
-'Μερικες φορες δεν σε καταλαβαινω' ειπε ο Λιο.
-'Δεν χρειαζεται' ειπε η Μολλυ. 'Και τωρα προσευχησου να μην εχουμε δραματα' συνεχισε.
-'Τι εννοεις' ? εκανε απορημενος ο Λιο Ρομπινσον.
-'Η Νταιανα Μεισον παει στο τραπεζι που καθεται ο Γουες με τον Μπλανκο' απαντησε η Μολλυ.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 70
Η Μολλυ Πλεζανς, ο Λιο Ρομπινσον και η Σιρλευ Ντιξον δεν πιστευαν στα ματια τους. Δεν ηταν που εβλεπαν μετα απο τοσο καιρο τον σπανιολο νηφαλιο αλλα τ' οτι ζητησε μονο μια μπυρα και σταματησε εκει ηταν πραγματικα πρωτογνωρο. Ολοι τους παρατηρησαν τις μικρες εστω, μα αλλαγες που υπηρχαν πανω του. Τα ματια του ηταν πιο καθαρα, το χαμογελο του εκανε συχνοτερες εμφανισεις και μυριζε. Μυριζε ομορφα, σαν καποιος να τον ειχε πασπαλισει με καποιο αγνωστο αρωμα που ειχε ποτισει την επιδερμιδα του. Η Μολλυ ηθελε να μαθει λεπτομερειες μα η εισοδος του Γουες ΜακΓκιντι την προλαβε, ετσι περιοριστηκε απλα στο να του σερβιρει κι εκεινου μια μπυρα και να παρακολουθει απο αποσταση.
-'Αλλος ανθρωπος εγινες' ειπε ο δημοσιογραφος. 'Τρεις μερες εχω να σε δω και φαινεται να πηγαινεις απο το καλο στο καλυτερο. Εχεις νεα να μου πεις' ?
-'Ναι, αρκετα' αποκριθηκε ο Μπλανκο 'μα πες μου πρωτα τα δικα σου'.
Το προσωπο του δημοσιογραφου σκοτεινιασε ελαφρα.
=============================
-'Ξερεις, η συνεντευξη της Εμιλυ εβαλε το αρθρο μου στην πρωτη σελιδα. Τωρα πια απεκτησα καποιο κυρος στην εφημεριδα και το σημαντικοτερο, μου ανεθεσαν αποκλειστικα την ιστορια των φονων. Κανω βηματα προοδου αλλα μονο εκει δυστυχως'.
-'Τι εγινε με την Νταιανα' ? ρωτησε ο Μπλανκο.
-'Οπως σου ειπα μενει στην αδελφη της. Δοκιμασα να επικοινωνησω μαζι της μα αρνηθηκε κατηγορηματικα. Ξερεις, δεν την κατηγορω για οτι εκανε, απορω μαλιστα πως δεν το ειχε κανει νωριτερα. Τελος παντων, φαινεται πως δεν μπορω να τα εχω ολα'.
-'Κανεις δεν τα εχει ολα' ακουστηκε μια φωνη απο διπλα. Οι δυο αντρες στραφηκαν προς το μερος που ακουστηκε η φωνη.
-'Ελα σενιορ, καθισε μαζι μας' ειπε ο Μπλανκο ενω ταυτοχρονα εξηγουσε στον Γουες.
-'Ειναι ο ανθρωπος που βοηθησε την Λουσυ οταν της επιτεθηκε ο Σραπ' ειπε.
-'Ο Σραπ ? Εισαι τελειως τρελος ? Εχεις ακομα δοσοληψιες με τον Ντεννις ? εκανε ο Γουες.
============================
Ο ξενος τους κοιταξε απορημενος και ο Γουες ανελαβε να του εξηγησει.
-'Οταν πρωτοηρθε στο Γουαιτσαπελ ο Μπλανκο ηταν αδεκαρος και δεν γνωριζε κανεναν. Ο μονος που δεχτηκε να τον βοηθησει οικονομικα ηταν ο Ντεννις ο Σκατζοχειρος, ενα καθαρμα που ζει απο την εκμεταλλευση των αλλων. Πουλαει προστασια σε καποιες πορνες στο Ιστ Εντ οπως και σε αρκετους μαγαζατορες, ειναι μπλεγμενος σε λαθρεμποριο ποτων και δεχεται στοιχηματα για τους αγωνες ιπποδρομιας που τους στηνει ο ιδιος'.
Ο Μπλανκο εκανε μια κινηση σαν να ελεγε πως θα συνεχιζε ο ιδιος απο κει και μετα.
-'Εμπλεξα με τα στοιχηματα και βρεθηκε να του χρωσταω υπερογκα ποσα. Ομως δεν μου τα ζηταγε αν τον προμηθευα με πληροφοριες που ακουγα και μαθαινα απο τον ομιλο αρχαιολογων που εχω ενταχθει. Πολλες ηταν αχρηστες, αλλες ομως ηταν σκετο χρυσορυχειο. Τωρα τελευταια, στην κατασταση που ημουνα, δεν ειχα δυνατοτητα να μαθω για κατι συγκεκριμενο που μου ζητουσε και εξωθησε τα πραγματα στ' ακρα'.
=============================
-'Αρα ο τυπος που επιτεθηκε στη Λουσυ'...
...-'Ηταν εκει για μενα' συνεχισε την φραση του ξενου ο Μπλανκο. 'Ο Ντεννις τον εστειλε να με προειδοποιησει, εγω ελειπα και βρηκε ευκαιρια να χτυπησει την Λουσυ'.
-'Και τι πληροφορια ακριβως σου εχει ζητησει' ? ρωτησε ο ξενος.
-'Εδω και λιγες βδομαδες εχει ξεκινησει ενα πρωταθλημα σ' ενα καινουριο σπορ, το ποδοσφαιρο. Ο Ντεννις το ξερει και θελει να ξερει λεπτομερειες για τις ομαδες'.
-'Για να μπορει να ειναι ο πρωτος που θα οργανωσει παρανομα στοιχηματα' ειπε ο Γουες.
-'Καταλαβα' εκανε ο ξενος και ξαφνικα σωπησε. Τα παντα εχασαν το οποιο ενδιαφερον παρουσιαζαν καθως ενοιωσε τον κυβο στον κορφο του οχι μονο να ζωντανευει αλλα να ουρλιαζει σιωπηλα προσπαθωντας να του τραβηξει την προσοχη. Εριξε μια ματια στον αντρα που μολις ειχε μπει μεσα και ειχε παει προς το μπαρ. Τον ειδε να παραγγελνει μια μπυρα, να την πινει μονορουφι, να πληρωνει και μετα να φευγει βιαστικα απο την παμπ.
==========================
-'Θα σας δω καποια στιγμη αργοτερα' ειπε ο ξενος και σηκωθηκε αποτομα απο την καρεκλα του. Ο Μπλανκο με τον Γουες δεν προλαβαν να πουν κουβεντα, εμειναν απλα να τον βλεπουν ν' απομακρυνεται μεχρι που βγηκε απο την παμπ.
Τον ακολουθησε περιπου για ενα τεταρτο μεχρι που τον ειδε να χωνεται σε μια τρωγλη. Σημειωσε με το μυαλο του το σημειο και στραφηκε προς την πρωτη αμαξα που ειδε μπροστα του δινοντας στον οδηγο την διεθυνση του ξενοδοχειου του.
Αυτος ηταν λοιπον ο επομενος κρικος στην αλυσιδα της αποστολης του. Αγνοησε τις παραλληλες απειλες και παρακαλια του κυβου για αμεση δραση επιλεγοντας να κινηθει πιο σοφα κι οργανωμενα. Ολη η αστυνομικη δυναμη του Λονδινου ηταν στο ποδι, ψαχνοντας σπιτι σπιτι για στοιχεια και ιχνη του δολοφονου των ιεροδουλων, μια λανθασμενη κινηση εκ μερους του μπορουσε να τον βαλει σε αχρειαστους μπελαδες. Οταν εφτασε στο ξενοδοχειο ο υπαλληλος του εδωσε ενα σφραγισμενο φακελο μ' ενα γραμμα μεσα.
==========================
Τσαλακωσε με δυναμη το γραμμα και το πεταξε με δυναμη στον αντικρινο τοιχο. Τι ανοητος που ηταν ! Ειχε υποτιμησει τους Ιησουιτες και τωρα το πληρωνε. Ξαναμαζεψε το γραμμα και διαβασε αλλη μια φορα την μοναδικη αραδα που υπηρχε εκει.
'Αποβαθρα 24. Μονος σου. Στις 4 το πρωι αλλιως η κοπελα πεθαινει'.
Κοιταξε το μεγαλο ρολοι στον τοιχο που εδειχνε 10. Ολο αυτο το απροοπτο του ανετρεπε τα σχεδια. Επρεπε να παει πιο νωρις να κατασκοπευσει το θυμα του και να βρισκεται στις 4 στο σημειο που ειχε ορισει το ταγμα. Ειχε ακριβως χρονο να τσιμπησει κατι, να ξεκουραστει για λιγο και μετα να φυγει. Αναρωτηθηκε τι θα τον περιμενε και αν η Μορενα θα ηταν ζωντανη.
Ενα σκληρο, σχεδον απανθρωπο χαμογελο χαραχτηκε στα χειλη του. Ηταν καιρος να ξεμπερδευει μαζι τους, εστω και μετα απο 250 χρονια. Αν ομως ειχαν πειραξει την Μορενα...
Οι βλασφημες και ανιερες σκεψεις που κατεκλυσαν το κεφαλι του του προσθεσαν μια εσωτερικη δυναμη που ειχε αναβλυσει απο αγνωστη πηγη. Το πρωι θα ξεκαθαριζαν ολα.
===============================
-'Τι θελει αυτος ο τυπος απο σενα' ? ρωτησε ο Γουες. 'Κατι πανω του δεν μου αρεσει'.
-'Μην ανησυχεις' απαντησε ο Μπλανκο 'ειναι γνωστος της Μορενα. Ηρθε στο Λονδινο γιατι του ειπε πως εγω μπορω να τον βοηθησω σε κατι που ακομα δεν ξερω τι ειναι'.
-'Η Μορενα' ? Τι διαβολο...Νομιζα πως αυτη η ιστορια ειχε τελειωσει οριστικα'.
-'Ηρεμησε Γουες, δεν προκειται να γινει κατι, εξ' αλλου τωρα αυτη βρισκεται στην Αιγυπτο'.
-'Ακου Μπλανκο, αρκετα υπεφερες εξ' αιτιας της. Σε ειδα να γινεται κουρελι, αλκοολικος σχεδον, μονο με την αναμνηση της, που πας να μπλεξεις τωρα παλι' ?
-'Σου ειπα, δεν μπλεκω πουθενα, μια μικρη εξυπηρετηση κανω. Αν ηξερες τι εχει συμβει αυτες τις μερες που δεν εχουμε συναντηθει ειμαι σιγουρος πως δεν θ' ανησυχουσες για την Μορενα'.
Ο Γουες πηγε να πει κατι αλλα τον σταματησε η γυναικεια φιγουρα που στεκοταν στην ακρη του μπαρ και τον κοιταγε επιμονα. Στην προσπαθεια του να σηκωθει οσο πιο γρηγορα μπορουσε εσπρωξε προς τα πισω την καρεκλα του που επεσε με θορυβο στο πατωμα.
=========================
Ηξερε πως το αισθημα της παγωμαρας που ενοιωθε στην πλατη του δεν προκειται να εφευγε οσο οι Διδυμες εξακολουθουσαν να βαδιζουν σταθερα πισω του. Ελαχιστα γνωριζε γι αυτες οπως και ολοι οι υπολοιποι. Κλοουκ και Κειπ ηταν τα ονοματα τους και κανεις δεν γνωριζε απο που προερχονταν. Δουλευαν για τον Ντεννις τον Σκαντζοχειρο αλλα μονο σε επιλεκτες αποστολες που οι αλλοι αδυνατουσαν να φερουν σε περας. Δεν ειχαν αποτυχει ποτε και ηταν υπευθυνες για πολλα πτωματα που κατα καιρους ειχε φιλοξενησει ο Ταμεσης. Μπορει να βρισκονταν στην ιδια μερια μα ο Σραπ δεν τους ειχε καμια εμπιστοσυνη. Ηξερε πως οταν ο Ντεννις θα ηθελε καποτε να τον ξεφορτωθει θα εστελνε την Κλοουκ και την Κειπ. Η προσφατη αποτυχια του του ειχε κινησει υποψιες για το συγκεκριμενο σεναριο και οση ωρα βαδιζαν για το σπιτι του ισπανου ο Σραπ, εχοντας τες στην πλατη του ενοιωθε εντελως αβολα.
Πηγε να διασχισει το δρομο οταν το χερι της Κλοουκ τον σταματησε.
-'Περιμενε' ειπε με μια χαμηλη φωνη που επετεινε την παγωμαρα στην πλατη του.
========================
-'Ποιοι ειναι αυτοι εκει' ? ρωτησε με πανομοιοτυπη φωνη η Κειπ.
Ο Σραπ κουνησε τους ωμους σαν να ελεγε πως δεν ειχε ιδεα.
-'Οι δυο αστυνομικοι που ερχονται θα τους ελεγξουν' ειπε η Κλοουκ.
-'Ας περιμενουμε να δουμε τι θα γινει' συμπληρωσε η Κειπ και χωθηκαν και οι τρεις στις μαυρες σκιες των εξαθλιωμενων κτηριων.
Ο ελεγχος απεναντι δεν κρατησε πολυ. Δυο αστυνομικοι εναντιον πεντε δεν ειχαν ελπιδα. Μεσα σε δευτερολεπτα τα οργανα του νομου κειτονταν αναισθητα στο πεζοδρομιο πριν καλα καλα συνειδητοποιησουν τι ειχε συμβει. Σαν μια καλοκουρδισμενη ομαδα οι πεντε φιγουρες τους κουβαλησαν στο διπλανο στενο και τους σκεπασαν κατω απο τα σκουπιδια που υπηρχαν. Μετα επεστρεψαν στην αρχικη τους θεση, κατω απο το κτιριο που εμενε ο ισπανος και για μερικα δευτερολεπτα μια μινι διαβουλευση εμοιαζε να παιρνει σαρκα και οστα. Ανοιξαν την πορτα και επετρεψαν στο σκοταδι να τους καταπιει.
=============================
-'Σιρλευ ελα λιγο που σε θελω' φωναξε η Μολλυ Πλεζανς.
-'Που θα την στειλεις παλι' ? ρωτησε δηθεν αγανακτισμενα ο Λιο.
-'Αυτο ειναι δικη μου δουλεια' απαντησε η Μολλυ την στιγμη που η κοπελα εμφανιζοταν.
-'Εχω μεσα ενα δεμα για την Λουσυ' ειπε 'αλλα δεν θα το πας εσυ. Σε λιγο ο σπανιολος θα φυγει για να παει στο σπιτι του. Θελω να τον περιμενεις απο κατω και να του το δωσεις'.
-'Γιατι ολη αυτη η φασαρια' ? εκανε γκρινιαζοντας ο Λιο.
-'Θα μαθεις οταν πρεπει Λιο' απαντησε η Μολλυ. 'Καταλαβες' ? εκανε παραλληλα στη Σιρλευ.
Η κοπελα κουνησε καταφατικα το κεφαλι της και εφυγε τρεχοντας για την κουζινα.
-'Μερικες φορες δεν σε καταλαβαινω' ειπε ο Λιο.
-'Δεν χρειαζεται' ειπε η Μολλυ. 'Και τωρα προσευχησου να μην εχουμε δραματα' συνεχισε.
-'Τι εννοεις' ? εκανε απορημενος ο Λιο Ρομπινσον.
-'Η Νταιανα Μεισον παει στο τραπεζι που καθεται ο Γουες με τον Μπλανκο' απαντησε η Μολλυ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου